Jest to etap właściwej edukacji chorego na cukrzycę. Nauczanie rozpoczyna się zwykle w kilka tygodni po stwierdzeniu tej choroby, przy czym obecnie jest ono coraz częściej realizowane w grupach (kilkunastoosobowych), dla których dobiera się odpowiedni program. Ta forma szkolenia jest łatwiejsza do przeprowadzenia, poza tym jej zaletą jest to, że w chorym ugruntowuje się przekonanie, iż nie jest on samotny w swojej chorobie; sprzyja ona też wymianie spostrzeżeń i doświadczeń między członkami grupy, a dyskusja wielu chorych z osobą nauczającą rozszerza zakres przekazywania informacji. Niektórzy pacjenci źle tolerują jednak nauczanie zespołowe i dla nich trzeba opracować program indywidualny. Wyjaśniającej rozmowy z pojedynczym pacjentem wymagają także takie problemy, jak: wybór zawodu, małżeństwo i założenie rodziny, impotencja i in. Na razie w zakres indywidualnej edukacji wchodzi nauczanie o niekonwencjonalnych metodach leczenia insuliną (użycie i obsługa pomp infuzyjnych). Tematy, które obejmuje ramowy program szkolenia, są następujące: 1. Ogólna informacja o cukrzycy: omówienie jej przyczyny i występujących w niej zaburzeń metabolicznych (pojęcie hiper- i hipoglikemii, związków ketonowych, acetonurii), rodzajów tej choroby i przebiegu — na poziomie odpowiadającym ogólnemu wykształceniu członków grupy. 2. Żywienie chorych na cukrzycę: objaśnienie energetyczności (kaloryczności) diety, jej składu, przygotowanie jadłospisu i rozkład posiłków w ciągu dnia. Bardzo ważne jest przyswojenie sobie przez pacjentów znajomości składu różnych produktów spożywczych (głównie zawartości w nich węglowodanów), domowych miar (łyżeczka, łyżka stołowa, szklanka produktu w stanie surowym i po ugotowaniu), zasad zamiany jednego produktu na inny. Omówienia wymaga także spożywanie namiastek cukru, stosowanie sztucznych środków słodzących, picie alkoholu, kawy, herbaty. 3. Insulina: informacja O’ jej działaniu, rodzajach preparatów, ich stężeniu; dalszym etapem jest nauka wykonywania zastrzyków (nabieranie insuliny do strzykawki, mieszanie w niej różnych rodzajów tego hormonu, wykonanie wstrzyknięcia podskórnego). Obecnie można nauczyć — posługując się odpowiednimi strzykawkami — także pacjentów źle widzących i niewidomych samodzielnego nabierania, mieszania i wstrzykiwania insuliny. 4. Doustne leki przeciwcukrzycowe: omówienie rodzajów leków doustnych stosowanych w leczeniu cukrzycy, mechanizmu ich działania, wskazań i przeciwwskazań do ich stosowania, objawów niepożądanych, które mogą wystąpić podczas ich przyjmowania. 5. Praca mięśniowa (wysiłek): omówienie jego wpływu na metabolizm chorego na cukrzycę, zasad włączania wysiłku do programu leczenia tej choroby, przygotowania do wykonywania dużych wysiłków. 6. Samokontrola: szkolenie w samodzielnym oznaczaniu cukru (glukozy) i acetonu w moczu, coraz częściej też w oznaczaniu glikemii przy użyciu „suchych testów” enzymatycznych (wizualnie i w refotometrze odbiciowym). Z tą umiejętnością należy łączyć drugą — samodzielnego dokonywania niewielkich zmian w dawkowaniu insuliny lub proporcji w jej mieszaninie w zależności od stwierdzonego wyniku badania moczu i (lub) krwi. 7. Stany nagłego zagrożenia zdrowia: pouczenie 01 zachowaniu się w razie niedocukrzenia krwi lub wystąpienia wyraźnych objawów niewyrównania cukrzycy (hiperglikemii, znacznej glikozurii i acetonurii). 8. Stopa cukrzycowa: informacja o możliwości wystąpienia powikłań na stopie w przebiegu cukrzycy, zwłaszcza u osób starszych, i udzielenie wskazówek dotyczących prawidłowej pielęgnacji stóp i zapobiegania powstaniu zgorzeli lub owrzodzenia stopy. 9. Choroby towarzyszące: pouczanie o konieczności i sposobie kontynuowania leczenia cukrzycy w czasie innych przemijających chorób, zwłaszcza tych, którym towarzyszy utrata, apetytu (choroby gorączkowe), wymioty, biegunka. 10. Podróżowanie: pouczenie o przygotowaniu odpowiedniego zestawu (insuliny, strzykawek, lub też leków doustnych), przestrzeganiu diety w czasie podróży i o sposobie stosowania w jej trakcie insuliny lub leków doustnych. Oddzielny problem stanowi samodzielne podróżowanie samochodem i przygotowanie się do niego. Formy nauczania są różne. Obecnie są one najczęściej audiowizualne, w których wykład jest połączony z pokazem rycin, filmów, a także z ćwiczeniami praktycznymi. U dzieci duże usługi w przedstawieniu wielu zagadnień oddaje teatr lalek, w którym na miejsce pacjentów i personelu medycznego wprowadza się figury zwierząt, Bardzo użytecznym uzupełnieniem wykładów, pogadanek i ćwiczeń praktycznych są wydawnictwa popularnonaukowe przeznaczone dla chorych na cukrzycę.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Bodźce nerwoweBodźce nerwowe przekazywane przez układ adrenergiczny i cholinergiczny wpływają tak samo na wszystkie rodzaje komórek wysp trzustkowych. Oznacza to, że te bodźce, …
- GlukagonGlukagon jest drugim hormonem wysp trzustkowych, wywierającym silny wpływ na przemianą węglowodanów, tłuszczów i białek. Działanie tego hormonu jest ukierunkowane na zabezpieczenia …
Badania kardiologiczne. Sposoby diagnostyki chorób układu krążenia
Serce to jeden z najważniejszych organów ludzkiego ciała – zaburzenia w jego pracy mogą prowadzić do znacznego pogorszenia stanu zdrowia, a ostatecznie …- Hormony jelitowePrzed około 50 laty wyodrębniono w kwaśnym wyciągu błony śluzowej dwunastnicy frakcję pobudzającą wewnątrzwydzielniczą czynność trzustki, którą La Barre i Wsp. nazwali …
- Zmiany wysp trzustkowych w cukrzycy typu 3Spośród dużej grupy odmian tego typu cukrzycy zmiany w wyspach trzustkowych występują w zapaleniach trzustki, w hemochromatozie oraz w nowotworach trzustki, zarówno …
- PentozuriaMoże być nabyta lub dziedziczna. Niewielkie ilości pentoz (L-arabinoza, L-ksyluloza) pojawiają się w moczu po spożyciu dużej ilości owoców (pentosuria alimentaiis). W …
Poznaj własne ciało i jego potrzeby
Ciało każdego z nas jest nieco inne. Każdy człowiek posiada własny organizm z konkretnymi potrzebami. Wiedza na ten temat jest niesamowicie ważna, …- Neuropatia inne zaburzenia i nagłe zgonyDo obrazu neuropatii wegetatywnej należą zaburzenia czynności gruczołów potowych, wyrażające się regionalnym zwiększeniem (głowa, górna część tułowia) lub zmniejszeniem (dolna część tułowia, …
- Zabiegi chirurgiczne u chorych na cukrzycęPrzeciętnie co druga osoba z rozpoznaną cukrzycą staje wobec konieczności poddania się operacji. Schorzenie to nie stanowi obecnie przeciwwskazania do interwencji chirurgicznych …
Jak zapuścić brodę?
Gęsta, atrakcyjnie wyglądająca broda jest marzeniem wielu mężczyzn. Co ciekawe jeszcze do niedawna było wręcz przeciwnie i zarost u mężczyzn kojarzył się …- Immunologiczna insulinooporność przedreceptorowaZ klinicznego punktu widzenia istotne znaczenie ma pytanie, jak dalece przeciwciała wiążące insulinę mogą przesądzać o zapotrzebowaniu na ten hormon u chorych …
Najnowsze komentarze