Zastosowana po raz pierwszy do oznaczania insuliny metoda ta znalazła szerokie zastosowanie w badaniach innych hormonów peptydowych i substancji, które sprzężone z odpowiednim nośnikiem nabierają właściwości antygenu. Zasadą metody radioimmunologicznej jest współzawodniczenie pomiędzy endogennym oznaczanym hormonem i znaną ilością tego hormonu znakowanego mJ lub 125J w łączeniu się z określoną ilością przeciwciał. Metoda polega na stworzeniu odpowiednio czułego systemu: hormon znakowany związany z przeciwciałami i hormon znakowany wolny, a następnie na określeniu zmian ich stosunku wyjściowego pod wpływem hormonu, którego stężenie jest oznaczane w określonym środowisku (osocze, surowica, mocz itp.). Po oddzieleniu hormonu znakowanego związanego z przeciwciałem od hormonu znakowanego wolnego możliwe jest wyliczenie zmian radioaktywności obu tych składowych pod wpływem standardowej (znanej) ilości hormonu dodanego oraz hormonu obecnego w badanym środowisku i tym samym wyliczenie stężenia danego hormonu w tym środowisku. Dla osiągnięcia dokładności w metodzie radioimmunologicznej muszą być spełnione następujące warunki: duża aktywność właściwa hormonu (insuliny) znakowanego jodem radioaktywnym, wysoka specyficzność przeciwciał oraz dokładna metoda oddzielania hormonu związanego z przeciwciałami od hormonu wolnego. W tym celu stosuje się chromatoelektroforezę (najdawniej), adsorpcję na cząsteczkach o dużej sile adsorpcyjnej (np. amberlit CG 400, węgiel aktywny opłaszczony dekstranem), wiązanie chemiczne z obojętnym nośnikiem (tyflon, sefadeks), wytrącanie kompleksu hormon-przeciwciało za pomocą przeciwciał antyglobulinowych (metoda podwójnych przeciwciał) lub za pomocą alkoholu. Ostatnia z wymienionych metod pozwala określić insulinę immunoreaktywną u osób, które były leczone insuliną, a więc które wytworzyły własne przeciwciała wiążące ten hormon. Te endogenne przeciwciała, uniemożliwiające przeprowadzenie pomiaru ,,wolnej” insuliny, można także usunąć za pomocą glikolu polietylenowego (PEG). Radioimmunologiczna metoda oznaczania insuliny jest bardzo dokładna i w zasadzie swoista. Można za jej pomocą oznaczyć insulinemię (IRI) z dokładnością do 1 mj. w 1l. Pojedyncze łańcuchy A i B nie reagują z przeciwciałami wiążącymi insulinę. Insuliny immunoreaktywnej nie stwierdza się w surowicy (osoczu) osób po pankreatektomii, ani też w długotrwałej cukrzycy typu 1. U ludzi zdrowych jej stężenie zwiększa się po podaniu glukozy lub zastosowaniu innych bodźców zwiększających wydzielanie komórek B. Duże stężenie insuliny w surowicy stwierdza się także najczęściej w czynnych hormonalnie wyspiakach wychodzących z tych komórek (insulinoma). Omawiana metoda pozwoliła dokładnie prześledzić sekrecję insuliny zarówno in vitio, jak i in vivo i całe współczesne poznanie mechanizmów regulujących ten proces stało się możliwe dzięki wprowadzeniu do badań tej właśnie metody oznaczania hormonu.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Zmiany składu błony podstawnej w cukrzycyWiększość przeprowadzonych dotąd na ten temat badań dotyczyła błony podstawnej kłębuszków nerkowych, która jest stosunkowo łatwo dostępna. Główną zmianą składu tej błony …
- Obraz kliniczny cukrzycyZróżnicowanie obrazu klinicznego cukrzycy sprawiało, że już od dość dawna podejmowano próby klasyfikacji tej choroby. W ciągu ostatniego stulecia przyjmowano różne kryteria …
- Inhibitory białkoweOpisano występowanie w surowicy następujących białkowych inhibitorów: 1. W 1953 r. Bornstein i Park wykazali w surowicy zwierząt z cukrzycą alloksanową, a …
- Rubeosis iridisJest to proces nowotworzenia włośniczek w tęczówce. Liczne sploty naczyniowe pojawiają się na brzegu źrenicznym tęczówki (stąd nazwa), później także w obrębie …
- Rokowanie i zapobieganie śpiączki mleczanowejSpośród omawianych w tym rozdziale śpiączek występujących u chorych na cukrzycę rokowanie w śpiączce mleczanowej jest najgorsze. Śmiertelność wśród chorych, u których …
- Stosowanie pochodnych sulfonylomocznikaRozpoczęcie leczenia cukrzycy pochodnymi sulfonylomocznika powinno być w zasadzie poprzedzone ustaleniem dobowego zapotrzebowania na insulinę i wykluczeniem przeciwwskazań do tego typu leczenia. …
- Rokowanie i zapobieganie encefalopatii cukrzycowejRokowanie. Jest ono w chorobie naczyniowej nóg nadal niepewne i mimo dużego postępu w leczeniu chorób naczyń u chorych na cukrzycę notuje …
Zrób to sam – masło klarowane
Coraz więcej mówi się o tym, że do smażenia lepsze jest masło klarowane, jednak patrząc po cenach w sklepie, człowiek można chwycić …- Ostre zapalenie nerwuPowikłanie to polega na uszkodzeniu pojedynczego nerwu czuciowego lub ruchowego o cechach ostrego zapalenia (rteuritis diabetica, mononeuropathia diabetica). Czasem może być zajęte …
- Regulacja nerwowaWyspy trzustkowe są unerwione przez włókna adrenergiczne, cho- linergiczne i peptydergiczne. Włókna te docierają albo wprost do komórek wysp, albo (w większości) …
- Okres przedoperacyjnyPrzed operacją mogą wyłonić się trudności związane z rozpoznaniem oraz z kwalifikacją i przygotowaniem chorego do zabiegu. W chorobach jamy brzusznej niektóre …
Najnowsze komentarze