Zakażenia łagodne i przewlekłe, które nie pogarszają stanu metabolicznego, nie wymagają modyfikacji dotychczasowego leczenia cukrzycy. Natomiast zmiana — najczęściej przejściowa — uprzednio stosowanej terapii jest konieczna w zakażeniach ostrych, ciężkich, a zwłaszcza w posocznicy i zakażeniach ropnych. Zmiany postępowania wymagają także chorzy, którzy z powodu infekcji nie mogą się prawidłowo odżywiać i przestrzegać zaleconej im diety. Przed zmianą leczenia należy dokładnie ocenić stan metaboliczny i stopień niewyrównania cukrzycy, w związku z czym w tym okresie należy częściej oznaczać glikemię, cukromocz, badać mocz na obecność acetonu, a w razie potrzeby wykonać badania informujące o stanie gospodarki wodno-elektrolitowej i równowadze kwasowo-zasadowej. W zakażeniach średnio ciężkich i ciężkich zasadą jest stosowanie u wszystkich chorych insuliny krótko działającej, którą wstrzykuje się 3 razy (rzadko częściej) dziennie przed głównymi posiłkami. W przypadkach uprzedniego podawania leków doustnych odstawia się je i podaje — w związku z przewidywaniem insulinoterapii okresowej — preparaty insuliny wysoko oczyszczone. Zakażenia, zwłaszcza ropne, są przeciwwskazaniem do stosowania przeciwcukrzycowych pochodnych biguanidu także z tego względu, że zwiększają zagrożenie kwasicą mleczanową. U chorych leczonych poprzednio insuliną wstępna dobowa dawka tego hormonu jest przeciętnie o 25% większa od stosowanej poprzednio. W ciągu następnych dni dawkę tę modyfikuje się w zależności od wartości glikemii i cukromoczu. U chorych, którzy do okresu zakażenia nie otrzymywali insuliny, wstępna dobowa dawka tego hormonu wynosi 30—40 j.m. Dietę należy dostosować do apetytu i zdolności przyjmowania pokarmów. Z reguły podaje się choremu pokarmy łatwo strawne, z tym że dobowa ilość węglowodanów powinna wynosić 200—250 g. W tym celu niewielkie posiłki uzupełnia się dobrze osłodzonym płynem (szklanka soku owocowego lub herbaty zawierająca około 15 g cukru). Jeżeli chorego nie można odżywiać doustnie, zastępuje się każdy główny posiłek dożylnym wlewem 500—750 ml 10°/o roztworu glukozy, który rozpoczyna się zaraz po podskórnym wstrzyknięciu insuliny i który powinien trwać około 2—3 h. Dawki insuliny i ilość podawanej we wlewie glukozy ustala się w ten sposób, by wartości glikemii (oznaczonej przed wstrzyknięciami insuliny) nie przekroczyły 11,1 mmol/1 (200 mg%). Gdy stan chorego poprawi się na tyle, że może się już odżywiać normalnie, wlewy roztworu glukozy odstawia się, natomiast wielokrotne wstrzykiwanie insuliny krótko działającej utrzymuje się aż do całkowitego opanowania zakażenia. Dopiero wówczas wraca się do leczenia, jakie chory stosował uprzednio, w tym także do leczenia doustnego cukrzycy.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Błona podstawnaZmiany w strukturze i czynności błony podstawnej stanowią zasadniczy element mikroangiopatii cukrzycowej i w ciągu ostatnich lat błona ta stała się przedmiotem …
- Insulina we krwi u chorych na cukrzycęOznaczanie insuliny (IRI) we krwi chorych na cukrzycą typu 1 ma niewielkie znaczenie, gdyż w tej postaci choroby wskutek uszkodzenia i zniszczenia …
- Wyspiak wydzielający insulinęW tym typie wyspiaków obok typowych stanów hipoglikemicznych może występować zmniejszenie tolerancji glukozy, wyrażające się dużymi wartościami glikemii po doustnym obciążeniu glukozą. …
- Biosynteza i wydzielanie insulinyU człowieka, podobnie jak u wszystkich kręgowców, insulina jest wytwarzana w swoistych komórkach B wysp trzustkowych, a następnie wydzielana do krwi, z …
- „Suche testy" do enzymatycznego oznaczania glikemiiSą one przeznaczone dla chorych na cukrzycą, którzy mogą w ten sposób w domu — w ramach samokontroli — oznaczyć dość dokładnie …
- Rodzaje cukrzycy u dzieciOkoło 1—5% wszystkich przypadków cukrzycy rozpoznaje się przed 15 r.ż. Dość duży zakres tego odsetka zależy do pewnego stopnia od braku — …
- Obraz kliniczny i rozpoznanie retinopatii cukrzycowejSpośród różnych proponowanych podziałów retinopatii cukrzycowej przyjęła się klasyfikacja, która wyróżnia: 1. Retinopatię prostą (retinopathia simplex, background retinopathy), która obejmuje takie zmiany, …
- Obraz kliniczny i rozpoznanieObraz kliniczny cukrzycowej śpiączki ketonowej jest dość różnorodny, a intensywność i rodzaj występujących dolegliwości i objawów nie zawsze kształtuje się równolegle do …
- Śpiączka mleczanowaW przeciwieństwie do śpiączek hiperglikemicznych — ketonowej i hipermolalnej — kwasica mleczanowa i śpiączka mleczanowa nie są swoistym powikłaniem cukrzycy i występują …
- Kompleksy immunologiczneObecność w surowicy przeciwciał wiążących insulinę stwarza możliwość tworzenia rozpuszczalnych i krążących z krwią kompleksów insulina-przeciwciało (AgAb). Istotnie w surowicy chorych na …
- Ziarnistość komórek B w insulinieInsulina zawarta w ziarnistościach komórek B wysp trzustkowych ma budowę krystaliczną i występuje prawdopodobnie w postaci heksamerów. Przemawia za tym także obecność …
Najnowsze komentarze