Podobnie jak nie wyjaśniono ostatecznie przeciwcukrzycowego działania pochodnych sulfonylomocznika, nie jest też dotychczas w pełni poznany mechanizm takiego wpływu pochodnych biguanidu. Te ostatnie powodują w zasadzie zmniejszenie stężenia glukozy we krwi tylko u chorych na cukrzycę, jednak wykazano, że oddziałują one także na metabolizm człowieka zdrowego. Spośród licznych badań z tego zakresu na uwagę zasługuje omówienie 2 zjawisk, które stanowią z kolei podstawę dla kilku hipotez. Pierwszym zjawiskiem jest zmniejszenie syntezy ATP wskutek hamowania oksydacyjnej fosforylacji. Wykazano, że pochodne biguanidu gromadzą się w błonie mitochondrialnej i powodując zmianę jej potencjału elektrycznego zwalniają transport elektronów w łańcuchu oddechowym. Natężenie (ilościowe) tego efektu jest determinowane budową rodnika przy azocie Nt i fenformina działa silniej niż buformina czy metformina. Niedobór ATP i zwiększenie stężenia wewnątrzkomórkowego ADP i AMP przez aktywację fosfofruktokinazy nasilają glikolizę beztlenową, z czym wiąże się zwiększenie przenikania glukozy z przestrzeni zewnątrzkomórkowej do komórek, zmniejszenie zapasu glikogenu i zwiększenie wytwarzania mleczanu. To zjawisko występuje przy stężeniach fenforminy od 2-10-5 do 2* 10-4 mol/1 (5—20 gg/1); są to stężenia 20—50-krotnie większe od stwierdzanych we krwi chorych na cukrzycę, jednak w niektórych narządach (przewód pokarmowy, wątroba) stężenia takie występują po podaniu leczniczych dawek tej pochodnej biguanidu. Drugim ważnym zjawiskiem jest zmniejszenie wydzielania insuliny przez pochodne biguanidu w warunkach hiperglikemii lub hiperaminoacydemii. W badaniach doświadczalnych, podając zwierzętom duże dawki fenforminy lub metforminy, uzyskano co prawda krótkotrwałe przyrosty wydzielania insuliny, jednak nie wydaje się, aby odgrywały one istotną rolę w wywoływaniu utrzymującej się później długo hipoglikemii. U ludzi natomiast stwierdza się znacznie mniejszy przyrost insulinemii (IRI) po doustnym podaniu glukozy lub po dodwunastniczym wlewie aminokwasów, jeżeli tym osobom podano uprzednio leki z grupy biguanidu. Zjawisko to występuje sźczególnie wyraźnie u otyłych chorych na cukrzycę, u których stężenie insuliny na czczo i po obciążeniu różnymi bodźcami jest wyraźnie zwiększone.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Duże operacje ze wskazań przewlekłychCiągły wlew insuliny. W ostatnich latach przy dużych operacjach u chorych na cukrzycę coraz częściej wykorzystuje się urządzenia do ciągłego wlewu małych …
- Hipoglikemia poinsulinowąStany niedocukrzenia krwi o różnym nasileniu stanowią najczęstsze powikłanie, spotykane wśród chorych leczonych insuliną. Ich przyczyną jest zalecenie niewłaściwej dawki hormonu przez …
Zdrowie ukryte u jabłkach.
Nie ma na w Polsce ani na świecie drugiego takiego owocu, jak jabłko wartości odżywcze jabłka stawiają innym owocom bardzo wysoką poprzeczkę, …- Zabiegi chirurgiczne u chorych na cukrzycęPrzeciętnie co druga osoba z rozpoznaną cukrzycą staje wobec konieczności poddania się operacji. Schorzenie to nie stanowi obecnie przeciwwskazania do interwencji chirurgicznych …
- Metody radioimmunologiczneZastosowana po raz pierwszy do oznaczania insuliny metoda ta znalazła szerokie zastosowanie w badaniach innych hormonów peptydowych i substancji, które sprzężone z …
- jaskra wtórnaEpidemiologia i patogeneza. Jest to szczególna odmiana nowotworzenia naczyń w cukrzycy, występującego w tęczówce i ciele rzęskowym, doprowadzająca do zamknięcia kanału przedniej …
- Wyspiak wydzielający somatostatynęZaburzenie przemiany węglowodanów, dające obraz łagodnej cukrzycy, stwierdzono we wszystkich prawie dotychczas opisanych przypadkach guzów wydzielających somatostatynę, wychodzących z komórek D wysp …
- Zmiany anatomopatologiczne w cukrzycyZmiany morfologiczne, które stwierdza się w cukrzycy, można podzielić na takie, które wiążą się z etiologią tej choroby, oraz na ujawniające się …
- ElektrolityPrawidłowy przebieg wydzielania insuliny wymaga obecności niektórych kationów. Obie fazy sekrecji tego hormonu ulegają zahamowaniu w razie braku wolnych jonów wapniowych lub …
- Zmiany składu błony podstawnej w cukrzycyWiększość przeprowadzonych dotąd na ten temat badań dotyczyła błony podstawnej kłębuszków nerkowych, która jest stosunkowo łatwo dostępna. Główną zmianą składu tej błony …
- Leczenie stanów śpiączkowych w cukrzycyTrudność leczenia cukrzycy u chorych znajdujących się w „niecukrzycowym” stanie śpiączkowym jest wynikiem z jednej strony tego, że u wielu spośród nich …
Najnowsze komentarze