Zmiany morfologiczne, które stwierdza się w cukrzycy, można podzielić na takie, które wiążą się z etiologią tej choroby, oraz na ujawniające się w toku jej trwania, uważane powszechnie za jej powikłania. Do pierwszej grupy należą zmiany w wyspach trzustkowych, do drugiej — zmiany w naczyniach, nerwach i niektórych innych narządach. O ile do poznania występujących w cukrzycy zaburzeń metabolicznych i hormonalnych w dużym stopniu przyczyniły się doświadczenia na zwierzętach oraz badania in vitro izolowanych komórek, to znajomość zmian strukturalnych opiera się głównie na badaniach anatomopatologicznych — najczęściej pośmiertnych, znacznie rzadziej zażyciowych — ludzi chorych na cukrzycę. Badania morfologiczne miały i nadal mają fundamentalne znaczenie dla wyjaśnienia etiopatogenezy tej choroby, a także dla oceny jej przebiegu i leczenia. Badania wysp trzustkowych dostarczyły istotnych i przekonywających dowodów heterogenności cukrzycy. Z kolei duże znaczenie badań morfologicznych innych narządów i układów jest wynikiem tego, że właśnie zmiany w tych narządach i układach przesądzają o rokowaniu i umieralności większości chorych na cukrzycę.

Powiązane posty:

  1. Przemiana tłuszczów Tłuszcz stanowi najbardziej skondensowaną postać spichrzania substratów energetycznych w wyższych organizmach. Ma on 2-krotnie większą wartość energetyczną (39 kJ/g, czyli 9,3 kcal/g) aniżeli...
  2. Zmiany anatomopatologiczne naczyń krwionośnych w cukrzycy Zmiany w naczyniach krwionośnych (angiopathia diabetica) należą obecnie do najpowszechniej spotykanych zmian morfologicznych w cukrzycy i uważane są za późne powikłania tej choroby....
  3. Swoisty system transportu W usuwaniu nadmiaru cholesterolu z komórek do wątroby, która jest głównym narządem wydalającym go z organizmu, szczególną rolę odgrywa swoisty system transportu związany...
  4. Wyspy trzustkowe Różnicowanie komórek wchodzących w skład wysp trzustkowych staje się widoczne u człowieka już od 9 tygodnia życia płodowego, zaś około 23 tygodnia wyspy...
  5. Przekształcenie proinsuliny Proinsulina ulega przekształceniu przez odłączenie peptydu C i aminokwasów, stanowiących dwupeptydowe połączenie łańcucha C z łańcuchami A i B, w wyniku kolejnego działania...
  6. Mechanizm bioenergetyczny Większe znaczenie wydaje się mieć drugi mechanizm bioenergetyczny, związany z przemianą glukozy w komórkach B. System transportu D-glukozy do tych komórek jest bardzo...