Do najpowszechniejszych pomiarów przepływu krwi w kończynach należy określenie wskaźnika oscylometrycznego i temperatury skóry: oba te parametry ulegają zmniejszeniu w chorobie naczyniowej nóg, zaś w zaawansowanym zwężeniu tętnic oscylacje znikają zupełnie. Objawem charakterystycznym dla segmentowego zamknięcia lub zwężenia dużych tętnic proksymalnych (np. tętnicy udowej) jest zniknięcie oscylacji i spadek ciśnienia skurczowego w razie zgięcia grzbietowego stopy w stawie skokowym na okres 30 s (vanishing exercise test). Dokładne określenie przepływu naczyniowego krwi w kończynach uzyskuje się, stosując takie metody pomiarowe, jak: sligmooscylografia, reoangiogralia, lotopletyzmograiia i pletyzmografia okluzyjna. Mają one zastosowanie w rozpoznawaniu niezbyt nasilonych zaburzeń przepływu w początkowym okresie cukrzycy typu 1, ponadto dla celów badawczych (np. oceny wpływu leków). Stosowanie metody pletyzmogralicznej do badania przepływu naczyniowego krwi u chorych ze zgorzelą stopy wymaga stosowania uszczelniających wkładów plastykowych jednorazowego użytku. Obecnie szerokie praktyczne zastosowanie w diagnostyce angiologicznej znajduje badanie ultrasonograficzne wg Dopplera, które służy do pomiaru szybkości przepływu krwi, a które w kończynach dolnych umożliwia pomiar ciśnienia skurczowego na dowolnej wysokości i w ten sposób pozwala ustalić miejsce zwężenia lub przeszkody w tętnicy. W chorobie naczyniowej nóg w cukrzycy ciśnienie skurczowe jest z reguły w okolicy kostki niższe niż na ramieniu. Metoda Dopplera dostarcza także informacji o stanie naczyń za pomocą pomiaru szybkości przepływu krwi: miejsce zwężenia łub zamknięcia światła ustala się na podstawie sygnałów słuchowych. Badanie radiologiczne uwidacznia zwapnienia nie tylko wzdłuż przebiegu dużych tętnic, ale także małych tętniczek, w tym także tętniczek śródstopia, a nawet palców. Poza tym pokazuje zmiany w obrębie kości i stawów stopy. Ponieważ w cukrzycy zmiany w tętnicach i tętniczkach mają charakter rozlany i z reguły sięgają aż do końca kończyny, arteriografia kończyn ma tu mniejszą przydatność diagnostyczną. Niekiedy może jednak wystąpić niedrożność odcinkowa większego pnia tętnicy i wówczas badanie to umożliwia dokładne umiejscowienie przeszkody i stanowi zarazem wskazówkę do leczenia operacyjnego.

Powiązane posty:

  1. Przemiana tłuszczów Tłuszcz stanowi najbardziej skondensowaną postać spichrzania substratów energetycznych w wyższych organizmach. Ma on 2-krotnie większą wartość energetyczną (39 kJ/g, czyli 9,3 kcal/g) aniżeli...
  2. Zmiany anatomopatologiczne naczyń krwionośnych w cukrzycy Zmiany w naczyniach krwionośnych (angiopathia diabetica) należą obecnie do najpowszechniej spotykanych zmian morfologicznych w cukrzycy i uważane są za późne powikłania tej choroby....
  3. Swoisty system transportu W usuwaniu nadmiaru cholesterolu z komórek do wątroby, która jest głównym narządem wydalającym go z organizmu, szczególną rolę odgrywa swoisty system transportu związany...
  4. Wyspy trzustkowe Różnicowanie komórek wchodzących w skład wysp trzustkowych staje się widoczne u człowieka już od 9 tygodnia życia płodowego, zaś około 23 tygodnia wyspy...
  5. Przekształcenie proinsuliny Proinsulina ulega przekształceniu przez odłączenie peptydu C i aminokwasów, stanowiących dwupeptydowe połączenie łańcucha C z łańcuchami A i B, w wyniku kolejnego działania...
  6. Mechanizm bioenergetyczny Większe znaczenie wydaje się mieć drugi mechanizm bioenergetyczny, związany z przemianą glukozy w komórkach B. System transportu D-glukozy do tych komórek jest bardzo...