Głodzenie, zarówno krótkoterminowe, jak i przedłużone, idzie w parze ze zmniejszaniem się stężenia insuliny we krwi na czczo. Najczęściej stwierdza się wówczas u osób zdrowych także zmniejszenie glikemii, natomiast próby obciążenia glukozą ujawniają pogorszenie tolerancji tego cukru i zmniejszenie przyrostu insulinemii. Dokładne badania określające zależność tego ostatniego od przyrostu glikemii wykazały, że sinusoidalna krzywa wyrażająca zależność „dawka-odpowiedź” ulega w głodzie przesunięciu w prawo. Dowodzi to zmniejszenia wrażliwości komórek B wysp trzustkowych na działanie bodźca glukozowego.

Powiązane posty:
  1. Prostaglandyny Wpływ prostaglandyn na wydzielanie insuliny nie jest dokładnie ustalony, aczkolwiek wiadomo, że modyfikują one czynność komórek B wysp trzustkowych. Zachodzi zasadnicza różnica pomiędzy...
  2. Insulina we krwi ludzi zdrowych U ludzi zdrowych stężenie insuliny (IRI) we krwi (surowicy, osoczu) na czczo wynosi od 10 do 25 mj. w 1 1, nieco się...
  3. Tkanka tłuszczowa Głównym zadaniem insuliny w tkance tłuszczowej jest ^-szybkie przekształcenie glukozy w tłuszcz i utrzymanie tego zapasu. Zakres przemiany glukozy w tłuszcz zależy od...
  4. Zmiany wysp trzustkowych w cukrzycy typu 3 Spośród dużej grupy odmian tego typu cukrzycy zmiany w wyspach trzustkowych występują w zapaleniach trzustki, w hemochromatozie oraz w nowotworach trzustki, zarówno w...
  5. Próba obciążenia glukagonem W próbie tej Wykorzystuje się zarówno działanie glikogenolityczne glukagonu w wątrobie, jak i pobudzanie przez ten hormon wydzielania insuliny. Pierwsza właściwość glukagonu jest...
  6. Hemochromatoza W chorobie tej, charakteryzującej się nadmiernym odkładaniem złogów żelaza (hemosyderyny) w tkankach, głównie w wątrobie i trzustce (zawartość żelaza w tych narządach przekracza...