Dyskusja na temat, czy chorym na cukrzycę należy zabraniać spożywania cukru, czy też — odwrotnie — powinno im się to polecać, rozpoczęła się już w połowie ubiegłego stulecia i z dłuższymi przerwami trwa do chwili obecnej. W Polsce stosowanie cukru buraczanego (sacharozy) w żywieniu osób z cukrzycą, ma szczególnie długą tradycję. Ten sposób leczenia dietetycznego w tej chorobie zapoczątkował w okresie międzywojennym Jakub Węgierki kontynuował go do końca swojej aktywności zawodowej, dążąc przede wszystkim do poprawy bilansu węglowodanów, która występuje w miarę wzrostu ich spożycia, w tym także cukru (mimo równoczesnego nasilenia się cukromoczu). Efekty te były niekiedy szczególnie widoczne. W swojej monografii „Cukrzyca (diabetes mellitus)”, wydanej przez PZWL w 1954 r. Jakub Węgierko pisze: „…. na początku ostatniej wojny, kiedy nie można było otrzymać insuliny, chorym, którym groziła śpiączka kwasicowa, podawaliśmy 300—500 g i więcej cukru trzcinowego lub miodu na dobę i w ten sposób wywoływaliśmy u nich dostatecznie wysoki bilans węglowodanowy (+300 g i więcej), co wystarczało, by uchronić ich na pewien czas od grożącej im śpiączki”. Jakub Węgierko nie był w stanie ustalić, czy przewlekłe podawanie dużej ilości cukru (w diecie niskoenergetycznej 50 g, w diecie wysokoenergetycznej bez ograniczenia) wpłynęło na losy leczonych w ten sposób pacjentów, gdyż wielu z nich nie przeżyło wojny, zaś w okresie bezpośrednio po jej zakończeniu nie było warunków do podjęcia odpowiednich badań prospektywnych. W świetle współczesnej znajomości przemiany glukozy i następstw hiperglikemii należy sądzić, że spożywanie większej ilości cukru i spowodowana tym hiperglikemia stanowią rzeczywiste zagrożenie wcześniejszym występowaniem i większym nasileniem późnych powikłań w zakresie naczyń i nerwów obwodowych. Z tych właśnie względów podejmowane są wysiłki zmierzające do uzyskania u chorych na cukrzycę trwałej normoglikemii za pomocą stosowania urządzeń do ciągłego wlewu insuliny, czy też przez rygorystyczny system samokontroli, którego podstawą jest oznaczanie stężenia glukozy we krwi przez pacjenta w domu. Gwoli ścisłości trzeba stwierdzić, że przyrost glikemii po spożyciu sacharozy jest o połowę mniejszy niż po spożyciu glukozy i że w krótkotrwałym badaniu porównawczym, przeprowadzonym u tych samych chorych, którzy na zmianę otrzymywali dietę bez cukru oraz z określoną ilością tego składnika pożywienia przy zachowaniu izoenergetyczności obu diet, różnice w przebiegu glikemii dobowej i cukromoczu były niewielkie i nieznamienne. Nawet nieduże zwyżki glikemii, utrzymujące się całymi latami, stanowią jednak czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Wydaje się zatem słuszne traktowanie cukru (sacharozy) jedynie jako „środka słodzącego” i ograniczenie jego roli jako substratu energetycznego. W praktyce oznacza to ograniczenie jego spożycia wg wyżej podanych wskazówek. „Metoda Węgierki” wywarła bez wątpienia istotny wpływ na dalszy rozwój zasad żywienia chorych na cukrzycę w Polsce. Chociaż od ćwierćwiecza także w naszym kraju powszechnie ogranicza się spożycie cukru, to przecież stosowanie diety ubogotłuszczowej i bogatej w węglowodany (złożone) nastąpiło w Polsce o wiele wcześniej niż w innych krajach. Z „metody Węgierki” wywodzi się także coraz szerzej w święcie akceptowana zasada, że chory na cukrzycę może jeść wszystkie produkty, tylko we właściwej ilości i we właściwych proporcjach.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Obraz kliniczny i leczenie cukrzycyNa ukształtowanie się obrazu klinicznego cukrzycy składają się z jednej strony zróżnicowane czynniki etiologiczne, doprowadzające do bezwzględnego lub względnego niedoboru insuliny, z …
- Cukromocz ciężarnychGlukoza pojawia się w moczu w około 25% przypadków ciąży i jest następstwem zwiększonego przesączania kłębuszkowego i zmniejszonego wchłaniania w cewkach tego …
- Neurogenne owrzodzenia stopyPrzyczyną tych owrzodzeń jest uszkodzenie skóry i duża podatność tkanek na zakażenie. Około połowy wszystkich zmian martwiczych na stopie ma takie właśnie …
- Obraz kliniczny i rozpoznanie nefropatii cukrzycowejNie ma specjalnej klasyfikacji nefropatii cukrzycowej, natomiast dynamika zmian zachodzących w nerkach przejawia się stopniowo zwiększającym się białkomoczem, który jest głównym objawem …
- Przemiana tłuszczów i białek w glikokortykosteroidachPrzemiana tłuszczów. Glikokortykosteroidy działają Upolitycznię w tkance tłuszczowej i w wątrobie. W małych stężeniach powodują lipolizę wskutek upośledzenia reestryfikacji kwasów tłuszczowych, uwarunkowanego …
- LaktozuriaWystępuje fizjologicznie dość często w późniejszym okresie ciąży oraz w czasie laktacji, zwłaszcza po odstawieniu dziecka od piersi, i nie powoduje wówczas …
- Błona podstawnaZmiany w strukturze i czynności błony podstawnej stanowią zasadniczy element mikroangiopatii cukrzycowej i w ciągu ostatnich lat błona ta stała się przedmiotem …
Pizza włoska: czym kierować się przy zamówieniu? Pizza włoska Warszawa 24h
Miłośnicy pizzy są zgodni w jednym: znaleźć dobrą pizzerię jest niezwykle trudno. Pizza włoska to taka, która posiada niewielką ilość składników, charakteryzuje …Zakupoholizm terapia, leczenie. Jak można pohamować żądzę zakupów?
Zakupoholizm to jeden z największych problemów współczesnych społeczeństw. Jeszcze niedawno niektórzy specjaliści traktowali niekontrolowane kupowanie jako problem natury społecznej, jednak coraz mocniej …- Choroby przyzębiaMimo mniej dramatycznego przebiegu choroba przyzębia (parodontopathia) stanowi w dalszym ciągu najczęstsze i najważniejsze powikłanie cukrzycy w obrębie jamy ustnej. Częstość tej …
- Czynności wydzielnicze komórek B w cukrzycy typu 1Jak dotąd, oznaczanie peptydu C we krwi znajduje zastosowanie w ocenie resztkowej czynności wydzielniczej komórek B w cukrzycy typu 1, zwłaszcza w …
Najnowsze komentarze