Komórki D są podobne do komórek A i dzisiaj uważa się, że są one identyczne z opisanymi poprzednio komórkami At. W odróżnieniu jednak od właściwych komórek A (A,) są srebrochłonne i wybarwiają się metachromatycznie błękitem toluidynowym. Zawierają liczne ziarnistości, których kształt w zależności od gatunku zwierzęcia może być owalny, sferyczny lub elipsoidalny. W mikroskopie elektronowym ziarnistości te są podobne do ziarnistości komórek A, są jednak mniej zbite. Tworzą je woreczki wypełnione w całości bezpostaciową substancją o mniejszej gęstości elektronowej. Stosując swoiste przeciwciała wykazano w nich obecność somatostatyny. Mitochondria, aparat Golgiego i siateczka śródplazmatyczna są w tych komórkach słabiej rozwinięte niż w komórkach B, chociaż w komórkach bez ziarnistości stwierdzano dobrze rozwinięte błony siateczki śródplazmatycznej. Komórki D odgrywają szczególną rolę w wyspach trzustkowych, gdyż wydzielany przez nie hormon hamuje czynność wydzielniczą zarówno komórek A, jak i B. Ta funkcja determinuje zapewne ich specyficzne umiejscowienie w wyspach.