Dzięki wprowadzeniu insuliny do leczenia cukrzycy młode dziewczęta dotknięte tą chorobą mogą osiągać dojrzałość płciową, a młode kobiety zachodzić w ciążę i rodzić dzieci. Częstość ciąży wśród kobiet z cukrzycą w krajach mających dobrze zorganizowaną opiekę medyczną jest obecnie zbliżona do poziomu obserwowanego wśród ich rówieśnic bez cukrzycy, lub też jest tego samego rzędu. Oznacza to, że na około 500 przypadków ciąży przypada jedna ciąża kobiety chorej na cukrzycę. Z kolei wśród tych ostatnich aż w V4 przypadków choroba ta zostaje rozpoznana dopiero podczas ciąży. Ciąża stanowi jednak w dalszym ciągu poważny problem w cukrzycy, stwarzając niebezpieczeństwo zarówno dla matki (pogorszenie przebiegu cukrzycy), jak i płodu (zwiększenie możliwości nieutrzymania ciąży i śmierci dziecka w okresie okołoporodowym oraz wad rozwojowych). Te niebezpieczeństwa są skutkiem zaburzenia w cukrzycy subtelnej regulacji metabolicznej, która w ciąży kieruje dopływem matczynych substratów energetycznych i strukturalnych do płodu, zapewniając tym samym jego prawidłowy wzrost i rozwój.