Rokowanie. Jest ono w chorobie naczyniowej nóg nadal niepewne i mimo dużego postępu w leczeniu chorób naczyń u chorych na cukrzycę notuje się stosunkowo niewiele sukcesów. Główną tego przyczyną jest rozległość zmian naczyniowych, obecnych najczęściej także poza obszarem nóg. W cytowanych wielonarodowych badaniach nad chorobą naczyniową w cukrzycy, koordynowanych przez WHO, u około 70% chorych, u których wykonano amputację, stwierdzono zmiany typu retinopatii i nefropatii. Badania losów osób po amputacjach wykazały, że 3 lata po dużej amputacji przeżywa 65% chorych, a 5 lat już tyko 40% chorych. Ponadto podobne zmiany (zgorzel) tworzą się na drugiej, zachowanej kończynie; spośród tych chorych, którzy przeżywają dostatecznie długo, u 40% zachodzi konieczność amputacji drugiej kończyny w ciągu najbliższych 3 lat, a u 60% w ciągu najbliższych 5 lat. Zapobieganie. Ogólne zasady zapobiegania chorobie naczyniowej nóg są takie same jak w przypadku pozostałych powikłań naczyniowych u osób z cukrzycą. W przypadku zaawansowanych zmian zasadnicze znaczenie ma niedopuszczenie do powstania zgorzeli. Zalecenia są tu proste, a zarazem bardzo skuteczne, sprowadzają się bowiem do położenia dużego nacisku na staranną pielęgnację i higienę stóp. Obejmuje ona codzienne mycie nóg w letniej wodzie, dokładne ich wysuszenie miękkim ręcznikiem, natłuszczenie skóry, bardzo ostrożne obcinanie paznokci, umiejętne usuwanie modzeli i nagniotków, noszenie wełnianych skarpet i wygodnych butów, dokładne leczenie grzybicy międzypalcowej i grzybicy paznokci, unikanie urazów, skaleczenia, odmrożenia i oparzenia stopy. Należy też przestrzec przed intensywnym ogrzewaniem stóp, praktykowanym często w związku z uczuciem ich ziębnięcia, ponieważ występujący wówczas wzrost zapotrzebowania na przepływ skórny krwi (przy temperaturze skóry 40°C 10-krotny) może zwiększyć miejscowe niedokrwienie aż do wytworzenia się ogniska martwicy. Te zalecenia powinny stanowić stały element zdrowotnej edukacji chorych na cukrzycę.
Najnowsze komentarze