Hamowanie wchłaniania jelitowego glukozy, aminokwasów, a prawdopodobnie i innych składników pożywienia. Zjawisko to wykazano in vitio oraz in vivo (także w odniesieniu do kwasów żółciowych, witaminy B12, kwasu foliowego, sodu i wody) i tłumaczy się je szczególnym powinowactwem pochodnych biguanidu do ściany jelita, w której (jak i w jego świetle) gromadzą się one w stężeniu większym niż w innych tkankach. Powoduje to zmniejszenie wytwarzania ATP, niezbędnego dla prawidłowego przebiegu czynnego transportu wchłanianych substancji. Wpływ pochodnych biguanidu, hamujący absorpcję jelitową glukozy, uwidacznia przekonywająco porównanie przebiegu krzywych glikemicznych po doustnym i dożylnym obciążeniu tym cukrem. Jest prawdopodobne, że zmniejszona podaż ATP jest także przyczyną hamowania perystaltyki żołądka i jelita cienkiego, obserwowanego podczas leczenia cukrzycy pochodnymi biguanidu. Ponieważ podobny wpływ w obrębie przewodu pokarmowego wywiera somatostatyna, nasuwało się pytanie, czy w działaniu pochodnych biguanidu na jelita nie jest pośrednim ogniwem zwiększone wydzielanie tego peptydu. Przeprowadzone niedawno badania u ludzi, w których po podaniu fenforminy stwierdzono niewielki i nieznamienny przyrost reaktywności wydzielania somatostatyny na odpowiednie bodźce (posiłek tłuszczowy, wstrzyknięcie tolbutamidu), przemawiają jednak przeciw znaczącemu udziałowi tego hormonu w hamowaniu absorpcji jelitowej i motoryki jelitowej przez pochodne biguanidu.

Powiązane posty:

  1. Przemiana tłuszczów Tłuszcz stanowi najbardziej skondensowaną postać spichrzania substratów energetycznych w wyższych organizmach. Ma on 2-krotnie większą wartość energetyczną (39 kJ/g, czyli 9,3 kcal/g) aniżeli...
  2. Zmiany anatomopatologiczne naczyń krwionośnych w cukrzycy Zmiany w naczyniach krwionośnych (angiopathia diabetica) należą obecnie do najpowszechniej spotykanych zmian morfologicznych w cukrzycy i uważane są za późne powikłania tej choroby....
  3. Swoisty system transportu W usuwaniu nadmiaru cholesterolu z komórek do wątroby, która jest głównym narządem wydalającym go z organizmu, szczególną rolę odgrywa swoisty system transportu związany...
  4. Wyspy trzustkowe Różnicowanie komórek wchodzących w skład wysp trzustkowych staje się widoczne u człowieka już od 9 tygodnia życia płodowego, zaś około 23 tygodnia wyspy...
  5. Przekształcenie proinsuliny Proinsulina ulega przekształceniu przez odłączenie peptydu C i aminokwasów, stanowiących dwupeptydowe połączenie łańcucha C z łańcuchami A i B, w wyniku kolejnego działania...
  6. Mechanizm bioenergetyczny Większe znaczenie wydaje się mieć drugi mechanizm bioenergetyczny, związany z przemianą glukozy w komórkach B. System transportu D-glukozy do tych komórek jest bardzo...