Zakażenia łagodne i przewlekłe, które nie pogarszają stanu metabolicznego, nie wymagają modyfikacji dotychczasowego leczenia cukrzycy. Natomiast zmiana — najczęściej przejściowa — uprzednio stosowanej terapii jest konieczna w zakażeniach ostrych, ciężkich, a zwłaszcza w posocznicy i zakażeniach ropnych. Zmiany postępowania wymagają także chorzy, którzy z powodu infekcji nie mogą się prawidłowo odżywiać i przestrzegać zaleconej im diety. Przed zmianą leczenia należy dokładnie ocenić stan metaboliczny i stopień niewyrównania cukrzycy, w związku z czym w tym okresie należy częściej oznaczać glikemię, cukromocz, badać mocz na obecność acetonu, a w razie potrzeby wykonać badania informujące o stanie gospodarki wodno-elektrolitowej i równowadze kwasowo-zasadowej. W zakażeniach średnio ciężkich i ciężkich zasadą jest stosowanie u wszystkich chorych insuliny krótko działającej, którą wstrzykuje się 3 razy (rzadko częściej) dziennie przed głównymi posiłkami. W przypadkach uprzedniego podawania leków doustnych odstawia się je i podaje — w związku z przewidywaniem insulinoterapii okresowej — preparaty insuliny wysoko oczyszczone. Zakażenia, zwłaszcza ropne, są przeciwwskazaniem do stosowania przeciwcukrzycowych pochodnych biguanidu także z tego względu, że zwiększają zagrożenie kwasicą mleczanową. U chorych leczonych poprzednio insuliną wstępna dobowa dawka tego hormonu jest przeciętnie o 25% większa od stosowanej poprzednio. W ciągu następnych dni dawkę tę modyfikuje się w zależności od wartości glikemii i cukromoczu. U chorych, którzy do okresu zakażenia nie otrzymywali insuliny, wstępna dobowa dawka tego hormonu wynosi 30—40 j.m. Dietę należy dostosować do apetytu i zdolności przyjmowania pokarmów. Z reguły podaje się choremu pokarmy łatwo strawne, z tym że dobowa ilość węglowodanów powinna wynosić 200—250 g. W tym celu niewielkie posiłki uzupełnia się dobrze osłodzonym płynem (szklanka soku owocowego lub herbaty zawierająca około 15 g cukru). Jeżeli chorego nie można odżywiać doustnie, zastępuje się każdy główny posiłek dożylnym wlewem 500—750 ml 10°/o roztworu glukozy, który rozpoczyna się zaraz po podskórnym wstrzyknięciu insuliny i który powinien trwać około 2—3 h. Dawki insuliny i ilość podawanej we wlewie glukozy ustala się w ten sposób, by wartości glikemii (oznaczonej przed wstrzyknięciami insuliny) nie przekroczyły 11,1 mmol/1 (200 mg%). Gdy stan chorego poprawi się na tyle, że może się już odżywiać normalnie, wlewy roztworu glukozy odstawia się, natomiast wielokrotne wstrzykiwanie insuliny krótko działającej utrzymuje się aż do całkowitego opanowania zakażenia. Dopiero wówczas wraca się do leczenia, jakie chory stosował uprzednio, w tym także do leczenia doustnego cukrzycy.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
Sport – samo dobro
Korzyści z aktywności fizycznej jest wiele i warto o tym pamiętać. Ludzie nauczyli się lekceważyć jak ważna to część naszego życia, a …- Leczenie dietąPrzez stulecia dieta stanowiła jedyny środek leczenia cukrzycy, zaś na podstawie empirycznego doboru różnych sposobów żywienia chorych powstawały różne „szkoły”, przestrzegające jednak …
- Wirusowe zapalenie wątroby a cukrzycaCzęstość występowania wirusowego zapalenia wątroby (w.z.w.) u chorych na cukrzycę jest różnie oceniana, co zależy prawdopodobnie od ogólnej zapadalności na tę chorobę …
- Rokowanie i zapobieganie encefalopatii cukrzycowejRokowanie. Jest ono w chorobie naczyniowej nóg nadal niepewne i mimo dużego postępu w leczeniu chorób naczyń u chorych na cukrzycę notuje …
- Leczenie cukrzycyleczenie cukrzycy obejmuje; 1) przestrzeganie właściwej diety; 2) stosowanie leków przeciwcukrzycowych (insulina, doustne preparaty przeciwcukrzycowe); 3) wykorzystanie pracy mięśniowej w poprawie zaburzonej …
- Wpływ insuliny na przemianę tłuszczówWpływ insuliny na przemianę tłuszczów jest wynikiem zarówno oddziaływania tego hormonu na metabolizm glukozy, jak i bezpośredniej modyfikacji aktywności enzymów kontrolujących niektóre …
- Receptor insulinowyObecność receptora insulinowego stwierdzono w błonie licznych komórek, takich jak adypocyty, komórki mięśniowe, hepatocyty, limfocyty, inonocyty i in. Zasługuje na uwagę, że …
- Polipeptyd trzustkowyJak dotąd, niewiele wiadomo o wpływie tego peptydu na czynność komórek B. W badaniach doświadczalnych stwierdzono, że u niektórych gatunków zwierząt (mysz, …
- Stosowanie pochodnych biguaniduLeczenie pochodnymi biguanidu rozpoczyna się od dawek małych, stopniowo zwiększając je aż do osiągnięcia dawki terapeutycznej lub do wystąpienia objawów nietolerancji. Efekt …
- Wielokrotne w ciągu dnia wstrzykiwanie insulinyJest to prosty sposób zbliżenia do naturalnego rytmu wydzielania tego hormonu. W praktyce ta metoda leczenia sprowadza się do wstrzykiwania insuliny krótko …
- Doustny test tolerancji glukozyO ile stwierdzenie cukrzycy u dzieci, zwłaszcza młodszych, na podstawie obrazu klinicznego może nastręczać trudności, to zakres badań laboratoryjnych potrzebnych do ustalenia …
Najnowsze komentarze