Większe znaczenie wydaje się mieć drugi mechanizm bioenergetyczny, związany z przemianą glukozy w komórkach B. System transportu D-glukozy do tych komórek jest bardzo wydajny i szybko następuje wyrównanie wewnątrzkomórkowego stężenia tego cukru do poziomu stężenia zewnątrzkomórkowego. Glukoza ulega w komórkach B przemianie zarówno w cyklu Embden-Meyerhofa-Parnasa, jak i w cyklu pentozowym, zaś. reszty dwuwęglowe zostają utlenione w cyklu kwasów trójkarboksylowych do COa, dostarczając energii (ATP) niezbędnej w procesie biosyntezy i wydzielania insuliny. Szybkość tych przemian wzrasta wraz ze zwiększeniem się stężenia glukozy w przestrzeni zewnątrzkomórkowej. Jest ona determinowana przez szybkość fosforylacji glukozy w komórkach B. Ta reakcja katalizowana jest zarówno przez glukokinazę, cechującą się dużym powinowactwem do substratu, jak i przez heksokinazę, której powinowactwo do glukozy jest znacznie mniejsze. Chociaż glukokinazy jest w komórkach B znacznie mniej niż heksokinazy, ta pierwsza określa szybkość metabolizmu glukozy i nawet niewielkie zmiany jej aktywności pociągają za sobą bardzo wyraźne zmiany wpływu tego cukru na wydzielanie insuliny. Na szlaku glikolitycznym kluczową pozycję zajmuje fosfofruktokinaza. W komórkach B wysp trzustkowych stwierdzono obecność silnego aktywatora powyższego enzymu — fruktozo-2,6-difosforanu, którego wewnątrzkomórkowe stężenie wzrasta w miarę zwiększania się zawartości glukozy w płynie otaczającym komórki B. Zahamowanie fosforylacji glukozy przez mannoheptulozę, a także hamowanie dalszych przemian glukozo-6-fosforanu przez 2-dezoksyglukozę znosi pobudzanie przez glukozę biosyntezy i wydzielania insuliny. W badaniach, w których komórki B umieszczano w środowisku zawierającym glukozę znakowaną 14C, stwierdzono, że część tego cukru ulega przekształceniu do aminokwasów, które z kolei zostawały wbudowane do cząsteczki insuliny. Ten proces także nasila się w miarę wzrostu stężenia glukozy w przestrzeni zewnątrzkomórkowej. Dowodzi to, że glukoza jest nie tylko ważnym źródłem energii dla komórek B, ale także substratem dostarczającym szkieletu węglowego do syntezy aminokwasów i insuliny.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Zmiany naczyniowe w nerkachZmiany te dają charakterystyczny obraz cukrzycowego stwardnienia kłębuszków nerkowych (glomerulosclerosis diabetica), któremu odpowiada kliniczny zespół nefropatii cukrzycowej. Nerki są powiększone lub prawidłowej …
Dopalacze i ich wpływ na organizm człowieka. Co się dzieje z organizmem pod wpływem dopalaczy?
Dopalacze to bardzo silne środki psychoaktywne, których działanie może być często trudne do przewidzenia. Ze względu na zmienne czynniki takie, jak: waga …- WątrobaWpływ metaboliczny insuliny w tym narządzie zaznacza się na wszystkich szlakach kontrolowanych przez ten hormon. Jedną z głównych funkcji wątroby jest utrzymanie …
- Zabiegi stomatologiczne u chorych na cukrzycęProblemy, wobec których staje lekarz dentysta wykonując zabieg stomatologiczny u chorego na cukrzycę, są podobne — chociaż na mniejszą skalę — do …
- Okres pooperacyjnyPostępowanie ukierunkowane na wyrównanie cukrzycy zależy w tym okresie od stanu metabolicznego chorego oraz rodzaju wykonanej operacji. U osób, które były poddane …
- Biosynteza insulinyBiosynteza insuliny podlega kontroli genu insulinowego, mieszczącego się na krótszym ramieniu chromosomu 11. U człowieka liczy on z przylegającymi regionami 1789 par …
- Namiastki cukru i sztuczne środki słodząceNamiastkami (surogatami) cukru nazywa się obdarzone słodkim smakiem substancje zbliżone do glukozy, które swego czasu zaliczano do „nieszkodliwych węglowodanów”. Obecnie w żywieniu …
- Stan przedmiotowy chorego na cukrzycęW cukrzycy idiopatycznej (typu 1 i 2) leczonej skutecznie i przebiegającej bez powikłań odchylenia od stanu prawidłowego są na ogół niewielkie. Znacznie …
- Wyspiak wydzielający insulinęW tym typie wyspiaków obok typowych stanów hipoglikemicznych może występować zmniejszenie tolerancji glukozy, wyrażające się dużymi wartościami glikemii po doustnym obciążeniu glukozą. …
- Mechanizm przeciwcukrzycowego działania pochodnych sulfonylomocznikaMimo bardzo licznych badań nie wyjaśniono dotąd w pełni, w jaki sposób pochodne sulfonylomocznika wywierają korzystny wpływ na zaburzoną w cukrzycy przemianę …
- Śpiączka hipermolalnaOpisana w 1961 roku przez Stottera i niezależnie przez Rossiera i wsp. śpiączka hipermolalna (hyperosmolar nonketotic diabetic coma) została tak nazwana w …
Najnowsze komentarze