Doświadczenie kliniczne poucza, że większość chorych dostosowuje swoje zachowanie zdrowotne do otrzymanych wskazówek zwykle przez kilka tygodni do kilku miesięcy, później zaś o nich zapomina i popełnia nieraz istotne błędy. Dlatego też powtarzanie szkolenia (reedukacja) i wzbudzanie na nowo motywacji do przestrzegania zasad prawidłowego zachowania zdrowotnego stanowi o powodzeniu nauczania i jest podstawą pedagogiki medycznej w cukrzycy. W podtrzymaniu motywacji dużą rolę odgrywa prawidłowe ukształtowanie się stosunku lekarz-pacjent oraz wpływ rodziny aktywnie zaangażowanej w podtrzymaniu u chorego chęci do przestrzegania zasad prawidłowego postępowania. Dodatni wpływ na postawę chorych ma także utrzymywanie kontaktu z innymi członkami grupy szkoleniowej i tworzenie klubów osób z cukrzycą, w których kontynuują oni wymianę doświadczeń i które stanowią wsparcie moralne, a nieraz i materialne (pomoc w domu), w trudnych sytuacjach życiowych. Stałe nauczanie i stała motywacja chorego na cukrzycę do prawidłowego zachowania zdrowotnego wchodzą w zakres działalności towarzystw chorych na cukrzycę.