Dla śpiączki hipermolalnej charakterystycznym zaburzeniem jest bardzo nasilona hiperglikemia bez kwasicy ketonowej i bardzo duży stopień odwodnienia, co w sumie doprowadza do wybitnego wzrostu molalności osocza (płynu zewnątrzkomórkowego). Przyczyna hipeiglikemii, która często przekracza 55,5 mmol/1 (1000 mg%), nie jest w pełni wyjaśniona i dość trudno tłumaczyć ją tylko niedoborem insuliny, najczęściej nie tak bardzo dużym. Prawdopodobnie znaczenie ma tu także stopniowo narastające odwodnienie, które w pewnej fazie zmniejszając perfuzję nerek powoduje zaburzenie ich czynności i gwałtowne zwiększenie stężenia glukozy we krwi. Jeszcze bardziej niezrozumiała jest nieobecność ketozy i kwasicy metabolicznej w tym typie śpiączki. Przypuszcza się, że przyczyną tego zjawiska jest ograniczenie lipolizy; u większości chorych znajdujących się w stanie śpiączki hipermolalnej zawartość WKT w surowicy nie jest zwiększona. To ograniczenie lipolizy mimo braku insuliny i niemożności zużytkowania glukozy tłumaczy się kilkoma hipotezami. W rachubę może wchodzić zmniejszone wydzielanie hormonów lipolitycznych, jak hormon wzrostu i kortyzol, ale nie glukagon, którego stężenie jest zwiększone także w śpiączce hipermolalnej, Jest też możliwe, że znaczna hiperglikemia działa antylipolitycznie i antyketogennie, powodując przenikanie niewielkich ilości glukozy do wnętrza komórek, co wystarcza na pokrycie podstawowych potrzeb energetycznych. Wytworzony przy tym w adypocytach glicerolo-3-fosforan zwiększa reestryfikację kwasów tłuszczowych i hamuje na tej drodze lipolizę. Stwierdzono także, że sam stan odwodnienia zmniejsza rozpad tłuszczu. Wreszcie jest prawdopodobne, że niewielkie ilości endogennej insuliny, jaka u tych chorych jest wytwarzana i wydzielana do krwi układu żyły wrotnej, wystarczają w wątrobie dla uzyskania efektu antyketogennego, ale nie dla zahamowania glukoneogenezy, zaś w tkankach pozawątrobowych wystarczają dla zahamowania lipolizy, ale nie dla pobudzenia zużytkowania glukozy. Za znaczeniem endogennej insuliny w ograniczeniu lipolizy i ketogenezy przemawiają obserwacje chorych z cukrzycą typu 1, spośród których osoby w zachowanym resztkowym wydzielaniem insuliny rzadziej zapadają na śpiączką ketonową niż osoby zupełnie pozbawione komórek B w wyspach trzustkowych. Następstwem hiperglikemii jest znaczne zwiększenie molalności osocza (płynu pozakomórkowego), która z reguły przekracza 350 mmol/kg HaO; glikemia może nawet stanowić do 30% całkowitej molalności osocza (prawidłowo tylko około 2%). Wzrost molalności płynu zewnątrzkomórkowego powoduje przepływ wody z komórek do przestrzeni zewnątrzkomórkowej i wydalenie z moczem. Ostatecznym rezultatem jest więc odwodnienie zewnątrz- i wewnątrzkomórkowe. Przeciętna utrata wody w śpiączce hipermolalnej wynosi około 25%, jest nieco większa, jeżeli chodzi o płyn zewnątrzkomórkowy, i nieznacznie mniejsza w komórkach. Utrata wody pociąga za sobą utratę elektrolitów, jest jednak ona przeciętnie 2 razy mniejsza niż utrata wody, stąd też we krwi często stwierdza się hipernatremię. Z wielkością hipermolalności osocza wyraźnie korelują zaburzenia świadomości; u chorych, u których przekracza ona 380 mmol/kg H2O z reguły stwierdza się głęboką śpiączkę. Zaburzenia te są prawdopodobnie następstwem de- hydratacji komórek mózgowych, których mechanizmy ochronne („samorodne” cząsteczki osmotycznie czynne) zawodzą przy tak dużych stężeniach glukozy w przestrzeni otaczającej te komórki. Hiperglikemia powoduje przemieszczenie wody z płynu mózgowo-rdzeniowego przestrzeni podpajęczynówkowej do osocza, co powoduje wzrost stężenia innych składników tego płynu. Przed podjęciem leczenia u chorych będących w stanie śpiączki hipermolalnej wartość molalności płynu mózgowo-rdzeniowego jest tego samego rzędu co molalności osocza, jednak w porównaniu z tą ostatnią w większym stopniu zależy od elektrolitów niż od glukozy. Być może te zmiany w składzie płynu mózgowo-rdzeniowego przyczyniają się również do wystąpienia zaburzeń ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Zmniejszenie objętości płynu zewnątrzkomórkowego (objętości osocza) pogarsza czynność nerek i w śpiączce hipermolalnej częstym zjawiskiem jest retencja związków azotowych we krwi, do czego przyczynia się także rozpad odwodnionych (skurczonych) komórek. Można przypuszczać, że pewne ograniczenie funkcji tego narządu (co u ludzi starych jest zjawiskiem nader częstym) jest niezbędne dla wystąpienia śpiączki tego typu, albowiem zdrowe nerki są w stanie wydalić w krótkim czasie dużą ilość glukozy. Hipowolemia jest przyczyną obniżenia ciśnienia krwi, zmniejszenia przepływu we wszystkich narządach i częstej w tym zespole zapaści.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Przemiana tłuszczów i białek w glikokortykosteroidachPrzemiana tłuszczów. Glikokortykosteroidy działają Upolitycznię w tkance tłuszczowej i w wątrobie. W małych stężeniach powodują lipolizę wskutek upośledzenia reestryfikacji kwasów tłuszczowych, uwarunkowanego …
- Kryteria skuteczności leczenia i samokontrolaDotąd nie ma jednolitego poglądu, jakie warunki muszą być spełnione, aby uznać leczenie cukrzycy dziecięcej za prawidłowe. Obok zwolenników kryteriów rygorystycznych (wskaźników …
Na czym polega terapia alkoholowa? Jak leczyć chorobę alkoholową?
Alkoholizm to poważna choroba wyniszczająca organizm osoby uzależnionej, mająca destruktywny wpływ na jej psychikę oraz kontakty z innymi ludźmi. Doprowadza do zmian …- Leczenie uzdrowiskoweW Polsce, podobnie jak w niektórych innych krajach, utworzono dla chorych na cukrzycę (oddzielnie dla dorosłych i dla dzieci) oddziały specjalistyczne w …
- „Suche testy" do enzymatycznego oznaczania glikemiiSą one przeznaczone dla chorych na cukrzycą, którzy mogą w ten sposób w domu — w ramach samokontroli — oznaczyć dość dokładnie …
- Rokowanie i zapobieganie śpiączki mleczanowejSpośród omawianych w tym rozdziale śpiączek występujących u chorych na cukrzycę rokowanie w śpiączce mleczanowej jest najgorsze. Śmiertelność wśród chorych, u których …
Najsilniejsza maść konopna
Kiedy towarzyszy nam częsty ból mięśni i stawów staramy się znaleźć wsparcie, które złagodzi te dolegliwości. Obecnie dostępnych jest wiele preparatów miejscowych …Fazy uzależnienia od narkotyków. Jak rozwija się uzależnienie od narkotyków?
Uzależnienie od narkotyków stanowi poważny problem medyczny, kulturowy i socjalny, dotyczący różnych grup społecznych i wiekowych. Substancje znajdujące się w narkotykach prowadzą …- Wpływ pracy mięśniowej na przemianę węglowodanów u chorych na cukrzycęU ludzi chorych na cukrzycę reakcja metaboliczna na wysiłek fizyczny może być odmienna aniżeli u zdrowych, co zależy od szczegółowej roli insuliny, …
- Przemiana fosfolipidów w komórkach BPrzemiana fosfolipidów w komórkach B. W ostatnich latach ustalono, że aktywacji komórek B wysp trzustkowych towarzyszy nasilenie przemiany fosfolipidów, szczególnie w cyklu …
- Próba obciążenia glukagonemW próbie tej Wykorzystuje się zarówno działanie glikogenolityczne glukagonu w wątrobie, jak i pobudzanie przez ten hormon wydzielania insuliny. Pierwsza właściwość glukagonu …
Najnowsze komentarze