Jest to problem głównie chorych na cukrzycę typu 1, gdyż ona właśnie jest najczęstsza w wieku, w którym wstępuje się w związek małżeński. Choroba ta nie stanowi przeciwwskazania do zawarcia małżeństwa i przy prawidłowym jej leczeniu zarówno mężczyzna, jak i kobieta zachowują zdolności rozrodcze. Z badań przeprowadzonych w Warszawie wynika nawet, że chorzy na cukrzycę w wieku do 41 lat częściej pozostają w związku małżeńskim niż ich rówieśnicy z ogólnej populacji. Chodzi o ciążę u chorej na cukrzycę, o dziedziczne przekazywanie predyspozycji do tej choroby oraz o kwestię pożycia seksualnego. Kobieta chora na cukrzycę jest w gorszej sytuacji w małżeństwie aniżeli mężczyzna, albowiem jest dodatkowo narażona na niebezpieczeństwo związane z ciążą. Poza tym w takim przypadku większe jest ryzyko poronienia, śmierci okołoporodowej noworodka, czy też urodzenia dziecka z pojedynczą wadą rozwojową lub mnogimi wadami. Bardzo dokładna kontrola cukrzycy w przebiegu ciąży — przy aktywnej współpracy samej pacjentki — to zagrożenie wybitnie zmniejsza, ale go całkowicie nie usuwa. Kobiety chore na cukrzycę powinny także unikać antykoncepcji hormonalnej, gdyż wpływa ona niekorzystnie na przemianę węglowodanów. W tym celu najlepiej jest dokonać trwałej sterylizacji przez podwiązanie jajowodów po pierwszej lub drugiej prawidłowo przebiegającej ciąży i porodzie. Chociaż etiologia cukrzycy typu 1 i typu 2 jest różna, w obu postaciach tej choroby istotne znaczenie ma czynnik genetyczny i możliwość wystąpienia cukrzycy u dzieci ludzi chorych na cukrzycę jest większa niż u zdrowych. Z tych względów należy odradzać małżeństwo wówczas, gdy oboje partnerzy chorują na cukrzycę i zamierzają mieć dzieci. Duże jest także zagrożenie wystąpieniem cukrzycy u dziecka, jeżeli tylko jedno z rodziców jest chore na cukrzycę, a drugie jest co prawda zdrowe, ale ma w rodzinie krewnych (zwłaszcza pierwszego stopnia), u których ta choroba występuje. Z tych względów osobom chorym na cukrzycę należy doradzać, aby wstępowały w związek małżeński z partnerem zdrowym, najlepiej takim, który w swojej rodzinie nie ma osób dotkniętych tą chorobą, i żeby ograniczały liczbę dzieci do jednego, najwyżej do dwojga. Problemy seksualne w małżeństwie są wynikiem wpływu cukrzycy na tę sferę pożycia małżeńskiego. Zaburzenia w tym zakresie występują wyraźnie u mężczyzn, u których częstym objawem tej choroby jest impotencja; mogą one dotyczyć także kobiet, które w cukrzycy długotrwałej dość często* mają kłopoty z osiąganiem orgazmu. Trudności w.pożyciu seksualnym, które nieraz rzutują w istotny sposób na atmosferę w małżeństwie, można ograniczyć przez dokładną kontrolę cukrzycy, poradnictwo seksuologiczne i psychiatryczne, stosowanie odpowiednich leków (i unikanie leków działających na tę sferę szkodliwie, np. niektórych preparatów przeciwnadciśnieniowych), a u mężczyzn także przez wszczepienie odpowiedniej protezy. Trwałe zaburzenia seksualne są typowe dla cukrzycy długo trwającej, pojawiają się więc najczęściej w późniejszym okresie małżeństwa. W związku z tym warto zauważyć, że trudności w pożyciu seksualnym są również zjawiskiem częstym w długotrwałych, zdrowych i szczęśliwie dobranych małżeństwach. W badaniach warszawskich częstość rozwodów wśród osób chorych na cukrzycę typu 1 była tego samego rzędu, co wśród ich rówieśników z ogólnej populacji.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Alkohol i pochodne sulfonylomocznikaInterakcja pomiędzy alkoholem a pochodnymi sulfonylomocznika może być dwojaka. Pierwszy jej typ polega na wystąpieniu głębokiej hipoglikemii, która jest spowodowana głównie sumowaniem …
- Zmiany skórne w cukrzycach wtórnychDo charakterystycznych i mających znaczenie diagnostyczne zmian w skórze dochodzi w hemochromatozie, wyspiaku wydzielającym glukagon (glucagonoma) i w rzadkich postaciach cukrzycy cechującej …
- Regulacja nerwowaWyspy trzustkowe są unerwione przez włókna adrenergiczne, cho- linergiczne i peptydergiczne. Włókna te docierają albo wprost do komórek wysp, albo (w większości) …
- Hormon wzrostuWbrew swej nazwie hormon wzrostu odgrywa ważną rolę w kontroli przemiany materii także po zakończeniu wzrostu, zarówno przez pobudzanie syntezy białek, jak …
- Rozpoznanie różnicowe cukrzycy idiopatycznejW rozpoznaniu cukrzycy idiopatycznej, czyli typu 1 i 2, należy uwzględnić: 1. Cukromocze na innym tle. 2. Hiperglikemie w przebiegu różnych chorób …
Chirurgia zmian skórnych – skuteczne i bezpieczne leczenie
Na ciele każdego człowieka – niezależnie od jego wieku oraz sposobu, w jaki o siebie dba – pojawiać się mogą zmiany barwnikowe, …- Trwała cukrzyca wieku niemowlęcegoZalicza się tu przypadki cukrzycy trwałej typu 1, ujawniającej się przed upływem pierwszego roku życia. Są one bardzo rzadkie i cukrzyca wieku …
- ZaćmaU chorych na cukrzycę występują 2 rodzaje zaćmy: cukrzycowa i starcza. Zaćma cukrzycowa. Ten typ zaćmy, zwanej także metaboliczną (cataiacta diabetica vel …
- Niekonwencjonalne sposoby podawania insulinyPodskórne wstrzyknięcia dużej dawki insuliny jeden lub kilka razy dziennie — także preparatów o działaniu przedłużonym — jest niefizjologiczne zarówno ze względu …
- Choroba małych naczyńSwoiste dla cukrzycy zmiany w naczyniach włosowatych występują prawdopodobnie we wszystkich narządach, w których te naczynia mają błonę podstawną. Przede wszystkim jednak …
- Struktura przestrzenna insulinyStruktura przestrzenna insuliny jest determinowana przez dodatkowe wiązania wodorowe oraz wiązania jonowe i zmienne oddziaływanie hydrofobowe łańcuchów bocznych. Mieszczące się wewnątrz jej …
Najnowsze komentarze