Proinsulina ulega przekształceniu przez odłączenie peptydu C i aminokwasów, stanowiących dwupeptydowe połączenie łańcucha C z łańcuchami A i B, w wyniku kolejnego działania enzymów trypsynopodobnych i B-karboksypeptydazopodobnych (określanych wspólnym mianem enzymów konwertujących). Proces ten odbywa się równolegle z jej transportem przez układ zbiorników siateczki śródplazmatycznej i formowaniem ziarnistości w aparacie Golgiego. Okres półtrwania tego procesu wynosi 60 min. Prawdopodobnie postępuje on jeszcze w ciągu najbliższych godzin wraz z „dojrzewaniem” ziarnistości, które ostatecznie zawierają obok siebie ekwimolarne ilości insuliny i peptydu C. Dokładniejsze prześledzenie konwersji proinsuliny w insuliną wykazało, że w pierwszej kolejności zostaje przerwane połączenie peptydu C z łańcuchem A, czemu towarzyszy uwolnienie 1 cząsteczki lizyny i 1 cząsteczki argininy. W ten sposób powstaje tzw. I produkt pośredni (zwany także proinsuliną „B— —C”). Rozbicie połączenia peptydu C z łańcuchem B i uwolnienie 2 cząsteczek argininy następuje w późniejszej fazie. Jeżeli jednak z jakichś względów to właśnie miejsce zostanie zaatakowane wcześniej przez enzymy trypsynopodobne i B-karboksypeptydazopodobne, powstaje (rzadziej) tzw. II produkt pośredni (proinsuliną „A—C”). Ponieważ enzymy B-karboksypeptydazopodobne, katalizujące usunięcie z cząsteczki insuliny łączników dwupeptydowych, włączają się dopiero po proteolitycznym rozbiciu wiązania tych ostatnich z peptydem C, przejściowymi produktami konwersji proinsuliny do insuliny są też cząsteczki insuliny zawierające jedną lub dwie reszty argininowe (mono- i diarginyloinsulina). Podczas ekstrahowania insuliny z trzustki do preparatów stosowanych w lecznictwie przechodzą wraz z tym hormonem także pewne ilości proinsuliny i opisanych wyżej produktów pośrednich oraz insuliny mono- i diarginylowej. Można je usunąć drogą chromatografii kolumnowej i takie preparaty insuliny określa się mianem insulin wysoko oczyszczonych. Prawidłowy skład dwupeptydów łączących peptyd C z łańcuchami A i B ma zasadnicze znaczenie dla normalnego przebiegu konwersji proinsuliny w insulinę. W razie mutacji genu insulinowego, determinującej zmianę składu jednego lub drugiego łącznika, miejsca te nie poddają się działaniu enzymów konwertujących, w rezultacie czego we krwi (i w tkankach) gromadzi się w nadmiarze proinsuliną rozcięta tylko po< jednej stronie peptydu C. Opisano 2 rodziny, w których tego typu hiperproinsulinemia jest przekazywana jako autosomalna cecha dominująca: w jednej we krwi występuje proinsuliną ,,B—C", w drugiej — proinsuliną „A—C". Cukrzycę stwierdzono tylko w tej ostatniej rodzinie, co przemawia za tym, że oddzielenie łańcucha A od peptydu C odkrywa w tym pierwszym biologicznie czynne grupy insuliny. Aczkolwiek zasadniczym miejscem konwersji proinsuliny do insuliny są komórki B wysp trzustkowych, to jednak przypuszcza się, że proces ten może zachodzić także poza trzustką, głównie w wątrobie. Za tą hipotezą przemawia różnica biologicznego działania proinsuliny in vitro oraz in vivo. Aktywność biologiczna proinsuliny jest w ogóle mała, a badana w sposób standardowy na tkance tłuszczowej i tkance mięśniowej wynosi zaledwie kilka (2—5) procent biologicznego działania insuliny. Chodzi tu o bezpośrednie działanie proinsuliny, która w warunkach doświadczenia in vitro nie ulega przekształceniu do insuliny. Natomiast in vivo proinsuliną działa silniej. Wstrzyknięta dożylnie zwierzętom i ludziom powoduje zmniejszenie glikemii i chociaż siła jej działania hipoglikemizującego stanowi zaledwe 10—15% analogicznego działania insuliny (w stosunku molarnym), to efekt ten trwa na ogół dłużej.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Przemiana tłuszczów i białek w glikokortykosteroidachPrzemiana tłuszczów. Glikokortykosteroidy działają Upolitycznię w tkance tłuszczowej i w wątrobie. W małych stężeniach powodują lipolizę wskutek upośledzenia reestryfikacji kwasów tłuszczowych, uwarunkowanego …
- Obraz kliniczny cukrzycyZróżnicowanie obrazu klinicznego cukrzycy sprawiało, że już od dość dawna podejmowano próby klasyfikacji tej choroby. W ciągu ostatniego stulecia przyjmowano różne kryteria …
- egerton.pl/pl/p/Lozko-szpitalne-regulowane-elektrycznie/68
- CukromoczeOdróżnia się stany wydalania z moczem glukozy (glycosuria) oraz innych cukrów (mellituria). Jeżeli chodzi o tę ostatnią grupę, to w różnicowaniu z …
- Choroby skóry spowodowane mikroangiopatiąW tej grupie chorób skórnych zasadniczą nieprawidłowością są zmiany naczyń włosowatych skóry, typowe dla mikroangiopatii cukrzycowej. Są one poniekąd szczególną postacią choroby …
- Zabiegi chirurgiczne u chorych na cukrzycęPrzeciętnie co druga osoba z rozpoznaną cukrzycą staje wobec konieczności poddania się operacji. Schorzenie to nie stanowi obecnie przeciwwskazania do interwencji chirurgicznych …
- Inne choroby i zespoły kliniczneRóżne zespoły genetyczne skojarzone z zaburzeniem przemiany węglowodanów. Na ogół różnicowanie tych zespołów z cukrzycą idiopatyczną nie jest trudne, ponieważ na pierwszy …
- InsulinaInsulina jest białkiem o masie cząsteczkowej około 6000 (masa cząsteczkowa insuliny ludzkiej wynosi 5808, insuliny wieprzowej — 5778, insuliny wołowej — 5734, …
- Dopalacze ciekawostki- obiekt kolekcjonerski czy niebezpieczna używka?Zatrucie dopalaczami może być bardzo niebezpieczne dla ludzkiego organizmu. Podobnie jak alkohol i standardowe narkotyki są one substancjami psychoaktywnymi, wywołującymi stany odurzenia …
- Inhibitory insulinyJako inhibitory insuliny określa się substancje, które bezpośrednio hamują komórkowe działanie tego hormonu. Należy je odróżniać od antagonistów insuliny, którymi najczęściej są …
- Wyspiak wydzielający insulinęW tym typie wyspiaków obok typowych stanów hipoglikemicznych może występować zmniejszenie tolerancji glukozy, wyrażające się dużymi wartościami glikemii po doustnym obciążeniu glukozą. …
- „Suche testy" do enzymatycznego oznaczania glikemiiSą one przeznaczone dla chorych na cukrzycą, którzy mogą w ten sposób w domu — w ramach samokontroli — oznaczyć dość dokładnie …
Najnowsze komentarze