Obecność w surowicy przeciwciał wiążących insulinę stwarza możliwość tworzenia rozpuszczalnych i krążących z krwią kompleksów insulina-przeciwciało (AgAb). Istotnie w surowicy chorych na cukrzycę stwierdzano obecność takich kompleksów, jednak częstość ich wykrywania zależała od zastosowanej metody oznaczania. Posługując się metodą swoistą dla kompleksów insulina-przeciwciało, polegającą na ich rozbiciu w niskim pH i na oznaczeniu wiązania insuliny znakowanej jodem radioaktywnym przez uwolnione przeciwciała, stwierdzono ich obecność w surowicy u około 70% chorych na cukrzycę leczonych insuliną, Chociaż nie ulega wątpliwości, że tworzenie się tego rodzaju kompleksów jest rezultatem insulinoterapii, to jednak nie wykazano znamiennej korelacji pomiędzy ich poziomem a dawką insuliny, długotrwałością leczenia tym hormonem i skutecznością terapii (wyrównaniem cukrzycy). Pewną zależność zaobserwowano jednak, jeżeli chodzi o rodzaj stosowanej insuliny: poziom kompleksów immunologicznych był wyższy u chorych leczonych insuliną NPH (zawierającą protaminę) aniżeli u pacjentów leczonych insuliną krystaliczną, natomiast częstość ich występowania była bardzo mała u chorych leczonych półsyntetyczną insuliną ludzką. Poza kompleksami insulina-przeciwciało we krwi chorych na cukrzycę występują także kompleksy, których antygen nie jest jeszcze dokładnie zdefiniowany. Ich częstość, określona metodami nieswoistymi dla kompleksu insulina- -przeciwciało, waha się w granicach 20—30% i jest na ogół tego samego rzędu u chorych leczonych insuliną co u pacjentów leczonych tylko dietą lub lekami doustnymi, Występują one częściej w cukrzycy długo trwającej, a ich obecność i poziom kojarzą się znamiennie z występowaniem późnych powikłań tej choroby, w szczególności nefropatii, ale także retinopatii, neuropatii i choroby dużych naczyń. Natura tych kompleksów i przyczyna ich gromadzenia się we krwi chorych na cukrzycę nie są wyjaśnione. Z krwiobiegu są one usuwane przez komórki układu siateczkowo-śródbłonkowego. Ponieważ w cukrzycy, zwłaszcza niewyrównanej, zdolność fagocytowa komórek żernych zmniejsza się, jest prawdopodobne, że w tej chorobie następuje zwolnienie klirensu tych kompleksów. Z kolei bierne przenikanie owych cząsteczek do ściany małych naczyń i ich otoczenia może — zdaniem niektórych badaczy — przyczyniać się do rozwoju niektórych późnych powikłań cukrzycy. Niezbędne są jednak dalsze badania dla wyjaśnienia, czy kompleksy te mają jakieś ustalone znaczenie patofizjologiczne. Na razie można stwierdzić, że kompleksy immunologiczne stwierdzane w surowicy chorych na cukrzycę stanowią heterogenną grupę AgAb i że tylko ich część jest rezultatem immunogenności insuliny i tworzenia się immunoglobulin wiążących insulinę. Od kompleksów immunologicznych opisanych wyżej, występujących w cukrzycy długotrwałej, należy odróżnić kompleksy AgAb, które pojawiają się w surowicy we wczesnym okresie cukrzycy typu 1, a w których antygenem jest prawdopodobnie fragment błony uszkodzonych komórek B wysp trzustkowych.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Przemijająca nietolerancja glukozyStan ten określano dawniej nazwą cukrzycy przemijającej lub utajonej (diabetes mellitus transitorius vel latens, transient, letal, suspected diabetes). Rozumie się przezeń okresowe …
- Obraz morfologiczny i patogeneza nefropatii cukrzycowejPoza przytoczonymi tam hipotezami rozwoju mikroangiopatii cukrzycowej w odniesieniu do nerki podkreśla się jeszcze znaczenie zaburzeń czynnościowych, poprzedzających pojawienie się zmian morfologicznych. …
- Inne choroby i zespoły kliniczneRóżne zespoły genetyczne skojarzone z zaburzeniem przemiany węglowodanów. Na ogół różnicowanie tych zespołów z cukrzycą idiopatyczną nie jest trudne, ponieważ na pierwszy …
- Cukrzyca ciężarnychCukrzyca ciężarnych (diabetes gravidarum, gestational diabetes). Jest to przejściowe zaburzenie przemiany węglowodanów, wyrażające się hiperglikemią i cukromoczem, które pojawia się u zdrowych …
- Halucynki – czy są niebezpieczne dla zdrowia? Odmiany grzybów halucynogennych , działanieGrzyby halucynogenne (znane również jako grzyby psylocybinowe) to znane produkty, które można spożywać zarówno w stanie surowym, jak i suszu. W formie …
- Narząd wyspowySkupienie w wyspach trzustkowych różnych komórek wydzielających hormony, które mogą docierać do sąsiadujących komórek drogą bezpośrednich połączeń, czyni wielce prawdopodobną hipotezę, że …
- Zmiany wysp trzustkowych w cukrzycy typu 2W przeciwieństwie do cukrzycy typu 1, w typie 2 tej choroby zmiany w wyspach są niewielkie i mało swoiste. Większość zmian stwierdzanych …
- Pedagogika medycznaCukrzycy nie można skutecznie leczyć be z współpracy z pacjentem dobrze poinlormowanym o swojej chorobie, przeszkolonym w określonych czynnościach i zachowaniach zdrowotnych …
- Inhibitory białkoweOpisano występowanie w surowicy następujących białkowych inhibitorów: 1. W 1953 r. Bornstein i Park wykazali w surowicy zwierząt z cukrzycą alloksanową, a …
- Zespół insulinooporności i acanthosis nigricansWyróżnia się 2 typy tego zespołu, obejmującego łagodne rogowacenie ciemne skóry oraz hiperinsulinemię i wybitną insulinooporność zależną od zmniejszonego wiązania insuliny przez …
- ProlactinomaU chorych z guzem (gruczolakiem, rakiem) części gruczołowej przysadki, wytwarzających zwiększoną ilość prolaktyny, obserwuje się nieprawidłową tolerancję glukozy, która wyraża się nadmiernym …
Najnowsze komentarze