Znaczenie praktyczne w leczeniu cukrzycy mają związki o następującym wzorze ogólnym: —S02 — NH — CO — NH — R, w którym rodnik R1 zawiera więcej niż 2 atomy węgla, a rodnik R2 więcej niż 1 atom węgla. Samo działanie hipoglikemizujące tej grupy związków zależy od ugrupowania sulfonylomocznika, natomiast stopień i długotrwałość działania — od budowy rodników R1 i R2. Najsilniej działają hipoglikemizująco pochodne sulfonylomocznika mające jako rodnik R, grupę fenylową, w której 1—3 atomy wodoru podstawiono grupą alkilową, aminową, halogenem lub grupą benzamidoalkilową, zaś jako rodnik R2 — grupę alifatyczną lub cykloalifatyczną. Dla otrzymanych w pierwszym okresie pochodnych sulfonylomocznika o prostych rodnikach R1 i R2 przyjęto nazwę pochodnych „pierwszej generacji” (przedstawicielem tej grupy związków jest tolbutamid), natomiast zsyntetyzowane później związki o rozbudowanych rodnikach, działające silniej hipoglikemizująco, określa się mianem pochodnych „drugiej generacji” (przedstawicielem tej grupy związków jest m.in. glibenklamid). Spośród 12 000 związków z grupy sulfonylomocznika tylko około 12 znalazło trwałe zastosowanie w leczeniu cukrzycy, w Polsce zaś stosowane są 3: tolbutamid, chlorpropamid i glibenklamid. Pierwszym preparatem, który w latach pięćdziesiątych wprowadzono na szeroką skalę do leczenia cukrzycy, był karbutamid, jednak dość wcześnie wycofano go w wielu krajach (także w Polsce) ze względu na niebezpieczne objawy niepożądane (odczyny alergiczne, uszkodzenie szpiku), a także z tego względu, że jako sulfonamid podawany całymi latami zagraża uszkodzeniem narządów miąższowych. Wszystkie pochodne sulfonylomocznika działają podobnie i są skuteczne jedynie w cukrzycy z zachowaną sekrecją insuliny (p. dalej), natomiast różnice w sile ich działania hipoglikemizującego zależą głównie od odrębności farmakokinetycznych poszczególnych związków: ich wchłaniania w przewodzie pokarmowym, sposobu i siły wiązania z białkami osocza i komórek, ich przemiany i szybkości wydalania przez nerki. Dla uzyskania efektu leczniczego niezbędne jest osiągnięcie odpowiedniego stężenia tych leków we krwi, które wykazuje duże różnice zwłaszcza między pochodnymi „pierwszej” i „drugiej generacji”. Czas działania poszczególnych preparatów zależy od ich okresu półtrwania. Dlatego w celu podtrzymania we krwi terapeutycznego stężenia pochodnych sulfonylomocznika należy podawać leki krócej działające 2—3 razy dziennie, natomiast leki dłużej działające można podawać 1 raz dziennie.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Obraz morfologiczny i patogeneza retinopatii cukrzycowejSpośród wymienionych w tym rozdziale mechanizmów, doprowadzających do zmian w naczyniach włosowatych, w siatkówce szczególne znaczenie patogenetyczne przypisuje się względnej hipoksji, która …
- Biosynteza i wydzielanie glukagonuZ niedawnych badań wynika, że u człowieka gen determinujący biosyntezę glukagonu jest umiejscowiony w chromosomie 2 [171]. Bezpośredni produkt translacji swoistego m-RNA …
- utylizacja odpadów medycznych
- Namiastki cukru i sztuczne środki słodząceNamiastkami (surogatami) cukru nazywa się obdarzone słodkim smakiem substancje zbliżone do glukozy, które swego czasu zaliczano do „nieszkodliwych węglowodanów”. Obecnie w żywieniu …
- Zmiany anatomopatologiczne w cukrzycyZmiany morfologiczne, które stwierdza się w cukrzycy, można podzielić na takie, które wiążą się z etiologią tej choroby, oraz na ujawniające się …
Moczenie nocne u chłopców – leczenie
Moczenie nocne u chłopców powinno wzbudzić niepokój rodziców lub opiekunów. Nie można pozostawić tego problemu pod pretekstem, że z czasem dziecko z …- Próby obciążenia insuliną i glukoząPróba Himswortha w swoim klasycznym wykonaniu obejmuje 2 kolejne testy: w pierwszym badany otrzymuje doustnie 30 g glukozy na 1 m2 powierzchni …
- Leczenie i profilaktyka powikłańPowikłania, które występują w śpiączce cukrzycowej, dzieli się na te, które są następstwem choroby, oraz na te, które są wynikiem niewłaściwej terapii. …
- Inne choroby skóryDonoszono o częstym występowaniu w cukrzycy takich dermatoz, jak: liszaj płaski (lichen planus), liszaj twardzinowy i zanikowy (lichen sclerosus et atrophicus), łuszczyca …
Laryngolog – kiedy się do niego wybrać?
Czym zajmuje się laryngolog? Laryngolog to specjalista, który zajmuje się wieloma aspektami związanymi z ludzkim zdrowiem i leczeniem. Jego wiedza i praktyka …- Przemijająca nietolerancja glukozyStan ten określano dawniej nazwą cukrzycy przemijającej lub utajonej (diabetes mellitus transitorius vel latens, transient, letal, suspected diabetes). Rozumie się przezeń okresowe …
- Rodzaje pochodnych sulfonylomocznikaZnaczenie praktyczne w leczeniu cukrzycy mają związki o następującym wzorze ogólnym: —S02 — NH — CO — NH — R, w którym …
Najnowsze komentarze