Zróżnicowanie obrazu klinicznego cukrzycy sprawiało, że już od dość dawna podejmowano próby klasyfikacji tej choroby. W ciągu ostatniego stulecia przyjmowano różne kryteria podziału cukrzycy: masę ciała (diabete maigie, diabete gras), niedobór insuliny (Insulinmangeldiabetes, Gegenregulationsdiabetes) i wiek, w którym wystąpiła choroba (juvenile-onset albo growth-onset diabetes, JOD; maturity-onset diabetes, MOD). Ten ostatni podział, wprowadzony pierwotnie w piśmiennictwie anglosaskim, przyjął się w ciągu ostatnich trzydziestu lat na całym świecie. Zwraca uwagę, że mimo różnych kryteriów klasyfikacji linia podziału cukrzycy przebiegała dość podobnie, wyróżniając 2 grupy chorych na cukrzycę „idiopatyczną”, różniące się między sobą nie jedną, a kilkoma cechami. W piśmiennictwie polskim Węgierko zaproponował na początku lat pięćdziesiątych podział cukrzycy na pierwotną i skojarzoną, dopatrując się w tej ostatniej jedynie grupy objawów (nietolerancji węglowodanów) jakiegoś bardziej ogólnego zaburzenia. To nazewnictwo, którego podstawą była oryginalna koncepcja patogenetyczna, nie przyjęło się jednak z tego względu, że przeciwstawienie cukrzycy skojarzonej cukrzycy pierwotnej mogło mylnie sugerować, że w pierwszym przypadku chodzi o cukrzycę wtórną, jaka występuje np. w chorobach trzustki, hemochromatozie lub niektórych chorobach gruczołów dokrewnych. Z tych samych względów nie utrzymały się określenia: cukrzyca pierwotna i regulacyjna. Tak więc w Polsce, podobnie jak w innych krajach, w ostatnich dziesięcioleciach dzielono cukrzycę na typ młodzieńczy i typ dorosłych. Niezależnie od podziału przekrojowego cukrzycy jawnej przyjął się w ostatnich dziesięcioleciach podział prospektywny tej choroby, oparty aa koncepcji tzw. historii naturalnej cukrzycy. Opracowali ją autorzy amerykańscy, którzy na podstawie badań przeprowadzonych w okresie międzywojennym wysunęli hipotezę o jednolitym uwarunkowaniu cukrzycy przez pojedynczy gen recesywny o niepełnej penetracji. W świetle tej teorii od chwili ustalenia się właściwej konstelacji genetycznej, a w każdym razie od urodzenia, w organizmie osób predysponowanych do cukrzycy toczy się jakiś proces, który z czasem u części z nich doprowadza do ujawnienia się choroby. Ponieważ działalność zapobiegawcza powinna koncentrować się na okresie poprzedzającym wystąpienie jawnej postaci cukrzycy, ten właśnie okres był i nadal jest przedmiotem badań, ukierunkowanych głównie na wykrycie subtelnych zaburzeń czynności komórek B lub całego narządu wyspowego trzustki. Ostatecznie wyróżniono w nim 3 następujące po sobie okresy, które nazwano odpowiednio: cukrzycą potencjalną (w pojęciu retrospektywnym — stanem przedcukrzycowym), cukrzycą utajoną lub przemijającą i cukrzycą chemiczną. Trudności jednoznacznego odgraniczenia poszczególnych faz „naturalnego rozwoju” cukrzycy skłoniły niektórych autorów do zaniechania dzielenia okresu życia poprzedzającego wystąpienie jawnej cukrzycy i przyjęcia dlań jednolitej nazwy (piotodiabetes mellitus, diabetes piaemellitus). W każdym razie zachowano dla tego okresu życia nazwę diabetes, dając w ten sposób wyraz poglądowi, że chodzi tu o określoną fazę rozwoju tej choroby. Postęp badań w dziedzinie epidemiologii, immunologii, genetyki i patomorfologu cukrzycy, jak również badań dotyczących diabetogennego wpływu różnych czynników środowiskowych, który doprowadził do gruntownej zmiany poglądów na etiologię cukrzycy i wykazał wyraźne zróżnicowanie jej przyczyn i przebiegu, narzucił także konieczność rewizji zarówno dotychczasowych zasad klasyfikacji tej choroby, jak i samej koncepcji jej „naturalnego rozwoju”. Tę ostatnią stawiają pod znakiem zapytania m.in. przeprowadzone w ostatnich latach kontrolowane badania prospektywne osób z nieprawidłowym wynikiem testu tolerancji glukozy, które wykazały, że ryzyko„pogorszenia” przemiany węglowodanów w kierunku cukrzycy jest w tej populacji niewielkie (2—3% rocznie) i że u wielu spośród tych osób następowała samoistna remisja. W 1979 r. Komitet Ekspertów ds. Cukrzycy WHO opracował nowe kryteria klasyfikacji cukrzycy, które obecnie są coraz powszechniej stosowane. Odzwierciedlają one współczesną znajomość etiopatogenezy tej choroby, co oznacza, że w miarę postępu wiedzy może zajść konieczność rewizji także i tych kryteriów.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Unieczynnienie insulinyUnieczynnienie insuliny następuje również w razie redukcji 1/3 grup sulfhydrylowych, enzymatycznego trawienia wiązań peptydowych wewnątrz cząsteczki, estryfikacji grup karboksylowych, destrukcji grup aminowych. …
- SomatostatynaSomatostatyna została po raz pierwszy wyizolowana z podwzgórza i tak nazwana ze względu na właściwość hamowania wydzielania hormonu wzrostu (somatotropin release-inhibitory factor, …
- Pozatrzustkowe choroby gruczołów dokrewnychWystępowanie nieprawidłowej tolerancji glukozy i cukrzycy w chorobach gruczołów dokrewnych może być: 1. Wyłącznym skutkiem diabetogennego wpływu wydzielanych przez te gruczoły hormonów, …
- Budowa, biosynteza i wydzielanie polipeptydu trzustkowegoLudzki polipeptyd trzustkowy (hPP) jest pojedynczym łańcuchem, składającym się z 36 aminokwasów, o masie cząsteczkowej około 4200. U ssaków różnice w budowie …
- Przekształcenie proinsulinyProinsulina ulega przekształceniu przez odłączenie peptydu C i aminokwasów, stanowiących dwupeptydowe połączenie łańcucha C z łańcuchami A i B, w wyniku kolejnego …
Jak zapuścić brodę?
Gęsta, atrakcyjnie wyglądająca broda jest marzeniem wielu mężczyzn. Co ciekawe jeszcze do niedawna było wręcz przeciwnie i zarost u mężczyzn kojarzył się …- InsulinoopornośćPodług dawnej definicji insulinooporność rozpoznawano wówczas, gdy zapotrzebowanie na insulinę przekraczało 200 j.m. i utrzymywało się ponad 48 h, obecnie jednak większość …
- Choroby skóry spowodowane mikroangiopatiąW tej grupie chorób skórnych zasadniczą nieprawidłowością są zmiany naczyń włosowatych skóry, typowe dla mikroangiopatii cukrzycowej. Są one poniekąd szczególną postacią choroby …
- Metoda z zastosowaniem tkanki tłuszczowejWykorzystuje się tu wpływ insuliny na katabolizm glukozy w tkance tłuszczowej do CO2, Ten ostatni oznacza się manometrycznie, zaś w razie stosowania …
- Terenowa poradnia cukrzycowaJest ona zwykle częścią wielospecjalistycznego ambulatoryjnego ośrodka służby zdrowia, przeznaczonego dla większej liczby mieszkańców (województwa, dużego miasta). Dostateczna sieć tych poradni decyduje …
- Obraz kliniczny i rozpoznanieObraz kliniczny cukrzycowej śpiączki ketonowej jest dość różnorodny, a intensywność i rodzaj występujących dolegliwości i objawów nie zawsze kształtuje się równolegle do …
Najnowsze komentarze