Wielokrotne w ciągu dnia wstrzykiwanie insuliny

Jest to prosty sposób zbliżenia do naturalnego rytmu wydzielania tego hormonu. W praktyce ta metoda leczenia sprowadza się do wstrzykiwania insuliny krótko działającej: krystalicznej lub maxirapid przed każdym posiłkiem w ciągu dnia, zaś wieczorem insuliny semilente lub mieszaniny insuliny krótko i długo działającej — niezależnie od dobowego zapotrzebowania na insulinę. Najczęściej w rachubę wchodzą 3 wstrzyknięcia insuliny dziennie, przy czym w rozkładzie dobowej jej dawki na’ poszczególne porcje należy kierować się wytycznymi podanymi wyżej. W stosowaniu powyższego systemu wstrzykiwania insuliny pomocne są strzykawki półautomatyczne (np. przypominające wyglądem wieczne pióro) z wymienialnym zbiornikiem na ten hormon, które chory nosi stale ze sobą w kieszeni. Mają one na jednym końcu igłę, której jałowość jest chroniona specjalną osłoną, zaś na drugim końcu metalową główkę, której naciśnięcie lub obrót powodują wstrzyknięcie żądanej ilości insuliny z dokładnością do 1—2 j.m. Zamiast igły do strzykawki może być podłączony cienki cewnik, który wprowadza się na dłuższy okres (zwykle na kilka dni) do tkanki podskórnej. Wówczas pacjent może wstrzykiwać sobie wielokrotnie w ciągu dnia odpowiednią ilość hormonu, unikając nowych ukłuć.