Glukagon

Glukagon jest drugim hormonem wysp trzustkowych, wywierającym silny wpływ na przemianą węglowodanów, tłuszczów i białek. Działanie tego hormonu jest ukierunkowane na zabezpieczenia zaopatrzenia tkanek w substraty energetyczne i prawdopodobnie ta właściwość wyjaśnia duże gatunkowe zróżnicowanie liczby i rozmieszczenia komórek A w trzustce oraz ilości hormonu, jaki można z tego gruczołu wyekstrahować. Z jednego kg trzustek ssaków uzyskuje się przeciętnie około 15 mg glukagonu. Trzustki ptaków i gadów, u których komórki A tworzą oddzielne tzw. ciemne wyspy, zawierają go 10-krotnie więcej i zwierzęta tych gromad giną po usunięciu trzustki wśród objawów hipoglikemii. Peptydy o budowie chemicznej i właściwościach immunologicznych podobnych jak glukagonu trzustkowego są wytwarzane w błonie śluzowej żołądka i jelita cienkiego, w śliniankach, a także w ośrodkowym układzie nerwowym. Rola fizjologiczna glukagonopodobnych peptydów wytwarzanych poza obszarem wysp trzustkowych nie jest w pełni wyjaśniona, podobnie jak nie wiadomo, czy ich nadmierne lub niedostateczne wydzielanie pociąga za sobą skutki o znaczeniu patofizjologicznym.