Różne zespoły genetyczne skojarzone z zaburzeniem przemiany węglowodanów. Na ogół różnicowanie tych zespołów z cukrzycą idiopatyczną nie jest trudne, ponieważ na pierwszy plan obrazu klinicznego wysuwają się z reguły objawy charakterystyczne dla zespołu podstawowego, natomiast nieprawidłowa tolerancja glukozy czy cukrzyca są tu zjawiskiem dodatkowym. W niektórych jednak zespołach, w których występuje insulinooporność, bardzo duże zapotrzebowanie na insulinę i wynikające stąd zaburzenia przemiany węglowodanów mogą stanowić duży problem diagnostyczny i leczniczy. Przykładem są zespoły lipoatroficzne oraz zespól kliniczny obejmujący insulinooporność i acanthosis nigiicans.

Powiązane posty:
  1. Komórki D Komórki D są podobne do komórek A i dzisiaj uważa się, że są one identyczne z opisanymi poprzednio komórkami At. W odróżnieniu jednak...
  2. Wpływ leków na wydzielanie insuliny Niektóre leki wpływają na biosyntezę i (lub) wydzielanie insuliny. Ma to znaczenie w klinice ze względu zarówno na wykorzystanie w terapii cukrzycy związków,...
  3. Nadwrażliwość typu komórkowego W tym typie nadwrażliwości pojawiają się — wskutek proliferacji limfocytów pomocniczych (TH) — uczulone limfocyty, które w dalszym kontakcie z antygenem (insuliną) uwalniają...
  4. Somatostatyna we krwi W związku z tym, że głównym źródłem somatostatyny we krwi jest przewód pokarmowy i że wątroba zatrzymuje i degraduje znaczne ilości tego hormonu...
  5. Stwardnienie tętniczek i tętnic typu Monckeberga Stwardnienie tętniczek. Polega ono na zwłóknieniu i odkładaniu się pomiędzy śródbłonkiem naczyniowym a zanikłą błoną środkową substancji szklistej, która powoduje pogrubienie ścian tętniczek...
  6. Potencjalna nietolerancja glukozy Dawniej stan ten nazywano cukrzycą potencjalną lub (retrospektywnie) stanem przedcukrzycowym (piaediabetes). Rozpoznaje się ją u osób, u których test tolerancji glukozy daje wynik...