Obecność w surowicy przeciwciał wiążących insulinę stwarza możliwość tworzenia rozpuszczalnych i krążących z krwią kompleksów insulina-przeciwciało (AgAb). Istotnie w surowicy chorych na cukrzycę stwierdzano obecność takich kompleksów, jednak częstość ich wykrywania zależała od zastosowanej metody oznaczania. Posługując się metodą swoistą dla kompleksów insulina-przeciwciało, polegającą na ich rozbiciu w niskim pH i na oznaczeniu wiązania insuliny znakowanej jodem radioaktywnym przez uwolnione przeciwciała, stwierdzono ich obecność w surowicy u około 70% chorych na cukrzycę leczonych insuliną, Chociaż nie ulega wątpliwości, że tworzenie się tego rodzaju kompleksów jest rezultatem insulinoterapii, to jednak nie wykazano znamiennej korelacji pomiędzy ich poziomem a dawką insuliny, długotrwałością leczenia tym hormonem i skutecznością terapii (wyrównaniem cukrzycy). Pewną zależność zaobserwowano jednak, jeżeli chodzi o rodzaj stosowanej insuliny: poziom kompleksów immunologicznych był wyższy u chorych leczonych insuliną NPH (zawierającą protaminę) aniżeli u pacjentów leczonych insuliną krystaliczną, natomiast częstość ich występowania była bardzo mała u chorych leczonych półsyntetyczną insuliną ludzką. Poza kompleksami insulina-przeciwciało we krwi chorych na cukrzycę występują także kompleksy, których antygen nie jest jeszcze dokładnie zdefiniowany. Ich częstość, określona metodami nieswoistymi dla kompleksu insulina- -przeciwciało, waha się w granicach 20—30% i jest na ogół tego samego rzędu u chorych leczonych insuliną co u pacjentów leczonych tylko dietą lub lekami doustnymi, Występują one częściej w cukrzycy długo trwającej, a ich obecność i poziom kojarzą się znamiennie z występowaniem późnych powikłań tej choroby, w szczególności nefropatii, ale także retinopatii, neuropatii i choroby dużych naczyń. Natura tych kompleksów i przyczyna ich gromadzenia się we krwi chorych na cukrzycę nie są wyjaśnione. Z krwiobiegu są one usuwane przez komórki układu siateczkowo-śródbłonkowego. Ponieważ w cukrzycy, zwłaszcza niewyrównanej, zdolność fagocytowa komórek żernych zmniejsza się, jest prawdopodobne, że w tej chorobie następuje zwolnienie klirensu tych kompleksów. Z kolei bierne przenikanie owych cząsteczek do ściany małych naczyń i ich otoczenia może — zdaniem niektórych badaczy — przyczyniać się do rozwoju niektórych późnych powikłań cukrzycy. Niezbędne są jednak dalsze badania dla wyjaśnienia, czy kompleksy te mają jakieś ustalone znaczenie patofizjologiczne. Na razie można stwierdzić, że kompleksy immunologiczne stwierdzane w surowicy chorych na cukrzycę stanowią heterogenną grupę AgAb i że tylko ich część jest rezultatem immunogenności insuliny i tworzenia się immunoglobulin wiążących insulinę. Od kompleksów immunologicznych opisanych wyżej, występujących w cukrzycy długotrwałej, należy odróżnić kompleksy AgAb, które pojawiają się w surowicy we wczesnym okresie cukrzycy typu 1, a w których antygenem jest prawdopodobnie fragment błony uszkodzonych komórek B wysp trzustkowych.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- listopad 2023
- wrzesień 2023
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Próba obciążenia glukagonemW próbie tej Wykorzystuje się zarówno działanie glikogenolityczne glukagonu w wątrobie, jak i pobudzanie przez ten hormon wydzielania insuliny. Pierwsza właściwość glukagonu …
- Dopalacze – skutki zatrucia. Objawy zażywaniaDopalacze to jedne z najniebezpieczniejszych substancji spośród wszystkich środków psychoaktywnych. Różnorodność dostępnych produktów sprawia, że często lekarze nie są w stanie udzielić …
- Zmiany łożyskaW rozwoju powikłań ciąży u kobiet chorych na cukrzycę szczególne znaczenie przypada niewydolności łożyska. Narasta ona zwykle powoli i najczęściej osiąga niewielkie …
- Zakupoholizm terapia, leczenie. Jak można pohamować żądzę zakupów?Zakupoholizm to jeden z największych problemów współczesnych społeczeństw. Jeszcze niedawno niektórzy specjaliści traktowali niekontrolowane kupowanie jako problem natury społecznej, jednak coraz mocniej …
- Wyspiaki trzustkiW hormonalnie czynnych guzach trzustki wychodzących z komórek wysp mogą występować zaburzenia przemiany węglowodanów, wymagające różnicowania z cukrzycą idiopatyczną. Rozpoznanie hormonalnego charakteru …
- Praca pielęgniarki.Wielu z nas przebywając w szpitalu zastanawia się na czym polega praca poszczególnych osób spotykanych w tym budynku. Najczęściej do czynienia mamy …
- Wskazania do stosowania pochodnych sulfonylomocznika w leczeniu cukrzycyPochodne sulfonylomocznika znajdują zastosowanie jedynie w leczeniu cukrzycy typu 2, a także niektórych postaci cukrzycy typu 3, w których zachowane jest wytwarzanie …
- Bodźce nerwoweBodźce nerwowe przekazywane przez układ adrenergiczny i cholinergiczny wpływają tak samo na wszystkie rodzaje komórek wysp trzustkowych. Oznacza to, że te bodźce, …
- Rozwój dziecka chorego na cukrzycęPoprawne leczenie cukrzycy zapewnia prawidłowy rozwój fizyczny i umysłowy dziecka chorego na cukrzycę. W razie jednak wczesnego wystąpienia choroby wzrost tych dzieci …
- Pierwotny hiperaldosteronizmU około 50% chorych z tym zespołem stwierdza się łagodne zaburzenie przemiany węglowodanów: stężenie glukozy we krwi na czczo jest na ogół …
- Jakie są zabiegi najczęściej wykonywane przez chirurgów plastycznych?Chirurgia plastyczna to coraz częściej wybierana opcja przez osoby, które chcą poprawić swój wygląd lub skorygować fizyczne deformacje. W Polsce, najpopularniejsze zabiegi …
Najnowsze komentarze