Hiperinsulinemia towarzysząca otyłości w przebiegu cukrzycy typu 2 jest następstwem otyłości i jest co najwyżej modyfikowana przez dysfunkcję komórek B. Przekonywającego dowodu, przemawiającego za takim właśnie poglądem, dostarczyły badania, w których po stymulacji komórek B glukagonem oznaczano obok IRI także peptyd C w surowicy. Wynika z nich, że u otyłych chorych na cukrzycę typu 2 czynność wydzielnicza komórek B (mierzona wartościami peptydu C w surowicy) jest upośledzona, natomiast zwiększenie się zawartości IRI we krwi obwodowej jest rezultatem zmniejszonego (adaptacyjnego?) pobierania insuliny przez wątrobę z krwi żyły wrotnej. U nieotyłych chorych na cukrzycę typu 2, wyodrębnionych obecnie w postaci oddzielnego podtypu tej postaci cukrzycy, przyrosty insulinemii po bodźcach stymulujących komórki B są mniejsze niż u ludzi zdrowych. Charakterystyczna jest przy tym rozmaita reakcja na te bodźce, zależnie od mechanizmu ich działania: okazuje się, że glukoza jest tym bodźcem, który u ludzi zdrowych powoduje najwyższy przyrost insulinemii i którego działanie 1 ulega w cukrzycy największemu stłumieniu. Nieglukozowe bodźce tych komórek natomiast, takie jak aminokwasy, glukagon, hormony jelitowe (dostępne na rynku preparaty pankreozyminy zawierają do 20% GIP) i tolbutamid, powodują u tych chorych — przynajmniej we wczesnym okresie choroby — przyrosty insulinemii nieco tylko mniejsze aniżeli u nieotyłych ludzi zdrowych. Zmniejszenie przyrostu insulinemii po bodźcu glukozowym obserwuje się także w stanach potencjalnego zagrożenia cukrzycą, jeszcze przed wystąpieniem jawnej choroby. Krzywe insulinemii po szybkim dożylnym i po przedłużonym powolnym wlewie roztworu glukozy mają u tych osób przebieg „pośredni” pomiędzy analogicznymi krzywymi insulinemii u nieotyłych osób zdrowych i chorych na cukrzycę typu 2.Dowodzi to, że dysfunkcja komórek B, wyrażająca się zmniejszeniem ich reaktywności na stężenie glukozy w środowisku otaczającym te komórki, występuje już w łagodnych zaburzeniach przemiany węglowodanów, nie dających żadnych objawów klinicznych.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Skład jakościowy dietyW ramach ustalonego na wstępie zapotrzebowania energetycznego należy tak dobrać poszczególne składniki pokarmowe, aby dzienna racja żywności zawierała odpowiednią ilość białka, tłuszczu …
- Wielokrotne w ciągu dnia wstrzykiwanie insulinyJest to prosty sposób zbliżenia do naturalnego rytmu wydzielania tego hormonu. W praktyce ta metoda leczenia sprowadza się do wstrzykiwania insuliny krótko …
- https://dobra-decyzja.pl
- Jakie są zabiegi najczęściej wykonywane przez chirurgów plastycznych?Chirurgia plastyczna to coraz częściej wybierana opcja przez osoby, które chcą poprawić swój wygląd lub skorygować fizyczne deformacje. W Polsce, najpopularniejsze zabiegi …
- Problemy leczenia cukrzycy u dzieciLeczenie cukrzycy dziecięcej (podobnie jak i cukrzycy wieku młodzieńczego) cechują odrębności będące wynikiem tego, że ma ono na celu nie tylko doraźne …
- Zaburzenia krzepnięcia krwi w cukrzycyDo rozwoju angiopatii cukrzycowej — przede wszystkim makroangiopatii — przyczynia się nadkrzepliwość krwi. Przyczyny jej w cukrzycy można podzielić na dwie grupy. …
- Obraz kliniczny i rozpoznanie śpiączki mleczanowejŚpiączka mleczanowa najczęściej występuje nagle, jej objawy mogą jednak również (rzadziej) narastać powoli. Stan ogólny chorych jest zły, niejednokrotnie także z powodu …
- Rozpoznanie różnicowe i leczenie nefropatii cukrzycowejRozpoznanie różnicowe. Nastręcza ono duże trudności z tego względu, że z cukrzycą kojarzą się często różne choroby nerek. Najczęściej różnicuje się nefropatię …
- Mechanizm działania somatostatynyreceptorami błonowymi komórek wrażliwych na jej wpływ. W wyniku tej interakcji zmniejsza się w tych komórkach stężenie cAMP, jednak jej główne działanie …
- Biosynteza i wydzielanie glukagonuZ niedawnych badań wynika, że u człowieka gen determinujący biosyntezę glukagonu jest umiejscowiony w chromosomie 2 [171]. Bezpośredni produkt translacji swoistego m-RNA …
- Leki wpływające na układ autonomicznyDziałanie tej grupy leków zależy od tego, jakie receptory komórek B pobudzają bądź też blokują. Praktyczne znaczenie mają głównie związki hamujące wydzielanie …
- Komórki DKomórki D są podobne do komórek A i dzisiaj uważa się, że są one identyczne z opisanymi poprzednio komórkami At. W odróżnieniu …
Najnowsze komentarze