W 1956 r. Jakub Węgierko opisał występowanie u chorych na cukrzycę śpiączki, która nie odpowiadała żadnemu ze znanych w owym czasie stanów zaburzenia świadomości typowych dla tej choroby, i nazwał ją „trzecią śpiączką” dla odróżnienia od ketonowej i hipoglikemicznej. Występowała ona u osób starszych, chorujących na cukrzycę o łagodnym przebiegu. W okresie poprzedzającym wystąpienie tej śpiączki zaznaczał się brak apetytu, pojawiały wymioty, stan depresji, niepokój, bezsenność. Później dołączała się senność i wreszcie chorzy popadali w stan głębokiej śpiączki, przypominającej sen fizjologiczny. Napięcie mięśni było osłabione, zniesione były odruchy fizjologiczne. Zarówno w przypadkach opisanych przez Węgierkę, jak i później przez Larcana śpiączka tego typu zakończyła się zejściem śmiertelnym. Stężenie glukozy we krwi było miernie zwiększone (11,1—22,2 mmol/l=200—400 mg%), nie stwierdzono kwasicy metabolicznej ani zmian w składzie elektrolitów surowicy. Badanie anatomopatologiczne nie dało wyjaśnienia wystąpienia śpiączki, wykazując jedynie objawy łagodnej miażdżycy tętnic mózgowych i znaczny zanik tłuszczowy trzustki. Zdaniem Węgierki przyczyną wystąpienia „trzeciej śpiączki” są swoiste dla cukrzycy zaburzenia metabolizmu ośrodków podwzgórza. Dla należytej oceny tego zespołu objawów, jak również dla ustalenia, jak dalece ten zespół jest patogenetycznie powiązany z cukrzycą, niezbędne jest nagromadzenie większej liczby obserwacji.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Rokowanie i zapobieganie retinopatii cukrzycowejRokowanie. Zależy ono od stopnia zaawansowania retinopatii, a ten z kolei w dużym stopniu od typu cukrzycy. W trwającej wiele lat cukrzycy …
- Struktura przestrzenna insulinyStruktura przestrzenna insuliny jest determinowana przez dodatkowe wiązania wodorowe oraz wiązania jonowe i zmienne oddziaływanie hydrofobowe łańcuchów bocznych. Mieszczące się wewnątrz jej …
- Zmiany wysp trzustkowych w cukrzycy typu 3Spośród dużej grupy odmian tego typu cukrzycy zmiany w wyspach trzustkowych występują w zapaleniach trzustki, w hemochromatozie oraz w nowotworach trzustki, zarówno …
- Alergia skórna późnaJest to miejscowy odczyn skórny typu tuberkulinowego, pojawiający się w 18—24 h po podaniu insuliny w miejscu wstrzyknięcia. Występuje twarde, ciemnoczerwone, swędzące …
- Wyspiaki trzustkiW hormonalnie czynnych guzach trzustki wychodzących z komórek wysp mogą występować zaburzenia przemiany węglowodanów, wymagające różnicowania z cukrzycą idiopatyczną. Rozpoznanie hormonalnego charakteru …
- Mechanizm działania insulinyInsulina jest hormonem regulującym zużytkowanie i spichrzanie składników pokarmowych, czyli zabezpieczającym właściwe wykorzystanie pożywienia. Jej działanie biologiczne obejmuje przemianę węglowodanów, tłuszczów i …
- Śpiączka ketonowaNajlepiej poznana i najczęściej występująca jest śpiączka cukrzycowa rozwijająca się w przebiegu kwasicy ketonowej. Wiele dokładnych badań biochemicznych i studiów klinicznych dotyczących …
- Zespół insulinooporności i acanthosis nigricansWyróżnia się 2 typy tego zespołu, obejmującego łagodne rogowacenie ciemne skóry oraz hiperinsulinemię i wybitną insulinooporność zależną od zmniejszonego wiązania insuliny przez …
- Pierwotny hiperaldosteronizmU około 50% chorych z tym zespołem stwierdza się łagodne zaburzenie przemiany węglowodanów: stężenie glukozy we krwi na czczo jest na ogół …
Przenośny koncentrator tlenu – gdzie się zaopatrzyć?
Tlenoterapia to znakomita metoda leczenia chorób takich jak niewydolność oddechowa i innych chorób, które mogą mieć związek chociażby z nałogowym paleniem papierosów. …- Biosynteza i wydzielanie glukagonuZ niedawnych badań wynika, że u człowieka gen determinujący biosyntezę glukagonu jest umiejscowiony w chromosomie 2 [171]. Bezpośredni produkt translacji swoistego m-RNA …
Najnowsze komentarze