W przypadkach tego guza (carcinoid), dającego mnogie przerzuty i powodującego charakterystyczne objawy kliniczne, może wystąpić zaburzenie przemiany węglowodanów. W pojedynczych przypadkach stwierdzano występowanie jawnej cukrzycy. W grupie 10 chorych z tym zespołem u połowy wynik dożylnego obciążenia glukozą przemawiał za cukrzycą, zaś 3 osoby sklasyfikowano jako „przypadki graniczne”. Równocześnie stwierdzono zmniejszenie wydzielania insuliny. Opisywane zaburzenia występują tylko u chorych ze zwiększonym stężeniem serotoniny we krwi i ulegają reemisji pod wpływem leczenia jej antagonistami lub lekami hamującymi syntezę tej aminy. Uważa się, że nietolerancja glukozy, która może występować w zespole rakowiaka, jest następstwem hamowania sekrecji insuliny przez serotoninę, aczkolwiek mechanizm jej wpływu na czynność komórek B nie jest dokładnie poznany. W rozpoznaniu różnicowym istotne znaczenie mają objawy kliniczne, jak napadowy rumień twarzy (ilush), biegunka, stany kurczowe oskrzeli i zmiany w zastawkach prawej połowy serca, a także stwierdzenie zwiększonego wydalania z moczem metabolitu serotoniny — kwasu 5-hydroksyindolooctowego.