U ludzi zdrowych stężenie insuliny (IRI) we krwi (surowicy, osoczu) na czczo wynosi od 10 do 25 mj. w 1 1, nieco się zmniejsza w miarę przedłużenia okresu głodzenia, natomiast szybko i wyraźnie się zwiększa po spożyciu posiłku zawierającego węglowodany i białko. Wysiłek fizyczny również zmniejsza insulinemię, co jest szczególnie widoczne u osób otyłych z nadmiarem tego hormonu we krwi. Te czynniki sprawiają, że krzywa insulinemii w ciągu doby przebiega dość charakterystycznie i cechuje się trzema wyraźnymi wierzchołkami przypadającymi po głównych posiłkach. Wysokość tych wierzchołków zależy od obfitości i składu pożywienia, największe przyrosty stężenia insuliny opisano zarówno po śniadaniu, jak i po kolacji. Po doustnym obciążeniu testową dawką glukozy (50, 75 i 100 g) przyrost insulinemii u zdrowego człowieka jest przeciętnie 5-krotny i pomiędzy 30 a 60 min testu osiąga ona poziom 75—100 mj. w 1 l. Dożylne wstrzyknięcie roztworu glukozy (20—25 g glukozy) wcześniej powoduje maksymalny przyrost insulinemii, bo pomiędzy 2 a 5 min po wstrzyknięciu, z tym że trwa on znacznie krócej i zwykle w ciągu 60 min stężenie insuliny wraca do wartości wyjściowej. Dokładniej dynamikę sekrecji insuliny można prześledzić, podając glukozę w przedłużonym wlewie dożylnym; w ocenie tego testu uwzględnia się zarówno wielkość przyrostu, jak i kształt krzywej glikemicznej. Zgodnie z badaniami in vitro, inne heksozy albo nie zwiększają u człowieka stężenia insuliny (fruktoza, galaktoza), albo też przyrost ten jest bardzo niewielki (mannoza). Spośród pentoz silnym bodźcem wydzielania insuliny jest ksylitol, jednak jego wpływ występuje wyraźniej u niektórych zwierząt (psów) niż u ludzi. Wyraźny przyrost insulinemii następuje po spożyciu posiłku białkowego (60 g), jednak ze względu na prostotę wykonania, powtarzalność i dobrą tolerancję z tej grupy bodźców najczęściej stosuje się L-argininę podawaną we wlewie dożylnym w ilości 25—30 g. Podobnie działa dodwunastniczy wlew mieszaniny aminokwasów (0,5/kg m.c.). Zwiększenie się stężenia insuliny we krwi po posiłku białkowym lub po podaniu aminokwasów jest u osób dorosłych mniejsze aniżeli po obciążeniu glukozą, ale w razie równoczesnego podania węglowodanów i białka przyrost insulinemii jest większy, niżby to wynikało z sumowania się wpływów obu tych składników pożywienia. Spośród hormonów w celu pobudzenia wydzielania insuliny u człowieka najczęściej stosuje się glukagon. Wstrzyknięty dożylnie w dawce 1,0 mg powoduje on w ciągu 2—5 min maksymalny przyrost insulinemii której wartość przekracza wówczas 2—3-krotnie wartość wyjściową. Powszechne zastosowanie znajduje także próba dożylnego obciążenia tolbutamidem: po dożylnym wstrzyknięciu 1,0 g soli sodowej tego leku następuje szybki, 2—3-krotny wzrost insulinemii, przy czym maksymalne wartości stwierdza się, podobnie jak po dożylnym wstrzyknięciu roztworu glukozy czy glukagonu, między 2 a 5 min od początku podawania leku. Reakcja zdrowego człowieka na bodźce insulinotropowe zmienia się z wiekiem. U noworodków stężenie insuliny we krwi na czczo jest takie samo lub nawet większe aniżeli u osób dorosłych, jednak maksymalny jego przyrost po dożylnym wstrzyknięciu roztworu glukozy jest nieco opóźniony. Przypuszcza się, że jest to wyrazem nieco późniejszego wykształcenia się prawidłowego reagowania komórek B na ten cukier, gdyż wstrzyknięcie noworodkom glukagonu powoduje szybkie i prawidłowe zwiększenie insulinemii. Za taką koncepcją przemawia także większy jej przyrost u wcześniaków po dożylnym wlewie aminokwasów aniżeli po podaniu glukozy. W późniejszym okresie wieku dziecięcego sekrecja insuliny jest taka sama jak u osób dorosłych. Wbrew dawniejszym poglądom nie wydaje się, by starzenie się per se pogarszało biosyntezę i wydzielanie tego hormonu. Wielokrotnie donoszono, że przyrosty insulinemii u ludzi starych po doustnym i dożylnym obciążeniu glukozą są podobne jak u ludzi w średnim wieku.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Inne hormony wysp trzustkowychW wyspach trzustkowych około 20% komórek obdarzonych właściwościami wydzielniczymi stanowią komórki nie-B. Są to komórki A (około 15%) wydzielające glukagon, komórki D …
- Oddział szpitalnyJest ciągle jeszcze sprawą otwartą, czy w przedstawionej strukturze organizacyjnej należy tworzyć odrębne oddziały diabetologiczne w szpitalach szczebla uniwersyteckiego lub analogicznego, czy …
- www.fraktal.waw.pl
- Metody biologicznePunktem wyjścia do oznaczeń biologicznych były spostrzeżenia, że in vivo stężenie glukozy zmniejsza się po wstrzyknięciu wyciągów trzustkowych. W celu zwiększenia wrażliwości …
Ile czasu jest ważne skierowanie?
Skierowanie potrzebne jest ogólnie rzecz biorąc przed przyjęciem pacjenta przez lekarza specjalistę (kardiologa czy okulisty) w ramach NFZ, a także przed przyjęciem …- Komórki DKomórki D są podobne do komórek A i dzisiaj uważa się, że są one identyczne z opisanymi poprzednio komórkami At. W odróżnieniu …
- Leki wpływające na układ autonomicznyDziałanie tej grupy leków zależy od tego, jakie receptory komórek B pobudzają bądź też blokują. Praktyczne znaczenie mają głównie związki hamujące wydzielanie …
- Preparaty insulinyDostępna na rynku i powszechnie dotąd stosowana insulina jest otrzymywana z trzustek wieprzowych i bydlęcych. Mianuje się ją w jednostkach międzynarodowych (j.m.). …
- Pedagogika medycznaCukrzycy nie można skutecznie leczyć be z współpracy z pacjentem dobrze poinlormowanym o swojej chorobie, przeszkolonym w określonych czynnościach i zachowaniach zdrowotnych …
- Narząd wyspowySkupienie w wyspach trzustkowych różnych komórek wydzielających hormony, które mogą docierać do sąsiadujących komórek drogą bezpośrednich połączeń, czyni wielce prawdopodobną hipotezę, że …
- Śpiączka ketonowaNajlepiej poznana i najczęściej występująca jest śpiączka cukrzycowa rozwijająca się w przebiegu kwasicy ketonowej. Wiele dokładnych badań biochemicznych i studiów klinicznych dotyczących …
- Przewlekła neuropatia symetrycznaJest to najczęstsza postać neuropatii cukrzycowej i przytoczone wyżej dane na temat częstości występowania i uwarunkowań powikłań w obrębie obwodowego układu nerwowego …
Najnowsze komentarze