Wykorzystanie pracy mięśniowej w leczeniu cukrzycy

Korzystny wpływ wysiłku fizycznego na tolerancję węglowodanów w cukrzycy jest znany od dawna i jest wykorzystywany w leczeniu tej choroby. U odpowiednio dobranych osób z cukrzycą praca mięśniowa powoduje zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę w porównaniu z okresem, w którym chorzy ci prowadzili bardziej siedzący tryb życia. Wysiłek fizyczny poprawia także wykorzystanie węglowodanów przez ludzi zdrowych; wiadomo też, że w przypadkach unieruchomienia przez dłuższy czas (np. u obłożnie chorych) wyniki próby obciążenia glukozą pogarszają się. Dokładniejsze badania przeprowadzone w ostatnich latach wykazały ponadto, że wysiłek fizyczny powoduje zmniejszenie stężenia triglicerydów i cholesterolu w surowicy, wzrost stężenia cholesterolu lipoprotein o dużej gęstości surowicy (HDL), a także zwiększenie aktywności fibrynolitycznej osocza, a zatem wywiera korzystny wpływ w tych działach metabolizmu, których zaburzenie zagraża rozwojem miażdżycy i występowaniem chorób sercowo-naczyniowych. Z drugiej strony przekonano się, że nie każdy wysiłek i nie w każdej sytuacji poprawia przemianę węglowodanów w cukrzycy.