Wyrównanie cukrzycy i jej kontrola u chorych, którzy są przyjmowani do szpitala w trybie nagłym i wymagają natychmiastowej interwencji, jest zadaniem trudnym, zwłaszcza jeżeli zabieg należy wykonać w znieczuleniu ogólnym. Przyczyną tych trudności jest niemożność (najczęściej) przyjmowania pokarmów przez tych pacjentów mimo wstrzyknięcia w dniu hospitalizacji insuliny lub spożycia doustnych leków przeciwcukrzycowych, odstawienie tych leków — nieraz na kilka dni — z powodu choroby stanowiącej wskazanie do operacji, a także bardzo krótki czas dla oceny i ewentualnej korekty stanu metabolicznego. W tych przypadkach stan metaboliczny chorego na cukrzycę rozstrzyga, czy operację można wykonać natychmiast, czy też z kilkugodzinnym opóźnieniem. Operacje ze wskazań nagłych u osób z cukrzycą wyrównaną. Do tej grupy zalicza się chorych, u których glikemia oznaczona w dowolnej porze nie przekracza 14 mmol/1 (250 mg%) i u których nie stwierdza się kwasicy (zasób zasad 15 mmol/1) ani acetonu w moczu (najwyżej 1 +). Od pacjenta lub jego otoczenia należy się dokładnie dowiedzieć, jak był dotychczas leczony z powodu cukrzycy (p. książeczka chorego na cukrzycę, karta cukrzycowa), zaś w przypadkach stosowania insuliny — kiedy wstrzyknął ostatnią dawkę tego hormonu, jaka była jej wielkość i skład (ilość jednostek insuliny długo działającej) oraz kiedy spożył ostatni posiłek. Jeżeli chory wstrzyknął rano całą dobową dawkę insuliny (co zdarza się najczęściej), w porach odpowiadających głównym posiłkom podaje się w dożylnym wlewie 500—750 ml 10% roztworu glukozy i taką osobę można zgodnie ze wskazaniem chirurgicznym natychmiast operować. Jeżeli natomiast pacjent w dniu hospitalizacji nie wstrzyknął przewidywanej ilości insuliny lub tylko jej część, podaje mu się podskórnie 1/2—1/3 dawki, jaką przyjmował poprzednio w ciągu doby, w postaci insuliny krystalicznej (kwaśnej, obojętnej) lub maxirapid i podłącza dożylny wlew 500—750 ml 10% glukozy. Także w tej sytuacji można chorego natychmiast operować, zaś kontrolę cukrzycy w czasie i bezpośrednio po operacji prowadzi się wg zasad podanych dla dużych zabiegów ze wskazań przewlekłych (p. wyżej). Osoby leczone preparatami doustnymi z grupy sulfonylomocznika, będące w stanie bardzo dobrego wyrównania (glikemia 8,3 mmol/1 = 150 mg%), można operować od razu, bez modyfikacji leczenia cukrzycy przed zabiegiem, i w czasie jego trwania w porze przewidzianego posiłku głównego należy podać we wlewie dożylnym 500—750 ml 5—10% roztworu glukozy. Po operacji przechodzi się na leczenie insuliną, której wstępna dawka dobowa wynosi przeciętnie 30 j.m. Podania insuliny jeszcze przed operacją wymagają natomiast ci chorzy leczeni pochodnymi sulfonylomocznika, u których cukrzyca jest na granicy wyrównania (glikemia w granicach 11,1—14 mmol/1 = 200— —250 mg%). Wstrzykuje się im 12—16 j.m. insuliny krystalicznej (kwaśnej, obojętnej) lub maxirapid, podłącza dożylny wlew 750 ml 10°/o roztworu glukozy i wykonuje operację. Dalsze postępowanie jest takie samo, jak w dużych operacjach ze wskazań przewlekłych. W podobny sposób rozpoczyna się jeszcze przed operacją leczenie insuliną U wszystkich chorych przyjmujących przeciwcukrzycowe pochodne biguanidu. Znieczulenie ogólne zwiększa ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej u osób leczonych tymi związkami i w razie konieczności operacji należy je odstawić w każdym przypadku, nawet wówczas gdy stan metaboliczny pacjenta jest całkowicie wyrównany. Operacje ze wskazań nagłych u chorych z cukrzycą nie wyrównaną. Nie wolno operować chorych na cukrzycę z kwasicą metaboliczną (ketonową, mleczanową), ani tym bardziej chorych znajdujących się w śpiączce cukrzycowej. Po zmniejszeniu glikemii do około 11,1 mmol/1 (200 mg%), wyrównaniu kwasicy i zaburzeń elektrolitowych operację wykonuje się pod osłoną wstrzyknięć insuliny krystalicznej (kwaśnej, obojętnej) lub maxirapid i dożylnego wlewu roztworu glukozy. U tych chorych wielkość każdorazowej dawki insuliny, drogę podania (podskórnie, domięśniowo), odstęp między wstrzyknięciami tego hormonu oraz ilość podawanej we wlewie glukozy ustala się indywidualnie w zależności od wartości glikemii, którą w tych przypadkach oznacza się częściej niż u innych operowanych osób z cukrzycą. Równocześnie dostatecznie często oznacza się pH krwi, zasób zasad i stężenie elektrolitów w surowicy. U takich pacjentów systemy ciągłego kontrolowanego wlewu insuliny są szczególnie przydatne, mogą bowiem zmniejszyć ciągle jeszcze duże ryzyko operacji, będące wynikiem głębokich zaburzeń metabolicznych w okresie bezpośrednio poprzedzającym zabieg chirurgiczny.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Inne hormony wysp trzustkowychW wyspach trzustkowych około 20% komórek obdarzonych właściwościami wydzielniczymi stanowią komórki nie-B. Są to komórki A (około 15%) wydzielające glukagon, komórki D …
- Oznaczenie hemoglobiny glikozylowanej i białek glikozylowanych surowicyW diagnostyce zaburzeń przemiany węglowodanów wykorzystuje się zjawisko glikozylacji białek, a w szczególności hemoglobiny i białek surowicy (albuminy). W krwince czerwonej dorosłego …
- Zmiany anatomopatologiczne w nerwach obwodowych w cukrzycyW cukrzycy nie ma swoistych zmian morfologicznych w neuronach ośrodkowego układu nerwowego. Wysunięta przed laty koncepcja encefalopatii cukrzycowej, której podłożem miały być …
- Patogeneza śpiączki ketonowejW omawianym zespole ujawniają się wszystkie następstwa ostrego niedoboru insuliny, który jest pogłębiony (i modyfikowany) przez zwiększenie wydzielania hormonów działających wobec niej …
- Neuropatia układu autonomicznegoUszkodzenie nerwów układu autonomicznego w cukrzycy daje liczne i zróżnicowane objawy, co jest wynikiem rozległej funkcji regulacyjnej tego układu w organizmie. Zmiany …
- Preparaty insuliny długo działającePrzedłużenie okresu działania insuliny, przekraczające 24 h, a najczęściej sięgające 30—36 h, uzyskano przez dodanie do niej protaminy i (lub) większej ilości …
- Zakażenia w cukrzycyW przeszłości zakażenia były częstym powikłaniem cukrzycy i niejednokrotnie w dużym stopniu przyczyniały się do niekorzystnego w niej rokowania. Od czasu odkrycia …
- Regulacja nerwowaWyspy trzustkowe są unerwione przez włókna adrenergiczne, cho- linergiczne i peptydergiczne. Włókna te docierają albo wprost do komórek wysp, albo (w większości) …
- Obwodowe działanie pochodnych sulfonylomocznikaJuż w dawniejszych badaniach stwierdzono, że pochodne sulfonylomocznika nasilają hipoglikemizujący wpływ małych dawek insuliny u zwierząt pozbawionych trzewi, Doświadczenia te przemawiały za …
- Wpływy metaboliczne insuliny w niektórych tkankachMetaboliczne wpływy insuliny ulegają zróżnicowaniu w zależności od tkanki i jej funkcji fizjologicznej. Szczególnie wyraźne odrębności działania tego hormonu występują w tkance …
- Przemiana tłuszczów i białekPrzemiana tłuszczów. Glukagon działa lipolitycznie, zarówno w tkance tłuszczowej, jak i w wątrobie, i powoduje zwiększone uwalnianie kwasów tłuszczowych i ich utlenianie. …
Najnowsze komentarze