To zjawisko tłumaczono zwiększoną przepuszczalnością błon komórkowych dla glukozy i innych metabolitów w warunkach niedotlenienia komórek i nasilonej glikolizy, swoistym dla biguanidów obniżeniem progu przenikania’ tego cukru do komórek, a obecnie bierze się pod uwagę ich wpływ na zwiększenie liczby receptorów insulinowych błon komórkowych. Wszystkie opisane działania przeciwcukrzycowych pochodnych biguanidu tłumaczą do pewnego stopnia niezwykłe zjawisko zmniejszenia glikemii przy mniejszym stężeniu insuliny we krwi. Być może znaczenie ma także wpływ tych leków na czynniki działające antagonistycznie wobec insuliny. Stwierdzono, że hamują one przyrost wydzielania hormonu wzrostu, który występuje prawidłowo po dodwunastniczym wlewie aminokwasów. Nie wpływają one na wydzielanie glukagonu trzustkowego, natomiast zwiększają wyraźnie stężenie glukagonopodobnych peptydów jelitowych. Ponieważ te ostatnie mogą konkurować z glukagonem trzustkowym w interakcji ze swoistymi receptorami błonowymi hepatocytów, zmniejszając tym samym hiperglikemizujący wpływ tego ostatniego, jest możliwe, że także na tej drodze przyczyniają się do obniżenia poziomu glikemii. Przeciwcukrzycowe pochodne biguanidu wywierają także istotny wpływ na przemianę tłuszczów, wyrażający się zmniejszeniem stężenia triglicerydów i cholesterolu w osoczu oraz stopniowo postępującym ubytkiem masy ciała. Mechanizm zmniejszania się stężenia triglicerydów w osoczu podczas stosowania tych leków jest prawdopodobnie złożony i w jego wyjaśnieniu bierze się pod uwagę następujące wpływy: 1) zmniejszenie podaży acetylo-CoA, będącego prekursorem kwasów tłuszczowych, wskutek zahamowania utleniania kwasów tłuszczowych i oksydacyjnej dekarboksylacja 2) zmniejszenie stężenia insuliny we krwi i tkankach, 3) hamowanie jelitowego wchłaniania glukozy i zmniejszenie puli tego składnika oraz 4) zwiększenie klirensu osoczowego triglicerydów. To ostatnie zjawisko jest wykładnikiem aktywności lipazy lipo- proteinowej, zwiększającej się w warunkach hamowania lipolizy w tkance tłuszczowej. Z kolei zmniejszenie stężenia cholesterolu w osoczu pod wpływem leczenia cukrzycy pochodnymi biguanidu tłumaczy się: 1) zmniejszeniem biosyntezy tego steroidu w ścianie jelita wskutek hamowania jelitowej A5-7-sterolo-A7reduktazy, 2) utratą cholesterolu z kałem w następstwie hamowania przez pochodne biguanidu zwrotnego wchłaniania kwasów żółciowych. Wpływ pochodnych biguanidu na przemianę tłuszczów, różniący się zasadniczo od analogicznego wpływu pozostałych grup leków przeciwcukrzycowych — insuliny i pochodnych sulfonylomocznika — wyznacza im szczególne miejsce w leczeniu cukrzycy, kojarzącej się bardzo często z otyłością i hiperlipoproteinemiami. Przeciwcukrzycowe pochodne biguanidu (głównie fenoformina) nasilają zjawisko librynolizy oraz zmniejszają zawartość fibrynogenu osocza i pod tym względem działają też odmiennie niż insulina i pochodne sulfonylomocznika. Mogą być zatem pomocne w zwiększeniu zmniejszonej z reguły w cukrzycy aktywności fibrynolitycznej krwi. Z uwagi na tę właściwość podejmowano próby stosowania omawianych związków w leczeniu zmian zakrzepowych na tle miażdżycy.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Narząd wyspowySkupienie w wyspach trzustkowych różnych komórek wydzielających hormony, które mogą docierać do sąsiadujących komórek drogą bezpośrednich połączeń, czyni wielce prawdopodobną hipotezę, że …
- Rokowanie i zapobieganie zaburzeń czynności ośrodkowego układu nerwowegoŚmiertelność w przebiegu cukrzycowej śpiączki ketonowej ocenia się na 5—15%, przeciętnie na około 10%, przypadków. Należy oczekiwać, że w miarę szerszego stosowania …
- Obraz kliniczny i rozpoznanie encefalopatii cukrzycowejKliniczne ujawnienie się choroby naczyniowej nóg w cukrzycy poprzedza różnie długi okres, w którym chory nie zgłasza żadnych dolegliwości, a badaniem przedmiotowym …
- Insulinooporność receptorowaW tej postaci insulinooporności występuje zmniejszenie powinowactwa lub liczby receptorów insulinowych na powierzchni komórek. Obecnie wiadomo, że dla ujawnienia maksymalnego komórkowego wpływu …
- Piękna oprawa oczuRzęsy i brwi stanowią swoistą oprawę naszych oczu. Dzięki zadbanym, długim i ciemnym włoskom nasz codzienny makijaż nie zajmuje zbyt dużo czasu. …
- Metody biologicznePunktem wyjścia do oznaczeń biologicznych były spostrzeżenia, że in vivo stężenie glukozy zmniejsza się po wstrzyknięciu wyciągów trzustkowych. W celu zwiększenia wrażliwości …
- Budowa, biosynteza i wydzielanie somatostatynySomatostatyna jest krótkim cyklicznym polipeptydem, liczącym 14 aminokwasów (somatostatyna 14 = SS14), o masie cząsteczkowej 1638, może także występować jako peptyd liczący …
- Poznaj własne ciało i jego potrzebyCiało każdego z nas jest nieco inne. Każdy człowiek posiada własny organizm z konkretnymi potrzebami. Wiedza na ten temat jest niesamowicie ważna, …
- Implant czy proteza ruchoma, co wybrać?Jeśli chodzi o uzupełnianie braków w uzębieniu, pacjenci mają do wyboru dwie główne opcje: implanty lub protezy ruchome. Oba te sposoby leczenia …
- Zabiegi chirurgiczne u chorych na cukrzycęPrzeciętnie co druga osoba z rozpoznaną cukrzycą staje wobec konieczności poddania się operacji. Schorzenie to nie stanowi obecnie przeciwwskazania do interwencji chirurgicznych …
- Zatrzymanie wodyU niektórych chorych, u których w okresie poprzedzającym leczenie doszło do znacznego odwodnienia, po zastosowaniu insuliny — zwłaszcza dużych dawek — i …
Najnowsze komentarze