Proces wydzielania insuliny przez komórki B podlega prawdopodobnie kontroli przez własny produkt tych komórek na zasadzie sprzężenia zwrotnego. Przemawiają za tym obserwacje poczynione podczas perfuzji izolowanej trzustki roztworem insuliny oraz stwierdzenie hamowania czynności sekrecyjnej izolowanych komórek B w następstwie dodania insuliny do środowiska, w którym te komórki się znajdują. W rachubę wchodzi także udział insuliny w regulowaniu czynności wydzielniczej komórek B za pośrednictwem mediatorów. Hamuje ona wydzielanie glukagonu, który z kolei pobudza czynność komórek B, i jest wielce prawdopodobne, że to ujemne sprzężenie czynności wydzielniczej zachodzi w ramach parakrynnego oddziaływania sąsiadujących komórek wysp trzustkowych. Możliwy jest też udział osi jelitowo-trzustkowej w tym mechanizmie regulacyjnym. Insulina hamuje zwiększanie się stężenia GIP w surowicy, które następuje pod wpływem posiłku tłuszczowego. Duże wartości GIP we krwi w cukrzycy doświadczalnej i klinicznej tłumaczy się właśnie wypadnięciem insuliny z układu wzajemnej zależności pomiędzy komórkami K błony śluzowej jelita a komórkami B wysp trzustkowych. W badaniach doświadczalnych stwierdzono także hamowanie wydzielania GIP przez peptyd C. Wiele szczegółów funkcjonowania tego mechanizmu wymaga jednak wyjaśnienia, tym bardziej że przeciw tej interesującej hipotezie wysunięto dość istotne zastrzeżenia: insulina nie hamuje wydzielania GIP stymulowanego spożyciem glukozy, zaś stosowane do hamowania sekrecji GIP dawki peptydu C były niefizjologicznie duże.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Postępowanie w czasie poroduPrzebieg porodu powinien być kontrolowany równocześnie przez położnika, internistę (diabetologa) i pediatrę. Obecnie najchętniej odczekuje się do porodu siłami natury (między 38 …
- Próby czynnościoweSpośród prób czynnościowych, używanych w diagnostyce zaburzeń przemiany węglowodanów, najszersze zastosowanie znajdują próby obciążenia glukozą, w których po podaniu testowej dawki tego …
- Zmiany anatomopatologiczne w cukrzycyZmiany morfologiczne, które stwierdza się w cukrzycy, można podzielić na takie, które wiążą się z etiologią tej choroby, oraz na ujawniające się …
- ProstaglandynyWpływ prostaglandyn na wydzielanie insuliny nie jest dokładnie ustalony, aczkolwiek wiadomo, że modyfikują one czynność komórek B wysp trzustkowych. Zachodzi zasadnicza różnica …
- Inne stany śpiączkowe w cukrzycyU chorych na cukrzycę występują ponadto stany śpiączkowe luźno lub zupełnie nie związane etiologicznie i patogenetycznie z tą chorobą. Należą tu: śpiączka …
Jakie garnki wybrać? Garnki berghoff cena
Na rynku istnieje wiele producentów i dystrybutorów naczyń kuchennych. Różnią się one materiałem, z którego są wykonywane, kształtem, wielkością oraz trwałością i …- Alkohol i pochodne sulfonylomocznikaInterakcja pomiędzy alkoholem a pochodnymi sulfonylomocznika może być dwojaka. Pierwszy jej typ polega na wystąpieniu głębokiej hipoglikemii, która jest spowodowana głównie sumowaniem …
- Cukrzyca typu dorosłych u młodocianychTen szczególny rodzaj cukrzycy typu 2 występuje u dzieci rzadko i dotąd niewiele jest informacji na temat jego częstości w populacjach poniżej …
- Zaburzenia krzepnięcia krwi w cukrzycyDo rozwoju angiopatii cukrzycowej — przede wszystkim makroangiopatii — przyczynia się nadkrzepliwość krwi. Przyczyny jej w cukrzycy można podzielić na dwie grupy. …
- Inne przekaźnikiWymienia się tu jony wapniowe i nadtlenek wodoru. Zwiększenie stężenia jonów wapniowych w mitochondriach daje podobne efekty jak wpływ insuliny na utlenianie …
- Śpiączka hipermolalnaOpisana w 1961 roku przez Stottera i niezależnie przez Rossiera i wsp. śpiączka hipermolalna (hyperosmolar nonketotic diabetic coma) została tak nazwana w …
Najnowsze komentarze