Hiperinsulinemia towarzysząca otyłości w przebiegu cukrzycy typu 2 jest następstwem otyłości i jest co najwyżej modyfikowana przez dysfunkcję komórek B. Przekonywającego dowodu, przemawiającego za takim właśnie poglądem, dostarczyły badania, w których po stymulacji komórek B glukagonem oznaczano obok IRI także peptyd C w surowicy. Wynika z nich, że u otyłych chorych na cukrzycę typu 2 czynność wydzielnicza komórek B (mierzona wartościami peptydu C w surowicy) jest upośledzona, natomiast zwiększenie się zawartości IRI we krwi obwodowej jest rezultatem zmniejszonego (adaptacyjnego?) pobierania insuliny przez wątrobę z krwi żyły wrotnej. U nieotyłych chorych na cukrzycę typu 2, wyodrębnionych obecnie w postaci oddzielnego podtypu tej postaci cukrzycy, przyrosty insulinemii po bodźcach stymulujących komórki B są mniejsze niż u ludzi zdrowych. Charakterystyczna jest przy tym rozmaita reakcja na te bodźce, zależnie od mechanizmu ich działania: okazuje się, że glukoza jest tym bodźcem, który u ludzi zdrowych powoduje najwyższy przyrost insulinemii i którego działanie 1 ulega w cukrzycy największemu stłumieniu. Nieglukozowe bodźce tych komórek natomiast, takie jak aminokwasy, glukagon, hormony jelitowe (dostępne na rynku preparaty pankreozyminy zawierają do 20% GIP) i tolbutamid, powodują u tych chorych — przynajmniej we wczesnym okresie choroby — przyrosty insulinemii nieco tylko mniejsze aniżeli u nieotyłych ludzi zdrowych. Zmniejszenie przyrostu insulinemii po bodźcu glukozowym obserwuje się także w stanach potencjalnego zagrożenia cukrzycą, jeszcze przed wystąpieniem jawnej choroby. Krzywe insulinemii po szybkim dożylnym i po przedłużonym powolnym wlewie roztworu glukozy mają u tych osób przebieg „pośredni” pomiędzy analogicznymi krzywymi insulinemii u nieotyłych osób zdrowych i chorych na cukrzycę typu 2.Dowodzi to, że dysfunkcja komórek B, wyrażająca się zmniejszeniem ich reaktywności na stężenie glukozy w środowisku otaczającym te komórki, występuje już w łagodnych zaburzeniach przemiany węglowodanów, nie dających żadnych objawów klinicznych.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Przemiana tłuszczów i białek w glikokortykosteroidachPrzemiana tłuszczów. Glikokortykosteroidy działają Upolitycznię w tkance tłuszczowej i w wątrobie. W małych stężeniach powodują lipolizę wskutek upośledzenia reestryfikacji kwasów tłuszczowych, uwarunkowanego …
- Wyspiak wydzielający insulinęW tym typie wyspiaków obok typowych stanów hipoglikemicznych może występować zmniejszenie tolerancji glukozy, wyrażające się dużymi wartościami glikemii po doustnym obciążeniu glukozą. …
- Rokowanie i zapobieganie encefalopatii cukrzycowejRokowanie. Jest ono w chorobie naczyniowej nóg nadal niepewne i mimo dużego postępu w leczeniu chorób naczyń u chorych na cukrzycę notuje …
- Woda i elektrolityNiedobór wody i chlorku sodowego uzupełnia się od początku leczenia. W ciągu pierwszych 2 h podaje się we wlewie dożylnym 2 1 …
- Wybór zawoduWobec konieczności wyboru zawodu stają pacjenci młodociani, chorujący najczęściej na cukrzycę typu 1, natomiast u osób w wieku dojrzałym, zwykle z cukrzycą …
- Cukrzyca lipoatrolicznaJest to rzadko występująca postać cukrzycy, opisana po raz pierwszy przez Lawrence’a w 1946 r., charakteryzująca się uogólnionym lub ograniczonym zanikiem tkanki …
- Cukrzyca typu dorosłych u młodocianychTen szczególny rodzaj cukrzycy typu 2 występuje u dzieci rzadko i dotąd niewiele jest informacji na temat jego częstości w populacjach poniżej …
- Bezpośrednie objawy niepożądaneMogą one być wyrazem odczynu alergicznego na lek, lub też wyrazem działania pochodnych sulfonylomocznika w tkankach. Najczęstszym objawem niepożądanym są skórne reakcje …
- Wykorzystanie pracy mięśniowej w leczeniu cukrzycyKorzystny wpływ wysiłku fizycznego na tolerancję węglowodanów w cukrzycy jest znany od dawna i jest wykorzystywany w leczeniu tej choroby. U odpowiednio …
Fonoholizm. Smartfon – przedmiot użyteczny czy niebezpieczny?
W ostatnim czasie telefony komórkowe stały się przedmiotem, bez którego nie wyobrażamy sobie już codziennego funkcjonowania. Używamy ich do pracy, organizacji codziennych …- Alergia insulinowaWłaściwości antygenowe insuliny sprawiają, że podczas leczenia tym hormonem mogą wystąpić stany nadwrażliwości. Częstość miejscowych alergicznych odczynów skórnych u chorych leczonych insuliną …
Najnowsze komentarze