Ustalone leczenie cukrzycy, zapewniające pełne wyrównanie metaboliczne tej choroby w normalnych warunkach życiowych, może okazać się niewystarczające w sytuacjach, w których wskutek działania różnych czynników zmienia się zapotrzebowanie na insulinę. Jeżeli ulega ono zwiększeniu, a nie zostanie dostatecznie szybko uzupełnione, następuje zwiększenie się glikemii oraz rozwój ketozy i kwasicy ketonowej. Może się także zdarzyć, że dodatkowa choroba uniemożliwia przestrzeganie diety stanowiącej ważny element kompleksowego leczenia cukrzycy i w takich przypadkach kontynuowanie dotychczasowej farmakoterapii niesie ze sobą ryzyko stanu niedocukrzenia krwi. W tego rodzaju sytuacjach zachodzi więc konieczność szybkiej, najczęściej przemijającej, modyfikacji dotychczasowego leczenia, dostosowanej do nowej sytuacji metabolicznej i zapewniającej jej kontrolę. Dzieje się tak w zakażeniach, u chorych poddawanych dużym zabiegom chirurgicznym, u kobiet w ciąży i okresie porodu, u dzieci W okresie wzrostu.
Najnowsze komentarze