Doustny test tolerancji glukozy

O ile stwierdzenie cukrzycy u dzieci, zwłaszcza młodszych, na podstawie obrazu klinicznego może nastręczać trudności, to zakres badań laboratoryjnych potrzebnych do ustalenia tego rozpoznania jest nieduży i są to badania proste. U wszystkich prawie dzieci chorych na cukrzycę występuje glikozuria znacznego stopnia, co stwierdza się podczas rutynowego badania moczu. Ponieważ w okresie wczesnego dzieciństwa w rozpoznaniu różnicowym mogą w rachubę wchodzić inne, dotąd nie rozpoznane cukromocze, przynajmniej pierwsze takie badanie powinno się wykonać z użyciem enzymatycznego „suchego testu” swoistego dla glukozy (p. str. 259). Równocześnie zbadanie moczu na obecność acetonu informuje o stopniu zaburzenia przemiany węglowodanów. Glikemia jest prawie zawsze duża i na czczo z reguły przekracza 11,1 mmol/1 (200 mg%). W tych przypadkach wykonanie doustnego testu tolerancji glukozy jest niepotrzebne i przeciwwskazane. Potrzeba takiego badania zachodzi w bardzo rzadkich przypadkach — najczęściej właśnie w cukrzycy typu 2 u młodocianych (MODY) oraz w niektórych rzadkich zespołach genetycznych skojarzonych z nieprawidłową tolerancją glukozy, w których glikemia na czczo jest prawidłowa.