Zakażenia łagodne i przewlekłe, które nie pogarszają stanu metabolicznego, nie wymagają modyfikacji dotychczasowego leczenia cukrzycy. Natomiast zmiana — najczęściej przejściowa — uprzednio stosowanej terapii jest konieczna w zakażeniach ostrych, ciężkich, a zwłaszcza w posocznicy i zakażeniach ropnych. Zmiany postępowania wymagają także chorzy, którzy z powodu infekcji nie mogą się prawidłowo odżywiać i przestrzegać zaleconej im diety. Przed zmianą leczenia należy dokładnie ocenić stan metaboliczny i stopień niewyrównania cukrzycy, w związku z czym w tym okresie należy częściej oznaczać glikemię, cukromocz, badać mocz na obecność acetonu, a w razie potrzeby wykonać badania informujące o stanie gospodarki wodno-elektrolitowej i równowadze kwasowo-zasadowej. W zakażeniach średnio ciężkich i ciężkich zasadą jest stosowanie u wszystkich chorych insuliny krótko działającej, którą wstrzykuje się 3 razy (rzadko częściej) dziennie przed głównymi posiłkami. W przypadkach uprzedniego podawania leków doustnych odstawia się je i podaje — w związku z przewidywaniem insulinoterapii okresowej — preparaty insuliny wysoko oczyszczone. Zakażenia, zwłaszcza ropne, są przeciwwskazaniem do stosowania przeciwcukrzycowych pochodnych biguanidu także z tego względu, że zwiększają zagrożenie kwasicą mleczanową. U chorych leczonych poprzednio insuliną wstępna dobowa dawka tego hormonu jest przeciętnie o 25% większa od stosowanej poprzednio. W ciągu następnych dni dawkę tę modyfikuje się w zależności od wartości glikemii i cukromoczu. U chorych, którzy do okresu zakażenia nie otrzymywali insuliny, wstępna dobowa dawka tego hormonu wynosi 30—40 j.m. Dietę należy dostosować do apetytu i zdolności przyjmowania pokarmów. Z reguły podaje się choremu pokarmy łatwo strawne, z tym że dobowa ilość węglowodanów powinna wynosić 200—250 g. W tym celu niewielkie posiłki uzupełnia się dobrze osłodzonym płynem (szklanka soku owocowego lub herbaty zawierająca około 15 g cukru). Jeżeli chorego nie można odżywiać doustnie, zastępuje się każdy główny posiłek dożylnym wlewem 500—750 ml 10°/o roztworu glukozy, który rozpoczyna się zaraz po podskórnym wstrzyknięciu insuliny i który powinien trwać około 2—3 h. Dawki insuliny i ilość podawanej we wlewie glukozy ustala się w ten sposób, by wartości glikemii (oznaczonej przed wstrzyknięciami insuliny) nie przekroczyły 11,1 mmol/1 (200 mg%). Gdy stan chorego poprawi się na tyle, że może się już odżywiać normalnie, wlewy roztworu glukozy odstawia się, natomiast wielokrotne wstrzykiwanie insuliny krótko działającej utrzymuje się aż do całkowitego opanowania zakażenia. Dopiero wówczas wraca się do leczenia, jakie chory stosował uprzednio, w tym także do leczenia doustnego cukrzycy.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Immunologiczna insulinooporność przedreceptorowaZ klinicznego punktu widzenia istotne znaczenie ma pytanie, jak dalece przeciwciała wiążące insulinę mogą przesądzać o zapotrzebowaniu na ten hormon u chorych …
- Obraz kliniczny i rozpoznanie encefalopatii cukrzycowejKliniczne ujawnienie się choroby naczyniowej nóg w cukrzycy poprzedza różnie długi okres, w którym chory nie zgłasza żadnych dolegliwości, a badaniem przedmiotowym …
Co może przynieść zatrucie alkoholem? Przedawkowanie alkoholu objawy
Podobno wszystko może być lekarstwem i trucizną. Alkohol pity w dużych ilościach staje się bardzo niebezpieczny dla osoby spożywającej go. Dlatego mówi …Przekłuwanie uszu – ile kosztuje?
Tanie i jednocześnie bardzo skuteczne metody na poprawę wizerunku, zyskują wciąż na popularności. Choć na rynku kosmetycznym pojawia się coraz więcej możliwości …- Oznaczenie hemoglobiny glikozylowanej i białek glikozylowanych surowicyW diagnostyce zaburzeń przemiany węglowodanów wykorzystuje się zjawisko glikozylacji białek, a w szczególności hemoglobiny i białek surowicy (albuminy). W krwince czerwonej dorosłego …
- Unieczynnienie insulinyUnieczynnienie insuliny następuje również w razie redukcji 1/3 grup sulfhydrylowych, enzymatycznego trawienia wiązań peptydowych wewnątrz cząsteczki, estryfikacji grup karboksylowych, destrukcji grup aminowych. …
- Ogólne wpływy insulinyPrzytaczane najczęściej mechanizmy ogólnego działania insuliny stanowią poniekąd historyczny przegląd postępu badań w dziedzinie poznawania molekularnych podstaw funkcjonowania komórki i jej struktur. …
- Insulinooporność mieszanaInsulinooporność może być też następstwem zarówno defektu receptorowego, jak i poza(post)receptorowego. Wówczas krzywa zależności pomiędzy dawką a efektem biologicznym insuliny ulega wyraźnemu …
- Nauczanie pacjentówPodejmując szkolenie chorego na cukrzycę należy uwzględnić jego wiek, rodzaj cukrzycy, stan emocjonalny, poziom wykształcenia, zdolność przyswojenia sobie wiadomości, a także sytuację …
Makarony bezglutenowe i niepalona kasza gryczana
Zdrowy tryb odżywiania jest ważną kwestią dla wielu osób, zwłaszcza dla kobiet. Panie przykładają wielką wagę do tego, co konkretnie spożywają, dlatego …- Wskazania do leczenia cukrzycy pochodnymi biguaniduPochodne biguanidu działają na przemianę węglowodanów i inne procesy metaboliczne niezależnie od aparatu wyspowego trzustki i w związku z tym mogą być …
Najnowsze komentarze