W cukrzycy stwierdza się zmniejszenie napięcia żylnego, wzrost obwodowego ciśnienia żylnego oraz rozszerzenie żył, zwłaszcza w ich odcinku przylegającym do włośniczek. Te zmiany określa się nazwą wenopatii cukrzycowej (venopathia diabetica). Rozszerzenie żył jest dobrze widoczne w Spojówce i siatkówce. Prawidłowy stosunek szerokości żył do szerokości tętniczek w tym obszarze wynosi 3 : 2, natomiast w cukrzycy żyły są 2 i więcej razy szersze od tętniczek. Mechanizm rozwoju wenopatii cukrzycowej nie jest dotąd wyjaśniony. Nie stwierdzono odrębności w budowie anatomicznej żył w cukrzycy i opisane zmiany są przypisywane zaburzeniom czynnościowym. Jako ich przyczynę wymienia się najczęściej niedotlenienie, jednak w rachubę należy brać także upośledzenie unerwienia żył spowodowane swoistymi dla cukrzycy zmianami w obwodowym układzie nerwowym (neuiopathia diabetica). Wykazano, bowiem, że w cukrzycy dochodzi do osłabienia naturalnych odruchów żylnych (np. na ochłodzenie, zmianę pozycji ciała), a także, że gorsza jest ich reaktywność na leki blokujące receptory adrenergiczne. Te zaburzenia czynnościowe stwierdzono w żyłach zarówno kończyn dolnych, jak i górnych. Wenopatia cukrzycowa nie daje charakterystycznego zespołu klinicznych objawów, jest więc pojęciem jak na razie — patofizjologicznym. Wprawdzie u starszych osób chorych na cukrzycę z zaburzeniami przepływu krwi w kończynach dolnych często (w 50% przypadków) stwierdza się żylakowatość podudzi, jednak nie ma dowodów na to, że jest ona spowodowana cukrzycą. Zaburzenia hemodynamiczne w układzie żylnym (obniżenie napięcia i wzrost ciśnienia żylnego, osłabienie fizjologicznych odruchów żylnych) mogą natomiast w istotny sposób wpływać — poza pojemnością żylną — na mikrokrążenie, w szczególności na wymianę pomiędzy naczyniami włosowatymi a otaczającym je środowiskiem. Średnie ciśnienie włośniczkowe i kierunek wymiany płynupomiędzy włośniczkami a przestrzenią zewnątrzkomórkową zależą od wartości ciśnień na początku i końcu naczynia włosowatego. Ponieważ nawet małe zmiany ciśnienia żylnego bardzo znacznie modyfikują ciśnienie włośniczkowe, występujące w cukrzycy zmiany czynnościowe żył mogą w istotny sposób upośledzać funkcję układu naczyń włosowatych.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- WątrobaWpływ metaboliczny insuliny w tym narządzie zaznacza się na wszystkich szlakach kontrolowanych przez ten hormon. Jedną z głównych funkcji wątroby jest utrzymanie …
Laryngolog – kiedy się do niego wybrać?
Czym zajmuje się laryngolog? Laryngolog to specjalista, który zajmuje się wieloma aspektami związanymi z ludzkim zdrowiem i leczeniem. Jego wiedza i praktyka …Zrób to sam – masło klarowane
Coraz więcej mówi się o tym, że do smażenia lepsze jest masło klarowane, jednak patrząc po cenach w sklepie, człowiek można chwycić …Pranie w twoim telefonie
Korzystanie z pralni bardzo ułatwia nam życie, a do tego w ostatnim czasie stało się niezwykle popularne. Pranie w pralni jest znacznie …- Obwodowe działanie pochodnych sulfonylomocznikaJuż w dawniejszych badaniach stwierdzono, że pochodne sulfonylomocznika nasilają hipoglikemizujący wpływ małych dawek insuliny u zwierząt pozbawionych trzewi, Doświadczenia te przemawiały za …
- Rozpoznanie różnicowe i leczenie retinopatii cukrzycowejTrzy rodzaje zmian w oczach są głównymi przyczynami upośledzenia widzenia i ślepoty u chorych na cukrzycę: retinopatia cukrzycowa, wtórna jaskra w przebiegu …
- Insulinooporność mieszanaInsulinooporność może być też następstwem zarówno defektu receptorowego, jak i poza(post)receptorowego. Wówczas krzywa zależności pomiędzy dawką a efektem biologicznym insuliny ulega wyraźnemu …
- Leczenie cukrzycy pochodnymi biguaniduPochodne biguanidu stanowią drugą grupę skutecznie działających doustnych leków przeciwcukrzycowych. Od pochodnych sulfonylomocznika różnią się strukturą chemiczną, mechanizmem działania oraz zakresem wskazań. …
- Powikłania leczenia pochodnymi biguaniduPochodne biguanidu są około 20 razy mniej toksyczne od pochodnych diguanidyny, jednak w czasie ich stosowania występują również powikłania, które mogą być …
- Ogólne wpływy insulinyPrzytaczane najczęściej mechanizmy ogólnego działania insuliny stanowią poniekąd historyczny przegląd postępu badań w dziedzinie poznawania molekularnych podstaw funkcjonowania komórki i jej struktur. …
- Alergia skórna późnaJest to miejscowy odczyn skórny typu tuberkulinowego, pojawiający się w 18—24 h po podaniu insuliny w miejscu wstrzyknięcia. Występuje twarde, ciemnoczerwone, swędzące …
Najnowsze komentarze