Znaczenie praktyczne w leczeniu cukrzycy mają związki o następującym wzorze ogólnym: —S02 — NH — CO — NH — R, w którym rodnik R1 zawiera więcej niż 2 atomy węgla, a rodnik R2 więcej niż 1 atom węgla. Samo działanie hipoglikemizujące tej grupy związków zależy od ugrupowania sulfonylomocznika, natomiast stopień i długotrwałość działania — od budowy rodników R1 i R2. Najsilniej działają hipoglikemizująco pochodne sulfonylomocznika mające jako rodnik R, grupę fenylową, w której 1—3 atomy wodoru podstawiono grupą alkilową, aminową, halogenem lub grupą benzamidoalkilową, zaś jako rodnik R2 — grupę alifatyczną lub cykloalifatyczną. Dla otrzymanych w pierwszym okresie pochodnych sulfonylomocznika o prostych rodnikach R1 i R2 przyjęto nazwę pochodnych „pierwszej generacji” (przedstawicielem tej grupy związków jest tolbutamid), natomiast zsyntetyzowane później związki o rozbudowanych rodnikach, działające silniej hipoglikemizująco, określa się mianem pochodnych „drugiej generacji” (przedstawicielem tej grupy związków jest m.in. glibenklamid). Spośród 12 000 związków z grupy sulfonylomocznika tylko około 12 znalazło trwałe zastosowanie w leczeniu cukrzycy, w Polsce zaś stosowane są 3: tolbutamid, chlorpropamid i glibenklamid. Pierwszym preparatem, który w latach pięćdziesiątych wprowadzono na szeroką skalę do leczenia cukrzycy, był karbutamid, jednak dość wcześnie wycofano go w wielu krajach (także w Polsce) ze względu na niebezpieczne objawy niepożądane (odczyny alergiczne, uszkodzenie szpiku), a także z tego względu, że jako sulfonamid podawany całymi latami zagraża uszkodzeniem narządów miąższowych. Wszystkie pochodne sulfonylomocznika działają podobnie i są skuteczne jedynie w cukrzycy z zachowaną sekrecją insuliny (p. dalej), natomiast różnice w sile ich działania hipoglikemizującego zależą głównie od odrębności farmakokinetycznych poszczególnych związków: ich wchłaniania w przewodzie pokarmowym, sposobu i siły wiązania z białkami osocza i komórek, ich przemiany i szybkości wydalania przez nerki. Dla uzyskania efektu leczniczego niezbędne jest osiągnięcie odpowiedniego stężenia tych leków we krwi, które wykazuje duże różnice zwłaszcza między pochodnymi „pierwszej” i „drugiej generacji”. Czas działania poszczególnych preparatów zależy od ich okresu półtrwania. Dlatego w celu podtrzymania we krwi terapeutycznego stężenia pochodnych sulfonylomocznika należy podawać leki krócej działające 2—3 razy dziennie, natomiast leki dłużej działające można podawać 1 raz dziennie.
O autorze
Podobne wpisy
Ostatnie wpisy
zakątek zdrowia
Archiwa
- maj 2023
- kwiecień 2023
- grudzień 2022
- listopad 2022
- sierpień 2022
- marzec 2022
- styczeń 2022
- wrzesień 2021
- sierpień 2021
- czerwiec 2021
- maj 2021
- kwiecień 2021
- grudzień 2020
- listopad 2020
- maj 2020
- kwiecień 2018
- marzec 2018
- luty 2018
- styczeń 2018
- grudzień 2017
- listopad 2017
- październik 2017
- wrzesień 2017
- sierpień 2017
- lipiec 2017
- czerwiec 2017
- maj 2017
- kwiecień 2017
- marzec 2017
- luty 2017
- styczeń 2017
Kategorie
Warto przeczytać
- Insulina in vivo – wyjaśnienieCoraz powszechniejsze w ostatnich latach oznaczanie peptydu C we krwi obwodowej okazało się bardzo pomocne w wyjaśnianiu wydzielania i dalszych losów insuliny …
- Immunologiczna insulinooporność przedreceptorowaZ klinicznego punktu widzenia istotne znaczenie ma pytanie, jak dalece przeciwciała wiążące insulinę mogą przesądzać o zapotrzebowaniu na ten hormon u chorych …
- Próba obciążenia glukagonemW próbie tej Wykorzystuje się zarówno działanie glikogenolityczne glukagonu w wątrobie, jak i pobudzanie przez ten hormon wydzielania insuliny. Pierwsza właściwość glukagonu …
- Rokowanie i zapobieganie neuropatiiRokowanie jest dobre w ostrym zapaleniu nerwu, które cofa się po upływie kilku tygodni. W pozostałych postaciach neuropatii, zwłaszcza zaawansowanych, jest ono …
- Wyspiaki trzustkiW hormonalnie czynnych guzach trzustki wychodzących z komórek wysp mogą występować zaburzenia przemiany węglowodanów, wymagające różnicowania z cukrzycą idiopatyczną. Rozpoznanie hormonalnego charakteru …
Aparat na zęby stały – aparat na zęby przezroczysty cena
Posiadanie krzywych zębów to nie dla wszystkich powód do dumy. Wiadomo, że nie każdy czuje się atrakcyjnie, gdy ma krzywe zęby, dlatego …- Neuropatia przewodu pokarmowegoZaburzenia czynnościowe, spowodowane neuropatią wegetatywną, można wykazać na całej długości przewodu pokarmowego, jednak tylko nieliczne ujawniają się klinicznie i sprawiają dolegliwości. Wspólną …
- Preparaty insuliny długo działającePrzedłużenie okresu działania insuliny, przekraczające 24 h, a najczęściej sięgające 30—36 h, uzyskano przez dodanie do niej protaminy i (lub) większej ilości …
- Oznaczenie hemoglobiny glikozylowanej i białek glikozylowanych surowicyW diagnostyce zaburzeń przemiany węglowodanów wykorzystuje się zjawisko glikozylacji białek, a w szczególności hemoglobiny i białek surowicy (albuminy). W krwince czerwonej dorosłego …
- Inhibitory białkoweOpisano występowanie w surowicy następujących białkowych inhibitorów: 1. W 1953 r. Bornstein i Park wykazali w surowicy zwierząt z cukrzycą alloksanową, a …
- Zakażenia w cukrzycyW przeszłości zakażenia były częstym powikłaniem cukrzycy i niejednokrotnie w dużym stopniu przyczyniały się do niekorzystnego w niej rokowania. Od czasu odkrycia …
Najnowsze komentarze