Rokowanie w śpiączce hipermolalnej jest gorsze niż w ketonowej. Śmiertelność w tym zespole jest przez różnych autorów podawana w bardzo szerokich granicach od 15 do 100% przypadków; przyjmuje się, że średnio wynosi ona około 40% przypadków. Najczęstszą przyczyną zgonu jest nieodwracalne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego przez długotrwałe odwodnienie, być może także zakrzepy mózgowe, zapaść i niewydolność nerek, spowodowane hipowolemią i zmniejszeniem przepływu naczyniowego. Ważnym czynnikiem przyczyniającym się do tak dużej śmiertelności w śpiączce hipermolalnej jest zaawansowany wiek pacjentów, u których w większości występują jawne lub utajone zmiany naczyniowe, choroby nerek i in. W zapobieganiu śpiączce hipermolalnej poza postępowaniem przedstawionym na str. 377 istotne znaczenie ma niedopuszczenie do nadmiernego odwodnienia u ludzi starych chorujących na cukrzycę. Wymagają oni szczególnego pod tym względem nadzoru, na który składa się bardzo ostrożne stosowanie leków moczopędnych, regularne i dostateczne pojenie osób obłożnie chorych i zniedołężniałych, a w razie potrzeby (biegunka, wymioty) podanie odpowiedniej ilości płynu i elektrolitów drogą dożylną.

Powiązane posty:

  1. Przemiana tłuszczów Tłuszcz stanowi najbardziej skondensowaną postać spichrzania substratów energetycznych w wyższych organizmach. Ma on 2-krotnie większą wartość energetyczną (39 kJ/g, czyli 9,3 kcal/g) aniżeli...
  2. Zmiany anatomopatologiczne naczyń krwionośnych w cukrzycy Zmiany w naczyniach krwionośnych (angiopathia diabetica) należą obecnie do najpowszechniej spotykanych zmian morfologicznych w cukrzycy i uważane są za późne powikłania tej choroby....
  3. Swoisty system transportu W usuwaniu nadmiaru cholesterolu z komórek do wątroby, która jest głównym narządem wydalającym go z organizmu, szczególną rolę odgrywa swoisty system transportu związany...
  4. Wyspy trzustkowe Różnicowanie komórek wchodzących w skład wysp trzustkowych staje się widoczne u człowieka już od 9 tygodnia życia płodowego, zaś około 23 tygodnia wyspy...
  5. Przekształcenie proinsuliny Proinsulina ulega przekształceniu przez odłączenie peptydu C i aminokwasów, stanowiących dwupeptydowe połączenie łańcucha C z łańcuchami A i B, w wyniku kolejnego działania...
  6. Mechanizm bioenergetyczny Większe znaczenie wydaje się mieć drugi mechanizm bioenergetyczny, związany z przemianą glukozy w komórkach B. System transportu D-glukozy do tych komórek jest bardzo...