Mimo bardzo licznych badań nie wyjaśniono dotąd w pełni, w jaki sposób pochodne sulfonylomocznika wywierają korzystny wpływ na zaburzoną w cukrzycy przemianę węglowodanów. Prawdopodobnie mechanizm działania tych leków w cukrzycy jest złożony i obok najlepiej dotąd poznanego ich wpływu pobudzającego wydzielanie insuliny przez komórki B wysp trzustkowych możliwe jest także działanie tych związków w obszarze pozatrzustkowym — w wątrobie i w tkankach pozawątrobowych. Wpływ pochodnych sulfonylomocznika na wydzielanie insuliny. Już w pierwszych pracach zmierzających do wyjaśnienia działania sulfonamidów i pochodnych sulfonylomocznika stwierdzono, że nie zmniejszają one glikemii u zwierząt pozbawionych trzustki, i na tych obserwacjach Loubatieres oparł swą hipotezę o B-cytotropowym działaniu tej grupy leków. Później ustalono, że pochodne sulfonylomocznika powodują głównie wydalanie (release) insuliny rozpuszczonej w cytozolu oraz zdeponowanej w ziarnistościach komórek B, co powoduje charakterystyczny szybki, ale krótkotrwały przyrost jej stężenia we krwi (płynie perfuzyjnym) wypływającej z trzustki, a także we krwi obwodowej u człowieka po obciążeniu tymi lekami. W przypadku wyspiaka wydzielającego insulinę (insulinoma) wyrzut insuliny może powodować wręcz wystąpienie groźnej hipoglikemii. Prawdopodobnie wzmożenie syntezy insuliny następuje w późniejszym okresie, po wydzieleniu ziarnistości i przyroście glikemii. W tym okresie komórki B przestają być wrażliwe na działanie pochodnych sulfonylomocznika. To zjawisko refrakcji nie występuje w razie utrzymywania się zwiększonego stężenia glukozy w środowisku otaczającym komórki B. Szczególną bowiem właściwością omawianych związków jest nasilenie przez nie pobudzania przez glukozę wydzielania insuliny, przy czym ta interakcja obu bodźców stymulujących sekrecję tego hormonu zwiększa się w miarę narastania glikemii. To zjawisko tłumaczy silniejszy wpływ hipoglikemizujący pochodnych sulfonylomocznika u ludzi chorych na cukrzycę aniżeli u osób zdrowych. Efekt ten występuje najwyraźniej w początkowym okresie leczenia cukrzycy, później stopniowo wygasa i w długoterminowej obserwacji chorych, u których stosuje się te leki, nie stwierdza się ani hiperinsulinemii na czczo, ani też nadmiernych przyrostów stężenia tego hormonu we krwi po obciążeniu glukozą. Te spostrzeżenia są przytaczane jako argument przemawiający za tym, że pobudzenie wydzielania insuliny przez pochodne sulfonylomocznika jest tylko jednym z mechanizmów ich działania przeciwcukrzycowego. Sam mechanizm molekularnego wpływu pochodnych sulfonylomocznika na komórki B wysp trzustkowych nie jest dotąd w pełni wyjaśniony. Wielce przekonywający jest pogląd, że leki te działają zewnątrzkomórkowo, wiążąc się z nieswoistymi miejscami receptorowymi błony komórek B, przy czym siła wiązania pochodnych „drugiej generacji” jest prawdopodobnie większa aniżeli siła wiązania pochodnych „pierwszej generacji”. Głównym rezultatem tej interakcji jest zapewne zwiększenie napływu jonów wapniowych do cytozolu komórek B, co zarazem tłumaczy zwiększenie przez pochodne sulfonyłomocznika wpływu glukozy na wydzielanie insuliny, związane także ze wzrostem stężenia wolnych jonów wapniowych w cytozolu.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Mechanizm działania somatostatynyreceptorami błonowymi komórek wrażliwych na jej wpływ. W wyniku tej interakcji zmniejsza się w tych komórkach stężenie cAMP, jednak jej główne działanie …
- Leczenie insulinąStosowanie insuliny konieczne jest u przeciętnie 20% wszystkich chorych na cukrzycę, z czego połowę (10% ogółu chorych) stanowią osoby z cukrzycą typu …
- Glikozuria poposiłkowaGlikozuria poposiłkowa (overilow glycosuria). Są to stany, w których po spożyciu węglowodanów następuje szybko znaczny wzrost glikemii przekraczający próg nerkowy dla glukozy, …
- Rokowanie i zapobieganie zaburzeń czynności ośrodkowego układu nerwowegoŚmiertelność w przebiegu cukrzycowej śpiączki ketonowej ocenia się na 5—15%, przeciętnie na około 10%, przypadków. Należy oczekiwać, że w miarę szerszego stosowania …
W jaki sposób najskuteczniej leczyć uzależnienia? Terapia Nałęczów opinie – ośrodek leczenia uzależnień
Uzależnienia to jedne z najpoważniejszych chorób naszych czasów. Zaczynają się od niepozornej chęci sprawienia sobie małej przyjemności, zrelaksowania się, chwilowej ucieczki od …- Mechanizm bioenergetycznyWiększe znaczenie wydaje się mieć drugi mechanizm bioenergetyczny, związany z przemianą glukozy w komórkach B. System transportu D-glukozy do tych komórek jest …
- Zmiany anatomopatologiczne w cukrzycyZmiany morfologiczne, które stwierdza się w cukrzycy, można podzielić na takie, które wiążą się z etiologią tej choroby, oraz na ujawniające się …
- Insulina we krwi u chorych na cukrzycęOznaczanie insuliny (IRI) we krwi chorych na cukrzycą typu 1 ma niewielkie znaczenie, gdyż w tej postaci choroby wskutek uszkodzenia i zniszczenia …
Halucynki – czy są niebezpieczne dla zdrowia? Odmiany grzybów halucynogennych , działanie
Grzyby halucynogenne (znane również jako grzyby psylocybinowe) to znane produkty, które można spożywać zarówno w stanie surowym, jak i suszu. W formie …- Obraz morfologiczny i patogeneza retinopatii cukrzycowejSpośród wymienionych w tym rozdziale mechanizmów, doprowadzających do zmian w naczyniach włosowatych, w siatkówce szczególne znaczenie patogenetyczne przypisuje się względnej hipoksji, która …
- Leczenie neuropatiiW razie niewyrównania cukrzycy należy dokonać korekty jej leczenia zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami. Neuropatia cukrzycowa nie narzuca pod tym względem specjalnych …
Najnowsze komentarze