Stężenie polipeptydu trzustkowego w osoczu, oznaczane .metodą radioimmunologiczną, wykazuje dużą zależność od wieku: między 2 a 7 dekadą życia średnie jego wartości, na czczo zwiększają się od około 12 do około 24 pmol/1, a w 8 dekadzie życia i później osiągają wartość około 50 pmol/1, Po posiłku białkowym (mięsnym) przyrosty stężenia PP w osoczu wynoszą ok. 70—140 pmol/1, podobny przyrost występuje w hipoglikemii, natomiast po doustnym spożyciu testowej dawki glukozy jest znacznie mniejszy. Nieco mniejsze wartości w warunkach podstawowych oraz po mieszanym posiłku stwierdzono u ludzi otyłych z prawidłową tolerancją węglowodanów. Polipeptydu trzustkowego nie stwierdza się w osoczu ani na czczo, ani w warunkach stymulacji u osób po całkowitej pankreatektomii. W przewlekłych zapaleniach trzustki i w jej torbielowatym zwłóknieniu stężenie jego jest małe, jednak zjawisko to nie jest objawem stałym i stąd przydatność oznaczania PP we krwi w rozpoznawaniu chorób trzustki nie jest jeszcze ustalona. Bardzo duże stężenia PP w osoczu, przekraczające z reguły 250 pmol/1, występują niekiedy w guzach trzustki typu apudoma (w szczególności VIP-oma), zawierających różne typy komórek wydzielniczych. Ma to jednak również ograniczoną wartość w diagnostyce tych nowotworów, ponieważ w wielu guzach trzustki tego typu stężenie peptydu trzustkowego jest prawidłowe oraz ponieważ sporadycznie opisano bardzo duże wartości PP (sięgające 350 pmol/1) u ludzi zdrowych w starszym wieku. W pierwszych doniesieniach na temat zachowania się PP w osoczu chorych na cukrzycę stwierdzano duże stężenie tego peptydu u chorych leczonych insuliną. Później okazało się, że wskutek domieszki PP, działającego silnie immunogennie, do konwencjonalnych preparatów insuliny u pacjentów leczonych nimi obecne są w surowicy immunoglobuliny G wiążące ten peptyd, co wpływa na wynik badania radioimmunologicznego. Jednakże również u chorych na cukrzycę nie leczonych insuliną, zarówno typu 1 (w początkowym okresie choroby), jak i 2, stężenie polipeptydu trzustkowego w osoczu jest zwiększone, często w warunkach podstawowych i z reguły po stymulacji posiłkiem mieszanym lub podaną doustnie glukozą. To zwiększenie stężenia PP jest na ogół proporcjonalne do stopnia niewyrównania cukrzycy i najwyższe jego wartości stwierdza się u chorych ze znaczną hiperglikemią. Wystarczy krótkotrwałe, ale skuteczne leczenie cukrzycy dietą, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną, aby stężenie PP się zmniejszyło, chociaż jego bezwzględne wartości utrzymują się powyżej poziomów stwierdzonych u ludzi zdrowych w odpowiednio dobranych grupach wieku. Dla długotrwałej cukrzycy z objawami neuropatii autonomicznego układu nerwowego charakterystycznym zjawiskiem jest niewystępowanie typowego zwiększenia stężenia PP po hipoglikemii.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Mechanizm przeciwcukrzycowego działania pochodnych sulfonylomocznikaMimo bardzo licznych badań nie wyjaśniono dotąd w pełni, w jaki sposób pochodne sulfonylomocznika wywierają korzystny wpływ na zaburzoną w cukrzycy przemianę …
Czym różnią się aparaty słuchowe?
Aparaty słuchowe to urządzenia, które pomagają osobom z trudnościami ze słuchem poprawić komfort życia oraz utrzymać komunikację z innymi ludźmi. Wśród dostępnych …- Struktura przestrzenna insulinyStruktura przestrzenna insuliny jest determinowana przez dodatkowe wiązania wodorowe oraz wiązania jonowe i zmienne oddziaływanie hydrofobowe łańcuchów bocznych. Mieszczące się wewnątrz jej …
- Zwiększenie tkankowego zużytkowania glukozyTo zjawisko tłumaczono zwiększoną przepuszczalnością błon komórkowych dla glukozy i innych metabolitów w warunkach niedotlenienia komórek i nasilonej glikolizy, swoistym dla biguanidów …
- Zmiany łożyskaW rozwoju powikłań ciąży u kobiet chorych na cukrzycę szczególne znaczenie przypada niewydolności łożyska. Narasta ona zwykle powoli i najczęściej osiąga niewielkie …
- Rola lekarzy podstawowej opieki zdrowotnejDynamiczny rozwój sieci poradni cukrzycowych, jaki obecnie obserwuje się w wielu krajach, stwarza jednak problem, który wymaga racjonalnego rozwiązania. Jest nim przesunięcie …
- InsulinaProces wydzielania insuliny przez komórki B podlega prawdopodobnie kontroli przez własny produkt tych komórek na zasadzie sprzężenia zwrotnego. Przemawiają za tym obserwacje …
- Regulacja nerwowaWyspy trzustkowe są unerwione przez włókna adrenergiczne, cho- linergiczne i peptydergiczne. Włókna te docierają albo wprost do komórek wysp, albo (w większości) …
- Potencjalna nietolerancja glukozyDawniej stan ten nazywano cukrzycą potencjalną lub (retrospektywnie) stanem przedcukrzycowym (piaediabetes). Rozpoznaje się ją u osób, u których test tolerancji glukozy daje …
- Przeszczepianie trzustkiWyleczenie z cukrzycy jest teoretycznie i praktycznie możliwe przez przeszczepienie choremu na cukrzycę trzustki pobranej ze zwłok „zdrowego” (nie chorującego za życia …
- Zakażenia dróg moczowych i nerekZakażenia układu moczowego należą obok zakażeń skóry do najczęstszych w cukrzycy. Ich częstość zwiększa się w miarę trwania choroby, do czego przyczynia …
Najnowsze komentarze