Tym mianem określa się zaburzenia przemiany węglowodanów występujące w chorobie i zespole Cushinga, w ektopowym wytwarzaniu ACTH (w niektórych nowotworach), a także w toku leczniczego stosowania glikokortykosteroidów. We właściwej chorobie i zespole Cushinga nieprawidłowa tolerancja glukozy występuje w około 90% przypadków, zaś jawną cukrzycę stwierdza się u około 20% pacjentów. Te zaburzenia są następstwem diabetogennego wpływu wytwarzanych (lub stosowanych) w nadmiarze glikokortykosteroidów. W okresie początkowym cukrzyca steroidowa jest zaburzeniem odwracalnym i może ustąpić po usunięciu przyczyny choroby (guza przysadki lub kory nadnerczy) bądź po przerwaniu kortykoterapii. Jeżeli jednak zwiększone wydzielanie tych hormonów — lub stosowanie ich pochodnych syntetycznych — trwa długo, albo też dotyczy osób genetycznie predysponowanych do cukrzycy, wykształca się charakterystyczny obraz cukrzycy trwałej (diabetes metacoiticalis). Jest on we wszystkich przypadkach bardzo podobny, niezależnie od podłoża patogenetycznego. W cukrzycy steroidowej występuje szczególny typ otyłości, obejmujący twarz i tułów, podczas gdy kończyny pozostają szczupłe. Na biodrach, udach i ramionach występują fioletowe rozstępy skórne (stiiae). Częstym objawem jest trądzik, a u kobiet niekiedy nadmierne owłosienie twarzy i górnej części tułowia (cukrzyca „kobiet brodatych”). Stwierdza się powiększenie wątroby, która w tej chorobie zawiera dużo glikogenu. Objawem charakterystycznym dla cukrzycy steroidowej jest obniżenie minimalnego progu nerkowego dla glukozy (FminG) wskutek zmniejszenia wchłaniania zwrotnego glukozy w cewkach nerkowych, co powoduje znaczny cukromocz przy umiarkowanej hiper- glikemii. Nie stwierdza się skłonności do ketozy, natomiast zwiększone jest stężenie pirogronianu i mleczanu we krwi. Wrażliwość na insulinę jest zmniejszona i może występować insulinooporność, co jest powodowane metabolicznymi wpływami glikokortykosteroidów i zmniejszeniem pod ich wpływem powinowactwa receptorów insulinowych komórek do insuliny. W różnicowaniu cukrzycy steroidowej z innymi postaciami cukrzycy należy uwzględnić charakterystyczny wygląd chorego oraz wyniki badań pomocniczych, wśród których szczególne znaczenie mają: zwiększenie stężenia kortyzolu we krwi, zwiększenie wydalania z moczem 11-hydrokortykosteroidów (11-OHCS), brak dobowych wahań stężenia tych składników we krwi i moczu, nadmierny wzrost wydalania 1l-OHCS z moczem po stymulacji ACTH i brak hamowania wydalania 11-OHCS z moczem przez deksametazon.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
Ile czasu jest ważne skierowanie?
Skierowanie potrzebne jest ogólnie rzecz biorąc przed przyjęciem pacjenta przez lekarza specjalistę (kardiologa czy okulisty) w ramach NFZ, a także przed przyjęciem …- Leczenie dietąPrzez stulecia dieta stanowiła jedyny środek leczenia cukrzycy, zaś na podstawie empirycznego doboru różnych sposobów żywienia chorych powstawały różne „szkoły”, przestrzegające jednak …
- Cykl fosfatydyloinozytoluAktywacji większości komórek towarzyszy przyspieszenie przemiany fosfolipidów, określanej mianem cyklu fosfatydyloinozytolu. Kluczową reakcją w toku tej przemiany jest rozpad fosfatydyloinozytolu, lub też …
- Kardiopatia cukrzycowaPod pojęciem kardiopatii cukrzycowej (cardiopathia diabetica), proponowanym przez niektórych autorów, rozumie się bardziej rozległe, a zarazem bardziej dla cukrzycy swoiste uszkodzenie serca, …
- Hamowanie wchłaniania jelitowego glukozy, aminokwasówHamowanie wchłaniania jelitowego glukozy, aminokwasów, a prawdopodobnie i innych składników pożywienia. Zjawisko to wykazano in vitio oraz in vivo (także w odniesieniu …
- Wyspiak wydzielający somatostatynęZaburzenie przemiany węglowodanów, dające obraz łagodnej cukrzycy, stwierdzono we wszystkich prawie dotychczas opisanych przypadkach guzów wydzielających somatostatynę, wychodzących z komórek D wysp …
- Wskazania do leczenia cukrzycy pochodnymi biguaniduPochodne biguanidu działają na przemianę węglowodanów i inne procesy metaboliczne niezależnie od aparatu wyspowego trzustki i w związku z tym mogą być …
- PentozuriaMoże być nabyta lub dziedziczna. Niewielkie ilości pentoz (L-arabinoza, L-ksyluloza) pojawiają się w moczu po spożyciu dużej ilości owoców (pentosuria alimentaiis). W …
- Oś jelitowo-trzusłkowaHormony, jelitowe obdarzone właściwościami inkretyny pełnią ważną funkcję fizjologiczną w regulacji wydzielania insuliny (a także innych hormonów wysp trzustkowych), powodując wyrzut tego …
- Nieprawidłowości u noworodkówDzieci urodzone przez matki chore na cukrzycę są obciążone zwiększonym zagrożeniem śmiercią lub powikłaniami w okresie okołoporodowym. Sam poród może nastąpić wcześniej; …
- Preparaty insuliny o „pośrednio" długim okresie działaniaNależą tu te insuliny, których okres aktywności mieści się pomiędzy 12 a 24 h. Wysiłki producentów zmierzają przy tym do uzyskania preparatów, …
Najnowsze komentarze