Należą tu preparaty, których działanie rozpoczyna się wkrótce po wstrzyknięciu podskórnym i nie przekracza 12 h. Najstarszą i w Polsce już nie używaną postacią tej grupy insulin jest insulina bezpostaciowa zwykła (regular insulin, R.I.; ordinary insulin, O.I.). Roztwory jej są przejrzyste, kwaśne (pH = 2,8 — 3,5); ich maksymalne działanie rozpoczyna się w 1—2 h po wstrzyknięciu, trwa następnie 2 h i wygasa po 6—8 h od chwili podania. Spośród obecnie stosowanych krajowych preparatów do omawianej grupy należą: insulina krystaliczna kwaśna i obojętna (niebuforowana), insulina ma- xirapid oraz insulina semilente. Wszystkie otrzymywane są z trzustek wieprzowych i z wyjątkiem insuliny semilente zawierają znikome ilości cynku. Insulina krystaliczna kwaśna w zetknięciu z obojętnym lub lekko zasadowym odczynem tkankowym ulega wytrąceniu (punkt izoelektryczny insuliny odpowiada pH = 5,5) i dopiero później przechodzi do płynu międzykomórkowego i do krwi. W związku z małym pH może także niekiedy powodować lekki ból w czasie wstrzykiwania. Te niedogodności udało się przezwyciężyć przez rozpuszczenie wielokrotnie przekrystaliząwanej insuliny wieprzowej w roztworze buforu octanowego. Uzyskana w ten sposób insulina maxirapid Polfa (odpowiednik insuliny Actrapid Novo) działa szybciej, ale też nieco krócej niż krystaliczna. Podobnie szybciej się wchłania i jest lepiej tolerowana niż ta ostatnia insulina obojętna niebuforowana (Insulinum solutio neutralis Polfa), wprowadzona niedawno na rynek krajowy. Różnice w pełnej aktywności wymienionych wyżej preparatów nie są duże, należy jednak je brać pod uwagę, gdy stanowią jedyny rodzaj wstrzykiwanej kilka razy dziennie insuliny (np. w początkowym okresie leczenia cukrzycy). Insulina krystaliczna kwaśna i obojętna oraz insulina maxirapid są jedynymi preparatami insuliny, które wolno wstrzykiwać dożylnie. Do insulin krótko działających zalicza się także insulinę semilente, która należy do insulin cynkowych. Jest to zawiesina bezpostaciowej insuliny wieprzowej w roztworze obojętnym dzięki dodatkowi buforu octanowego. Początek jej działania, a w szczególności jego szczyt, następuje później niż innych insulin krótko działających, a samo działanie trwa dłużej — około 12 h, dzięki czemu ten preparat nadaje się dobrze do wstrzykiwania 2 razy dziennie: rano i wieczorem. Opóźniony początek działania insuliny semilente może sprawiać, że przy wyłącznym jej stosowaniu nie udaje się czasem zmniejszyć częstej u chorych na cukrzycę typu 1 hiperglikemii porannej i w tym celu łączy się w porannym wstrzyknięciu ten preparat z krócej, ale i szybciej działającą insuliną maxirapid (ten sam bufor octanowy) lub z niebuforowaną insuliną obojętną, albo toż wydłuża odstęp między wstrzyknięciem insuliny a spożyciem śniadania (p. dalej). Insuliny semilente nie wolno wstrzykiwać dożylnie.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Dlaczego pijemy? Standardowe mechanizmy uzależnienia od alkoholuAlkohol to substancja psychoaktywna, czyli wpływająca w sposób bezpośredni na funkcjonowanie ludzkiego mózgu, wywołując efekty takie, jak: zmiany postrzegania, świadomości i nastroju. …
- Duże operacje ze wskazań przewlekłychCiągły wlew insuliny. W ostatnich latach przy dużych operacjach u chorych na cukrzycę coraz częściej wykorzystuje się urządzenia do ciągłego wlewu małych …
- Oznaczenie cukru w moczuTo proste badanie, wykonywane najdawniej w celu rozpoznania i kontroli leczenia cukrzycy, znajduje nadal najszersze zastosowanie w większości krajów, w tym także …
- Regulacja nerwowaWyspy trzustkowe są unerwione przez włókna adrenergiczne, cho- linergiczne i peptydergiczne. Włókna te docierają albo wprost do komórek wysp, albo (w większości) …
- Trwała cukrzyca wieku niemowlęcegoZalicza się tu przypadki cukrzycy trwałej typu 1, ujawniającej się przed upływem pierwszego roku życia. Są one bardzo rzadkie i cukrzyca wieku …
- Zyski i straty z picia alkoholu. Pić czy nie pić? – wpływ alkoholu na organizm człowiekaŻyjemy szybko, w nieustannym stresie. Często nie radzimy sobie z codziennymi sytuacjami w pracy, przerastają nas problemy w domu. Szukamy wtedy ratunku, …
- Immunologiczna insulinooporność przedreceptorowaZ klinicznego punktu widzenia istotne znaczenie ma pytanie, jak dalece przeciwciała wiążące insulinę mogą przesądzać o zapotrzebowaniu na ten hormon u chorych …
- Cukrzyca steroidowaTym mianem określa się zaburzenia przemiany węglowodanów występujące w chorobie i zespole Cushinga, w ektopowym wytwarzaniu ACTH (w niektórych nowotworach), a także …
- Program terapeutycznyZ tego, co powiedziano wyżej, wynika, że włączanie stałego, kontrolowanego wysiłku do programu leczenia chorych na cukrzycę wymaga przestrzegania wskazań, a w …
- Fizjologiczna zależność czynnościowaZależność czynnościowa pomiędzy komórkami A, B i D wysp trzustkowych jest wynikiem omówionych w poprzednich podrozdziałach mechanizmów działania hormonów wydzielanych przez poszczególne …
- Oświata zdrowotnaNauczanie o cukrzycy powinno objąć także szersze kręgi społeczeństwa. Będąc chorobą społeczną i cywilizacyjną o coraz szerszym zasięgu, stanowi ona zagrożenie dla …
Najnowsze komentarze