Wbrew swej nazwie hormon wzrostu odgrywa ważną rolę w kontroli przemiany materii także po zakończeniu wzrostu, zarówno przez pobudzanie syntezy białek, jak i przez uwalnianie substratów energetycznych niezbędnych dla podtrzymania różnych czynności organizmu. Fizjologiczny rytm wydzielania tego hormonu osiąga największe nasilenie w 1—4 h po zaśnięciu, co prawdopodobnie odzwierciedla neurogenny rytm biosyntezy białka i uzupełniania strat powstałych w ciągu dnia. Poza tym czynnikami silnie pobudzającymi jego sekrecję są: hipoglikemia, zwiększenie zawartości aminokwasów we krwi oraz wysiłek fizyczny. Hamuje ją natomiast somatostatyna wydzielana przez podwzgórze i neurony somatostatynergiczne, obecne w przysadce. W procesie regulacji wydzielania hormonu wzrostu istotna rola przypada wytwarzanym pod jego wpływem, głównie w wątrobie, somatomedynom, które z kolei pobudzają wydzielanie somatostatyny przez podwzgórze i na tej drodze hamują zwrotnie sekrecję STH. Wpływ hormonu wzrostu na procesy kontrolowane przez insulinę obejmuje przemianę węglowodanów, tłuszczów i białek.
Najnowsze komentarze