Jest to miejscowy odczyn skórny typu tuberkulinowego, pojawiający się w 18—24 h po podaniu insuliny w miejscu wstrzyknięcia. Występuje twarde, ciemnoczerwone, swędzące i piekące nacieczenie, o średnicy 3—5 cm, które osiąga maksymalne nasilenie po 36—48 h i znika bez leczenia po kilku dniach. Odczyn tego typu nigdy nie ujawnia się po pierwszym wstrzyknięciu insuliny, lecz pojawia się dopiero po 6—10 dniach od chwili rozpoczęcia leczenia. Stwierdzono regionalne zróżnicowanie omawianych zmian: są one najsilniejsze na udzie, natomiast słabsze, lecz boleśniejsze, na ramieniu. Alergia insulinowa późna jest klinicznym wyrazem nadwrażliwości typu komórkowego na insulinę. Nie towarzyszy jej wzrost zapotrzebowania na ten hormon. Tylko silne i utrzymujące się przez kilka tygodni odczyny (bardzo rzadkie) mogą powodować pogorszenie przebiegu cukrzycy.