Preparaty insuliny długo działające

Przedłużenie okresu działania insuliny, przekraczające 24 h, a najczęściej sięgające 30—36 h, uzyskano przez dodanie do niej protaminy i (lub) większej ilości cynku oraz przez odpowiednią technologię produkcji (krystalizację). Z preparatów krajowych do tej grupy insulin należą: insulina cynkowo-protaminowa i insulina ultralente. Pierwsza jest otrzymywana z trzustek bydlęcych i wieprzowych, druga — tylko z trzustek bydlęcych. Insulina cynkowo-protaminowa, wprowadzona do leczenia cukrzycy jeszcze w latach trzydziestych, znajduje nadal — chociaż w ograniczonym stopniu — zastosowanie w terapii tej choroby. Stanowi kompleksowe połączenie insuliny bezpostaciowej zwykłej z protaminą (białko zasadowe uzyskane z nasienia ryb) i cynkiem w postaci zawiesiny w roztworze buforu fosforanowego. Tylko wyjątkowo jest wstrzykiwana jako preparat wyłączny, głównie u chorych o małym zapotrzebowaniu na insulinę, natomiast najczęściej stosowana jest w postaci indywidualnej mieszaniny z insuliną krystaliczną. Insulina ultralente jest zawiesiną kryształów cynkowo-insulinowych o średnicy 25—30 p,m w roztworze buforu octanowego. Należy do insulin cynkowych. Działa nieco krócej niż insulina cynkowo-protaminowa, jednak okres jej aktywności także przekracza 24 h (dochodzi do 30 h). Podobnie jak tamta, jest najczęściej stosowana w połączeniu z insuliną krótko działającą, mającą ten sam bufor i to samo pH (insulina maxirapid, insulina semilente). Nieobecność dodatkowego białka sprawia, że jest ona obecnie najpowszechniej stosowanym preparatem insuliny długo działającej.