Główna nieprawidłowość dotyczy aktywności fibrynolitycznej krwi, aczkolwiek u chorych na cukrzycę stwierdzono także przyspieszenie przekształcenia fibrynogenu w fibrynę (nasilone uwalnianie czynnika płytkowego 3, zmniejszenie aktywności antytrombiny III). Dawniejsze badania wskazywały, że aktywność fibrynolityczna może być w cukrzycy zmniejszona, prawidłowa łub nawet zwiększona. Między innymi zaobserwowano, że gwałtowne wahania glikemii aktywują układ fibrynolizy krwi. Jednakże w świetle późniejszych badań należy uznać, że zjawiskiem typowym dla cukrzycy jest zmniejszenie aktywności fibrynolitycznej krwi, zarówno samoistnej, jak i stymulowanej (zastojem żylnym). Zawartość plazminogenu w osoczu w tej chorobie mieści się w granicach „normy”, jednak aktywność tkankowych aktywatorów plazminogenu, oznaczona w bioptycznie pobranych wycinkach ściany małych żyłek, jest wśród chorych na cukrzycę znacznie częściej mniejsza aniżeli u ludzi zdrowych. Aktywność fibrynolityczna krwi w cukrzycy zależy od masy ciała (jest w większym stopniu zmniejszona u chorych otyłych), czasu trwania choroby (zwiększa się z upływem czasu, jednak stale pozostaje poniżej aktywności prawidłowej) oraz obecności powikłań typu mikroangiopatii (jest bardziej zmniejszona u chorych z retinopatią i nefropatią cukrzycową). Na fibrynolizę wywiera także wyraźny wpływ stosowane leczenie przeciwcukrzycowe: jest ona w większym stopniu zmniejszona u chorych leczonych pochodnymi sulfonylomocznika niż u otrzymujących insulinę, chociaż w obu grupach jest ona mniejsza niż u zdrowych probantów. Przeciwcukrzycowe pochodne biguanidu (głównie fenformina) zwiększają aktywność fibrynolityczną krwi i zmniejszają zawartość fibrynogenu osocza. Przyczyna osłabienia aktywności fibrynolitycznej w cukrzycy jest nie wyjaśniona. Być może jest to następstwo zaburzeń metabolicznych występujących w tej chorobie, powodujących „pierwotną” dysfunkcję układu fibrynolityczne- go. W późniejszym okresie powodem zmniejszenia tej aktywności może być ograniczenie wytwarzania i upośledzenie uwalniania tkankowych aktywatorów plazminogenu przez zmienioną ścianę naczyniową lub wzrost stężenia w osoczu a2-makroglobuliny, która obok innych właściwości ma i tę, że wiąże plazminę. Niezależnie od przyczyny, osłabienie aktywności fibrynolitycznej krwi w cukrzycy jest czynnikiem sprzyjającym tworzeniu się zakrzepów na powierzchni zmienionej błony wewnętrznej. Zawartość fibrynogenu w osoczu jest w cukrzycy na ogół zwiększona. Zjawisko to zaobserwowano głównie u chorych z wyraźnymi zmianami naczyniowymi. Nie wiadomo, czy ta hiperfibrynogenemia jest skutkiem osłabienia aktywności fibrynolitycznej krwi, czy też wykładnikiem nieswoistego uszkodzenia tkanek. Udział krwinek czerwonych. Do nadkrzepliwości krwi w cukrzycy przyczyniać się mogą także zmiany w krwinkach czerwonych obserwowane w tej chorobie: większa skłonność do agregacji, zwiększona lepkość krwinek oraz większa ich sztywność. Te zmiany krwinek wraz z zaburzeniami w składzie białek osocza (hiperfibrynogenemia) powodują zwiększenie lepkości krwi.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Obraz kliniczny i rozpoznanie kardiopatii cukrzycowejObjawy udaru mózgu oraz przemijających napadów ischemicznych są takie same u chorych na cukrzycę, jak i bez cukrzycy. Jak była o tym …
- KalmodulinaGłównym ogniwem łączącym napływ wolnych jonów wapniowych do cytozolu z procesem wydzielania insuliny jest kalmodulina, białko o masie cząsteczkowej 17 000, występujące …
- Wpływ pracy mięśniowej na przemianę węglowodanów u chorych na cukrzycęU ludzi chorych na cukrzycę reakcja metaboliczna na wysiłek fizyczny może być odmienna aniżeli u zdrowych, co zależy od szczegółowej roli insuliny, …
- Stan przedmiotowy chorego na cukrzycęW cukrzycy idiopatycznej (typu 1 i 2) leczonej skutecznie i przebiegającej bez powikłań odchylenia od stanu prawidłowego są na ogół niewielkie. Znacznie …
- Zmiany tętnic i tętniczek w cukrzycyZmiany tętnic w cukrzycy obejmują miażdżycę (atheromatosis), stwardnienie tętniczek (aiteiiolosclerosis) i, rzadziej, stwardnienie typu Mdnckeberga. Miażdżyca tętnic. Proces aterogenezy przebiega w cukrzycy …
- Zmiany kości w cukrzycyZmiany w kościach w cukrzycy dzieli się na pierwotne, tzn. wywołane przez samą chorobę, i wtórne, zależne od jej powikłań lub innych …
- Szczególne sytuacje życiowe chorych na cukrzycęUstalone leczenie cukrzycy, zapewniające pełne wyrównanie metaboliczne tej choroby w normalnych warunkach życiowych, może okazać się niewystarczające w sytuacjach, w których wskutek …
Halucynki – czy są niebezpieczne dla zdrowia? Odmiany grzybów halucynogennych , działanie
Grzyby halucynogenne (znane również jako grzyby psylocybinowe) to znane produkty, które można spożywać zarówno w stanie surowym, jak i suszu. W formie …- Obraz kliniczny i rozpoznanie encefalopatii cukrzycowejKliniczne ujawnienie się choroby naczyniowej nóg w cukrzycy poprzedza różnie długi okres, w którym chory nie zgłasza żadnych dolegliwości, a badaniem przedmiotowym …
- Cukrzyca chwiejnaNazwą cukrzycy chwiejnej (diabetes mellitus labilis, brittle diabetes) określa się tę postać choroby, która cechuje się dużymi wahaniami glikemii mimo podjęcia prawidłowego …
- Glikozuria poposiłkowaGlikozuria poposiłkowa (overilow glycosuria). Są to stany, w których po spożyciu węglowodanów następuje szybko znaczny wzrost glikemii przekraczający próg nerkowy dla glukozy, …
Najnowsze komentarze