Proinsulina ulega przekształceniu przez odłączenie peptydu C i aminokwasów, stanowiących dwupeptydowe połączenie łańcucha C z łańcuchami A i B, w wyniku kolejnego działania enzymów trypsynopodobnych i B-karboksypeptydazopodobnych (określanych wspólnym mianem enzymów konwertujących). Proces ten odbywa się równolegle z jej transportem przez układ zbiorników siateczki śródplazmatycznej i formowaniem ziarnistości w aparacie Golgiego. Okres półtrwania tego procesu wynosi 60 min. Prawdopodobnie postępuje on jeszcze w ciągu najbliższych godzin wraz z „dojrzewaniem” ziarnistości, które ostatecznie zawierają obok siebie ekwimolarne ilości insuliny i peptydu C. Dokładniejsze prześledzenie konwersji proinsuliny w insuliną wykazało, że w pierwszej kolejności zostaje przerwane połączenie peptydu C z łańcuchem A, czemu towarzyszy uwolnienie 1 cząsteczki lizyny i 1 cząsteczki argininy. W ten sposób powstaje tzw. I produkt pośredni (zwany także proinsuliną „B— —C”). Rozbicie połączenia peptydu C z łańcuchem B i uwolnienie 2 cząsteczek argininy następuje w późniejszej fazie. Jeżeli jednak z jakichś względów to właśnie miejsce zostanie zaatakowane wcześniej przez enzymy trypsynopodobne i B-karboksypeptydazopodobne, powstaje (rzadziej) tzw. II produkt pośredni (proinsuliną „A—C”). Ponieważ enzymy B-karboksypeptydazopodobne, katalizujące usunięcie z cząsteczki insuliny łączników dwupeptydowych, włączają się dopiero po proteolitycznym rozbiciu wiązania tych ostatnich z peptydem C, przejściowymi produktami konwersji proinsuliny do insuliny są też cząsteczki insuliny zawierające jedną lub dwie reszty argininowe (mono- i diarginyloinsulina). Podczas ekstrahowania insuliny z trzustki do preparatów stosowanych w lecznictwie przechodzą wraz z tym hormonem także pewne ilości proinsuliny i opisanych wyżej produktów pośrednich oraz insuliny mono- i diarginylowej. Można je usunąć drogą chromatografii kolumnowej i takie preparaty insuliny określa się mianem insulin wysoko oczyszczonych. Prawidłowy skład dwupeptydów łączących peptyd C z łańcuchami A i B ma zasadnicze znaczenie dla normalnego przebiegu konwersji proinsuliny w insulinę. W razie mutacji genu insulinowego, determinującej zmianę składu jednego lub drugiego łącznika, miejsca te nie poddają się działaniu enzymów konwertujących, w rezultacie czego we krwi (i w tkankach) gromadzi się w nadmiarze proinsuliną rozcięta tylko po< jednej stronie peptydu C. Opisano 2 rodziny, w których tego typu hiperproinsulinemia jest przekazywana jako autosomalna cecha dominująca: w jednej we krwi występuje proinsuliną ,,B—C", w drugiej — proinsuliną „A—C". Cukrzycę stwierdzono tylko w tej ostatniej rodzinie, co przemawia za tym, że oddzielenie łańcucha A od peptydu C odkrywa w tym pierwszym biologicznie czynne grupy insuliny. Aczkolwiek zasadniczym miejscem konwersji proinsuliny do insuliny są komórki B wysp trzustkowych, to jednak przypuszcza się, że proces ten może zachodzić także poza trzustką, głównie w wątrobie. Za tą hipotezą przemawia różnica biologicznego działania proinsuliny in vitro oraz in vivo. Aktywność biologiczna proinsuliny jest w ogóle mała, a badana w sposób standardowy na tkance tłuszczowej i tkance mięśniowej wynosi zaledwie kilka (2—5) procent biologicznego działania insuliny. Chodzi tu o bezpośrednie działanie proinsuliny, która w warunkach doświadczenia in vitro nie ulega przekształceniu do insuliny. Natomiast in vivo proinsuliną działa silniej. Wstrzyknięta dożylnie zwierzętom i ludziom powoduje zmniejszenie glikemii i chociaż siła jej działania hipoglikemizującego stanowi zaledwe 10—15% analogicznego działania insuliny (w stosunku molarnym), to efekt ten trwa na ogół dłużej.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Okres przedoperacyjnyPrzed operacją mogą wyłonić się trudności związane z rozpoznaniem oraz z kwalifikacją i przygotowaniem chorego do zabiegu. W chorobach jamy brzusznej niektóre …
- Powikłania leczenia pochodnymi biguaniduPochodne biguanidu są około 20 razy mniej toksyczne od pochodnych diguanidyny, jednak w czasie ich stosowania występują również powikłania, które mogą być …
- egerton.pl/pl/p/Lozko-szpitalne-regulowane-elektrycznie/68
- Przemiana tłuszczów i białek w glikokortykosteroidachPrzemiana tłuszczów. Glikokortykosteroidy działają Upolitycznię w tkance tłuszczowej i w wątrobie. W małych stężeniach powodują lipolizę wskutek upośledzenia reestryfikacji kwasów tłuszczowych, uwarunkowanego …
- Przekształcenie proinsulinyProinsulina ulega przekształceniu przez odłączenie peptydu C i aminokwasów, stanowiących dwupeptydowe połączenie łańcucha C z łańcuchami A i B, w wyniku kolejnego …
- Dermopatia cukrzycowaTen rodzaj zmian skórnych występuje w cukrzycy najczęściej. Spotyka się je u 60% mężczyzn i 30% kobiet w wieku powyżej 30 lat, …
- Dzbanki i butelki filtrujące – oczyszczanie wody jest w modzieCoraz trudniej jest znaleźć czystą, nieskażoną wodę. W wielu miastach, nawet jeśli woda z kranu jest technicznie “bezpieczna” do picia, jej jakość …
- jaskra wtórnaEpidemiologia i patogeneza. Jest to szczególna odmiana nowotworzenia naczyń w cukrzycy, występującego w tęczówce i ciele rzęskowym, doprowadzająca do zamknięcia kanału przedniej …
- Dolegliwości w cukrzycyDolegliwości w cukrzycy są następstwem hiperglikemii, cukromoczu, ketozy, zmian naczyniowych i innych powikłań tej choroby. W zależności od typu cukrzycy mogą one …
- Oznaczanie związków ketonowych w moczu i we krwiW moczu mogą pojawiać się wszystkie 3 rodzaje związków ketonowych, z reguły w następującej kolejności: aceton-kwas acetooctowy, kwas B-hydroksymasłowy, jednak w praktyce …
- Rozpoznanie i leczenie choroby niedokrwienna sercaObraz kliniczny i rozpoznanie. Obraz kliniczny choroby niedokrwiennej serca, a w szczególności zawału mięśnia sercowego, u chorych na cukrzycę jest taki sam …
- Lipoliza wewnątrzkomórkowa i utlenianie kwasów tłuszczowychLipoproteiny przenoszące triglicerydy, wydzielane drogą egzocytozy przez enterocyty do przestrzeni międzykomórkowej (chyloimikrony), a przez komórki wątrobowe do przestrzeni okołozatokowych Dissego (VLDL), nie …
Najnowsze komentarze