Zmniejszają one sekrecję insuliny i stosowane przez długi czas (np. w leczeniu nadciśnienia) stwarzają rzeczywiste zagrożenie wystąpieniem cukrzycy. To niepożądane działanie tej grupy leków jest następstwem zubożenia organizmu w sód i potas, co w komórkach B przejawia się utrudnieniem napływu jonów wapniowych do cytozolu i zahamowaniem dalszych etapów w procesie wydzielania insuliny.