Komórki A występują zawsze w wyspach trzustkowych u człowieka i większości zwierząt. Ich liczba jest mniejsza w wyspach mieszczących się w głowie aniżeli w wyspach pozostałej części trzustki. U ptaków i gadów komórki te są skupione w oddzielnych, tzw. ciemnych, wyspach (daik islets), natomiast komórki B tworzą u tych zwierząt tzw. jasne wyspy (light islets). U gryzoni, podobnie jak u człowieka w dzieciństwie, komórki A mieszczą się na obwodzie wyspy. Jądro ich jest większe niż w komórkach B, ma ono nieregularny zarys, grudkowatą chromatynę i niekształtne jąderko. Ziarnistości cytoplazmy komórek A są kwasochłonne i podczas barwienia wysp hematoksyliną chromową lub odczynnikiem aldehydowo-fuksynowym i floksyną lub eozyną wg Gomoriego przybierają zabarwienie czerwone; dają też dodatni odczyn na grupy indolowe (tryptofan). Metodą immunofluorescencyjną stwierdzono w nich glukagon. W mikroskopie elektronowym widać je w postaci dużych ziarnistości, o średnicy ocenianej przez różnych autorów w granicach 200— —400 nm; jest ich więcej niż w komórkach B, tak że stanowią około 10% objętości cytoplazmy. Można w nich wyróżnić część środkową, utworzoną przez jednorodną zbitą substancję, którą od cienkiej błonki oddziela jaśniejsza przestrzeń. Nowsze badania immunofluorescencyjne z zastosowaniem swoistych przeciwciał wykazały, że w zbitej części środkowej zawarty jest glukagon, natomiast w jaśniejszej części obwodowej — jego prekursor: glicentyna, Komórki A mają w porównaniu z komórkami B mniej mitochondriów, które są również mniejsze, oraz słabiej rozwinięte: aparat Golgiego i ziarnistą siateczkę śródplazmatyczną.

Powiązane posty:
  1. Patogeneza makroangiopatii cukrzycowej Przyczyny nasilonej aterogenezy i stwardnienia tętniczek w cukrzycy nie są w pełni wyjaśnione. Z dotychczasowych badań wynika, że mogą być różne. Dowodzą tego...
  2. Dolegliwości w cukrzycy Dolegliwości w cukrzycy są następstwem hiperglikemii, cukromoczu, ketozy, zmian naczyniowych i innych powikłań tej choroby. W zależności od typu cukrzycy mogą one występować...
  3. Cukrzyca lipoatroliczna Jest to rzadko występująca postać cukrzycy, opisana po raz pierwszy przez Lawrence’a w 1946 r., charakteryzująca się uogólnionym lub ograniczonym zanikiem tkanki tłuszczowej,...
  4. Leczenie cukrzycy pochodnymi sulfonylomocznika Pochodne sulfonylomocznika są obecnie najczęściej stosowanymi lekami w terapii chorych na cukrzycę. Oblicza się, że przyjmuje je około 70% wszystkich osób dotkniętych tą...
  5. Śpiączka ketonowa Najlepiej poznana i najczęściej występująca jest śpiączka cukrzycowa rozwijająca się w przebiegu kwasicy ketonowej. Wiele dokładnych badań biochemicznych i studiów klinicznych dotyczących tego...
  6. Obraz morfologiczny i patogeneza nefropatii cukrzycowej Poza przytoczonymi tam hipotezami rozwoju mikroangiopatii cukrzycowej w odniesieniu do nerki podkreśla się jeszcze znaczenie zaburzeń czynnościowych, poprzedzających pojawienie się zmian morfologicznych. We...