Głównym ogniwem łączącym napływ wolnych jonów wapniowych do cytozolu z procesem wydzielania insuliny jest kalmodulina, białko o masie cząsteczkowej 17 000, występujące we wszystkich komórkach eukariotycznych w postaci wolnej w cytozolu oraz w postaci związanej z błonami i organellami. Jedna cząsteczka kalmoduliny wiąże 4 atomy Ca2+, przekształcając się zarazem w aktywne białko regulatorowe o szerokim zakresie, wpływów, będących wynikiem aktywacji kinaz fosforylujących białka. W komórkach B kalmodulina działa prawdopodobnie także w kilku miejscach. Dla procesu wydzielania insuliny istotne znaczenie ma aktywacja kinaz fosforylujących białka wchodzące w skład otoczki ziarnistości, które wówczas wiążą się z aktomiozyną mikrofilamentów, oraz aktywacja kinazy fosforylującej lekki łańcuch miozyny, co powoduje rozpad ATP, utworzenie kompleksu aktomiozyny i skurcz mikrofilamentu. Rezultatem tych procesów jest skokowe przesuwanie się ziarnistości w kierunku błony komórkowej. Drogę przemieszczania się ziarnistości wyznaczają mikrotubule, które tworzą się wskutek polimeryzacji tubuliny — procesu stymulowanego przez cAMP. Jony wapniowe są niezbędne dla pełnego działania biologicznego cAMP w komórkach B. Już dawniej sugerowano, że biorą one udział w interakcjach bodźca z receptorem błony komórkowej oraz że pełnią funkcję ogniwa sprzęgającego cAMP z czynnością wydzielniczą tych komórek. Współczesne badania potwierdzają zależność pomiędzy kalmoduliną a cAMP. Z jednej strony kalmodulina (czynna) aktywując cyklazę adenylanową błony komórkowej i fosfodiesterazę cytozolu reguluje stężenie cyklicznych nukleotydów w komórkach, z drugiej strony cAMP wpływa na redystrybucję kalmoduliny i jej aktywację przez pobudzenie przepływu jonów wapniowych ze zbiorników cytoplazmatycznych do cytozolu. Istnieją jednak także dowody na to, że oba te systemy sprzęgające rozpoznanie bodźca z procesem wydzielania insuliny mogą funkcjonować niezależnie. Nieglukozowe bodźce (np. glukagon, teofilina) zwiększają wewnątrzkomórkowe stężenie cAMP i nasilają sekrecję hormonu mimo blokowania kalmoduliny swoistym inhibitorem (trifluoperazyną). Stwierdzono także, że cAMP i kalmodulina aktywują odrębne kinazy białkowe. Można stąd wnioskować, że w sprzęganiu cAMP z układem efektorowym komórek B potrzebne są same jony wapniowe, a nie kalmodulina. Z drugiej strony opisane wyżej zmiany w układzie mikrotubul i mikrofilamentów podczas wydzielania insuliny przemawiają za współdziałaniem obu systemów.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Obraz kliniczny i rozpoznaniePonad połowa chorych przyjmowanych do szpitala z powodu śpiączki hipermolalnej jest nieprzytomna, u pozostałych stwierdza się; mniej nasilone zaburzenia świadomości, nieraz też …
- Jakie garnki wybrać? Garnki berghoff cenaNa rynku istnieje wiele producentów i dystrybutorów naczyń kuchennych. Różnią się one materiałem, z którego są wykonywane, kształtem, wielkością oraz trwałością i …
- Inne hormony wysp trzustkowychW wyspach trzustkowych około 20% komórek obdarzonych właściwościami wydzielniczymi stanowią komórki nie-B. Są to komórki A (około 15%) wydzielające glukagon, komórki D …
- Rozpoznanie i leczenie choroby niedokrwienna sercaObraz kliniczny i rozpoznanie. Obraz kliniczny choroby niedokrwiennej serca, a w szczególności zawału mięśnia sercowego, u chorych na cukrzycę jest taki sam …
- Zmiany anatomopatologiczne w nerwach obwodowych w cukrzycyW cukrzycy nie ma swoistych zmian morfologicznych w neuronach ośrodkowego układu nerwowego. Wysunięta przed laty koncepcja encefalopatii cukrzycowej, której podłożem miały być …
- ZaćmaU chorych na cukrzycę występują 2 rodzaje zaćmy: cukrzycowa i starcza. Zaćma cukrzycowa. Ten typ zaćmy, zwanej także metaboliczną (cataiacta diabetica vel …
- Przeciwwskazania do leczenia cukrzycy pochodnymi biguaniduPrzeciwwskazania do stosowania pochodnych biguanidu w cukrzycy można podzielić na 2 grupy, z tym że determinujące je mechanizmy niekiedy się zazębiają. Pierwszą …
- KatecholaminySpośród katecholamin biologicznie czynnych główny wpływ na metabolizm wywiera adrenalina. Jej fizjologiczna funkcja polega na szybkim uruchamianiu rezerw energetycznych organizmu i dostarczeniu …
- Kontrola cukrzycy w czasie operacjiBezpośrednie niebezpieczeństwo zabiegu chirurgicznego u chorego z cukrzycą sprowadza się z jednej strony do wystąpienia stanu niedocukrzenia krwi, z drugiej zaś do …
- Retinopatia cukrzycowaPod tą nazwą rozumie się zespół zmian w siatkówce, spowodowany swoistymi dla cukrzycy czynnościowymi i morfologicznymi nieprawidłowościami naczyń włosowatych i doprowadzający w …
- Patogeneza makroangiopatii cukrzycowejPrzyczyny nasilonej aterogenezy i stwardnienia tętniczek w cukrzycy nie są w pełni wyjaśnione. Z dotychczasowych badań wynika, że mogą być różne. Dowodzą …
Najnowsze komentarze