Zmniejszają one sekrecję insuliny i stosowane przez długi czas (np. w leczeniu nadciśnienia) stwarzają rzeczywiste zagrożenie wystąpieniem cukrzycy. To niepożądane działanie tej grupy leków jest następstwem zubożenia organizmu w sód i potas, co w komórkach B przejawia się utrudnieniem napływu jonów wapniowych do cytozolu i zahamowaniem dalszych etapów w procesie wydzielania insuliny.

Powiązane posty:

  1. Przemiana tłuszczów Tłuszcz stanowi najbardziej skondensowaną postać spichrzania substratów energetycznych w wyższych organizmach. Ma on 2-krotnie większą wartość energetyczną (39 kJ/g, czyli 9,3 kcal/g) aniżeli...
  2. Lipogeneza Kwasy tłuszczowe mogą być syntetyzowane z dowolnego prekursora, który ulega przekształceniu do acetylo-CoA. U ssaków synteza ta przebiega dwiema drogami. Jedna z nich...
  3. Komórki A Komórki A występują zawsze w wyspach trzustkowych u człowieka i większości zwierząt. Ich liczba jest mniejsza w wyspach mieszczących się w głowie aniżeli...
  4. Proinsulina in vivo Najprostszym wytłumaczeniem silniejszego biologicznego działania proinsuliny in vivo aniżeli in vitro jest założenie, że jej część zostaje w organizmie przekształcona do insuliny. Należy...
  5. Jony wapniowe Z przeprowadzonych w ostatnich latach badań wynika, że w procesie stymulacji wydzielania insuliny przez glukozę, podobnie zresztą jak i przez bodźce nieglukozowe, istotne...
  6. Regulacja hormonalna Spośród hormonów, które bezpośrednio wpływają na wydzielanie insuliny w stopniu mającym znaczenie fizjologiczne, należy wymienić z jednej strony glukagon i niektóre peptydowe hormony...