W Polsce, podobnie jak w niektórych innych krajach, utworzono dla chorych na cukrzycę (oddzielnie dla dorosłych i dla dzieci) oddziały specjalistyczne w szpitalach uzdrowiskowych i sanatoriach (w Kołobrzegu, Krynicy, Rabce, w mniejszym zakresie w Ciechocinku i Busku-Zdroju). Podlegają one nadzorowi Instytutu Balneoklimatycznego w Poznaniu, a ponadto są powiązane z klinikami akademii medycznych o tym samym profilu. Działalność tych placówek sprowadza się do kontroli stanu metabolicznego kuracjuszy oraz do wykorzystania w leczeniu cukrzycy środków, jakie daje kuracja uzdrowiskowa. Jej specyfika sprawia jednak, że do uzdrowisk mogą być kierowani chorzy dostatecznie sprawni, bez zaawansowanych powikłań. Leczenie uzdrowiskowe daje możliwość wykorzystania wysiłku w programie terapeutycznym („ścieżki zdrowia”), w związku z czym chorzy po powrocie do 4 domu mogą ten program kontynuować bez większych zmian. W warunkach leczenia uzdrowiskowego łatwo też można organizować systematyczne grupowe nauczanie pacjentów. W sumie kuracja uzdrowiskowa stanowi wysoce przydatne uzupełnienie leczenia w poradniach cukrzycowych. Przeznaczona pierwotnie dla rehabilitacji poszpitalnej, w praktyce daje możliwość stacjonarnej korekty stanu metabolicznego pacjentów kierowanych przez poradnie cukrzycowe i inne placówki leczenia ambulatoryjnego.
Najnowsze komentarze